ITPB1/415-439/11/PSZ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 5 lipca 2011 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB1/415-439/11/PSZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 14 kwietnia 2011 r. (data wpływu 14 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W wyniku licytacji w dniu 19 listopada 1997 r. na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego nabył Pan wraz z małżonką, w postępowaniu egzekucyjnym na przetargu, nieruchomości rolne o powierzchni 3,71 ha składające się z: działki o powierzchni 2,71 ha i działki o powierzchni 1 ha. Dla obu działek prowadzone są księgi wieczyste.

Działki kupił Pan z zamiarem pobudowania na nich domu na zasadzie siedliska. W szczególności dom zamierzał Pan pobudować na działce większej, gdyż sąsiaduje ona z działką, na której prowadzi Pan działalność gospodarczą. Działka, na której prowadzona jest działalność gospodarcza nabyta została w roku 1980 i wykorzystywana jest od tamtego czasu w tej działalności. Zakup działki obok miejsca prowadzenia działalności i pobudowanie na niej domu - miał pozwolić na zaoszczędzenie czasu na codziennych dojazdach do pracy i z powrotem. Co do działki mniejszej, nie miał, ani nie ma Pan żadnych planów. Została ona zakupiona tylko dlatego, że nie istniała możliwość zakupu samej większej działki (był to wymuszony zakup w pakiecie, interesowała Pana tylko działka większa, ponieważ tam zamierzał się budować). Z uwagi na zakup większej działki na cel mieszkalny nie zakwalifikowano jej do prowadzonej wówczas działalności gospodarczej. Tego Pan nie zrobił i w przyszłości nie zrobi, gdyż zakup tej działki nie miał charakteru firmowego, ale prywatny. Z uwagi na to opłacany podatek rolny od tej nieruchomości nigdy nie stanowił kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej. Działka ta przez cały czas od jej zakupu nie była użytkowana rolniczo ani w jakikolwiek inny sposób.

Mimo zakupu omawianej działki pod budowę domu, nie został on pobudowany, gdyż środki finansowe przeznaczane były na potrzeby firmy. Z uwagi na kryzys, obecnie domu także Pan nie pobuduje. Wraz z żoną postanowił Pan grunt sprzedać.

W międzyczasie, t.j. w 2010 r. (czyli po 13 latach od zakupu omawianej większej działki) uchwalony został nowy plan zagospodarowania przestrzennego, który zmienił kwalifikację będącego w Pana posiadaniu gruntu na tereny przeznaczone pod budownictwo mieszkalne. Ponieważ podjął Pan decyzję, że zamierza Pan zakupiony grunt sprzedać w 2011 r. dokonał Pan geodezyjnego podziału gruntu na działki które w przyszłości będzie sprzedawać (nie dokonał Pan wydzielenia nowych ksiąg wieczystych). Zrobiono to w celu łatwiejszej sprzedaży. Jeżeli znajdzie się chętny nabywca sprzedane zostaną wszystkie działki (cały większy grunt) jednym aktem notarialnym. Gdy nie będzie to możliwe, działki wydzielone geodezyjnie sprzedawane będą sukcesywnie.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 3).

Czy sprzedaż wyżej wymienionego gruntu w całości lub w częściach będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż większego gruntu - w całości lub w części - nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wynika to z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego sprzedaż majątku prywatnego (gdyż będzie to sprzedaż nieruchomości stanowiącej majątek prywatny Pana i żony a nie sprzedaż w wykonywaniu działalności gospodarczej) po upływie 5 lat liczonych od końca roku, w którym nieruchomość nabyto, nie rodzi obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych. Sprzedaż gruntu po 14 latach, w całości lub po dokonaniu podziału, będzie sprzedażą po tej dacie, więc nie będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Przepis art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), stanowi, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

* pkt 3 - pozarolnicza działalność gospodarcza,

* pkt 8 - odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d.

innych rzeczy,

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z treści cytowanego przepisu wynika, że źródłem przychodu podatnika jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie. Zatem przychód z tego źródła nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

1.

odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

2.

zostało dokonane po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

W kwestii przesłanki braku związku odpłatnego zbycia nieruchomości z wykonywaniem działalności gospodarczej, należy wskazać, iż zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

a.

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b.

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c.

polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

* prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach:

1.

zarobkowym celu działalności,

2.

wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,

3.

prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, iż działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Za takim rozumieniem pojęcia "zorganizowany" przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000, organizować to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie, bądź w znaczeniu drugim nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 7 maja 2008 r. I SA/Op18/08).

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności, (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania działań podjętych przez Pana do właściwego źródła przychodu należało ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości, o której mowa we wniosku.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż w 1997 r. nabył Pan nieruchomości rolne o łącznej powierzchni 3,71 ha, (jedna działka o powierzchni 2,71 ha i druga o powierzchni 1 ha). W roku 2010 uchwalony został nowy plan zagospodarowania przestrzennego, który zmienił kwalifikację będącego w Pana posiadaniu gruntu na tereny przeznaczone pod budownictwo mieszkalne. W roku 2011 dokonano podziału geodezyjnego gruntu o powierzchni 2,71 ha na mniejsze działki z zamiarem ich sprzedaży.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że nabyta przez małżonków nieruchomość nie została przeznaczona na potrzeby prowadzonej przez Pana pozarolniczej działalności gospodarczej. Nabyta została w celu zaspokojenia potrzeb osobistych. Podejmowane przez Pana działania, a w szczególności podział przedmiotowej nieruchomości na działki nie były dokonywane w ramach prowadzonej działalności, zatem przychód uzyskany ze sprzedaży nie będzie zakwalifikowany do przychodu z działalności gospodarczej.

Sprzedaż, nawet kilkukrotna, przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym zastrzec, iż rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie, czy sprzedaż wyodrębnionych działek wypełnia znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, bowiem stanowi to domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Skoro nabyta działka gruntu nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej, a sprzedaż nie nastąpi w wykonywaniu tej działalności, to przychody ze zbycia nieruchomości nie stanowią przychodu ze źródło działalność gospodarcza. W związku z powyższym przychód z odpłatnego zbycia tej nieruchomości należy rozpatrywać w kontekście przepisów art. 10 ust. 1 pkt 8 powoływanej wyżej ustawy.

Natomiast 5 letni termin, o którym mowa w tym przepisie, upłynął z końcem 2002 r. Oznacza to, że planowana sprzedaż działki gruntu nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku, w którym nastąpiło jego nabycie. Tym samym nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl