ITPB1/415-457/07/WM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2007 r. (data wpływu 2 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środków trwałych - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środków trwałych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych wg stawki liniowej. W dniu 23 lipca 2007 r. nabył Pan w drodze umowy kupna - sprzedaży, potwierdzonej aktem notarialnym - nieruchomość stanowiącą działkę gruntu oraz posadowione na tej działce, odrębne od gruntu przedmioty własności w postaci budynków. Opisana działka zabudowana jest także nie ujawnionymi w księdze wieczystej budynkami i budowlami (placami, drogami, ogrodzeniem, nabrzeżem konstrukcji stalowej).

Za przedmiotową nieruchomość ustalono cenę w drodze nieograniczonego przetargu publicznego w wysokości 655 000 zł. Do powyższej ceny doliczono koszty związane z zawarciem powyższej umowy (wynagrodzenie notariusza, podatek od czynności cywilnoprawnych, opłatę sądową) w wysokości 19 716 zł 14 gr.

Operat szacunkowy powyższej nieruchomości sporządzony 23 kwietnia 2007 r. przez rzeczoznawcę majątkowego, określił wartość rynkową na kwotę 634 110 zł. Kwota ta obejmowała także wartość użytkowania wieczystego, którą to ustalono na 481 930 zł.

Całą nieruchomość (łącznie z budynkami i budowlami) nabyto w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i z przeznaczeniem do wykorzystania w prowadzonej działalności gospodarczej. W dokumentacji zakupu nie wyszczególniono wartości poszczególnych budynków stanowiących odrębny przedmiot własności, a tym bardziej budowli nie ujawnionych w księdze wieczystej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na podstawie przedstawionego stanu faktycznego, można zgodnie z art. 22g ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustalić wartość początkową poszczególnych środków trwałych (budynków i budowli) uwzględniając ceny rynkowe z grudnia 2006 r. na podstawie wyceny sporządzonej przez rzeczoznawcę majątkowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowym sposobem wyceny nabytych środków trwałych, jest sporządzenie wyceny poszczególnych środków trwałych w tym budynków i budowli nieujawnionych w księdze wieczystej przez rzeczoznawcę majątkowego z uwzględnieniem ich wartości rynkowej z grudnia 2006 r.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, środkami trwałymi są stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

* budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością;

* maszyny, urządzenia i środki transportu;

* inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarcza.

Tak więc, oddzielnymi środkami trwałymi są poszczególne budynki i budowle.

Za wartość początkową środków trwałych uważa się w razie nabycia środka trwałego w drodze kupna - cenę jego nabycia.

W opisywanej sytuacji, znana jest cena nabycia użytkowania wieczystego gruntu, która to wynosi 481 930 zł. Wartość nabycia pozostałych środków trwałych jest nieznana, tym bardziej, że przedmiotowa nieruchomość zabudowana jest nieujawnionymi w księdze wieczystej: budynkami, placami, drogami, ogrodzeniem, nabrzeżem.

Jedynym możliwym sposobem ustalenia ceny nabycia przedmiotowych środków trwałych jest dokonanie wyceny tych składników majątkowych przez rzeczoznawcę majątkowego na podstawie art. 22g ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje.

Zgodnie z treścią art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z zm.), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Natomiast zgodnie z art. 22c pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania wieczystego.

Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa środków trwałych, której zasady ustalania zawarto w art. 22g ww. ustawy. Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia. Za cenę nabycia - w rozumieniu art. 22g ust. 3 cyt. ustawy - uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Jeżeli nie można ustalić ceny nabycia środków trwałych lub ich części nabytych przez podatników przed dniem założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu, o których mowa w art. 22n, wartość początkową tych środków przyjmuje się w wysokości wynikającej z wyceny dokonanej przez podatnika, z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu oraz stanu i stopnia ich zużycia (art. 22g ust. 8 cyt. ustawy).

Z przedstawionego przez Pana we wniosku stanu faktycznego wynika, że na podstawie umowy kupna - sprzedaży potwierdzonej aktem notarialnym zakupił Pan w drodze nieograniczonego przetargu publicznego - prawo użytkowania wieczystego gruntu, budynki stanowiące odrębne od gruntu przedmioty własności oraz budowle nieujawnione w księdze wieczystej takie jak: place, drogi, ogrodzenie, nabrzeże konstrukcji stalowej. Cenę za te wszystkie składniki majątkowe ustalono w kwocie łącznej w wysokości - 655 000 zł. Do powyższej ceny doliczono koszty związane z przedmiotową umową (wynagrodzenie notariusza, podatek od czynności cywilnoprawnych, opłatę sądową) w wysokości 19 716 zł 14 gr.

W przedmiotowej sprawie nie mamy więc do czynienia z sytuacją, w której ustalenie ceny nabycia środków trwałych nie jest możliwe, gdyż cena zakupu całości jest wartością znaną. Zatem zastosowanie będzie miała w tym przypadku generalna zasada określona w art. 22g ust. 1 pkt 1, a nie tak jak Pan uważa przepis art. 22g ust. 8 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który przewiduje możliwość ustalenia wartości początkowej nabytych w drodze kupna środków trwałych, na podstawie wyceny dokonanej przez podatnika, ale tylko w przypadku, gdy nie można ustalić ich ceny nabycia, gdyż nabyte zostały przed założeniem ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W sporządzonym przez rzeczoznawcę majątkowym operacie szacunkowym dotyczącym ww. składników majątkowych, określono ich łączną wartość rynkową na kwotę 634 110 zł, w tym wartość prawa użytkowania wieczystego w wysokości 481 930 zł. Wycena ta nie określała wartości budynków stanowiących odrębne od gruntu przedmiotów własności oraz nieujawnionych w księdze wieczystej budowli. W związku z tym, że ww. składniki majątkowe zakupiono w nieograniczonym przetargu publicznym za kwotę wyższą niż wynikająca z operatu szacunkowego, należy ww. wartości odpowiednio podwyższyć.

Przy tak ustalonej łącznej wartości nabycia budynków i budowli, cenę poszczególnych środków trwałych winien Pan określić we własnym zakresie.

Jednak przy określaniu wartości początkowej należy mieć na uwadze cenę rynkową każdego składnika majątku oraz pamiętać, aby ich suma odpowiadała sumie zawartej w umowie (w części przypadającej na budynki i budowle).

Przy rozdzieleniu należy proporcjonalnie przypisać do nich (zarówno do budynków jak i nieujawnionych w księdze wieczystej budowli) także koszty przeprowadzenia transakcji (19 716 zł 14 gr).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.