ITPB1/415-430/10/WM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2010 r. (data wpływu 4 maja 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 sierpnia 2010 r. (data wpływu 5 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu z tytułu sprzedaży papierów wartościowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 3 sierpnia 2010 r. (data wpływu 5 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu z tytułu sprzedaży papierów wartościowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 22 czerwca 2004 r. Wnioskodawca wraz z małżonką zawarł z bankiem umowę kupna - sprzedaży papierów wartościowych na okres 5 lat, wpłacając jednocześnie kwotę 50.000 USD. W 2005 r. umowa ta została przez bank zerwana, przed upływem terminu, na jaki została zawarta. Doradca z tegoż banku, zasugerował ponowne zainwestowanie tej kwoty i zgodnie z jego propozycją Wnioskodawca wraz z małżonką podpisali w dniu 9 września 2008 r. nową umowę na okres 5 lat dotyczącą nabycia dłużnych papierów wartościowych. Z racji tego, że inwestycja ta przynosiła stratę, ekspert bankowy zaproponował przedterminową sprzedaż, która nastąpiła 1 kwietnia 2009 r. i ponowną transakcję finansową, w wyniku której powstała strata 1.400 USD, albowiem z zainwestowanych 50.000 USD, uzyskano ze sprzedaży papierów wartościowych kwotę 48.600 USD. Bank uznał, iż w skutek tych operacji Wnioskodawca wraz z małżonką uzyskali zysk w wysokości 49.558 zł 92 gr. Zysk ten został wyliczony na skutek dokonania przeliczenia dolarów na walutę polską. I tak zainwestowane 50.000 USD przeliczone według średniego kursu NBP w wysokości 2.4324 zł, co dało 121. 620 zł kosztów uzyskania przychodów. Z kolei kwota 48.600 USD uzyskana ze sprzedaży papierów wartościowych przeliczona wg średniego kursu NBP w wysokości 3.5222 dała kwotę przychodu 171.178 zł 92 gr. Przy takich założeniach bank uznał, iż zysk ze sprzedaży papierów wartościowych wyniósł 49.558 zł 92 gr i wystawił PIT-8C, wykazując przychód, zamiast rzeczywistej straty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowym było naliczenie przez bank podatku od różnic kursowych i wystawienie PIT-8C, w przypadku kiedy nie nastąpiła fizyczna wymiana dewiz zdeponowanych w banku.

Zdaniem Wnioskodawcy, bank bezpodstawnie wystawił PIT-8C, który jest niezgodny ze stanem faktycznym i w związku z powyższym Wnioskodawca nie powinien być zobowiązany do wykazania tego przychodu w PIT-38.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, źródłem przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c) ustawy. Stosownie zaś do przepisu art. 17 ust. 1 pkt 6 cytowanej ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z

Jak stanowi art. 17 ust. 4 ustawy, przychody, o których mowa w ust. 1 pkt 6, 9 i 10, uzyskane w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 5a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o papierach wartościowych - rozumie się przez to papiery wartościowe, o których mowa w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. Nr 183, poz. 1538). Natomiast w myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy papierami wartościowymi są:

Przepis art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że od dochodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu. Dochodem, o którym mowa w art. 30b ust. 1 ww. ustawy jest zgodnie z ust. 2 pkt 1 tegoż artykułu różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych, a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14. Dochodów, o których mowa, zgodnie z art. 30b ust. 5 ustawy, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30c (art. 30b ust. 5).

Jak stanowi art. 30b ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niezapłacenie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Z kolei z przepisu art. 45 ust. 1a pkt 1 ww. ustawy wynika, że podatnik, który uzyskał w roku podatkowym dochód z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b, obowiązany jest w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, złożyć urzędowi skarbowemu właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika w ostatnim dniu roku podatkowego, a gdy zamieszkanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustało przed tym dniem - według ostatniego miejsca zamieszkania na jej terytorium, z zastrzeżeniem ust. 7, odrębne zeznanie, według ustalonego wzoru o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b. Dochody uzyskane z ww. źródła przychodów należy wykazać na formularzu zeznania PIT- 38.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji), wkładów oraz innych papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych, albo umorzenia jednostek uczestnictwa, tytułów uczestnictwa oraz certyfikatów inwestycyjnych w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w dniu 1 kwietnia 2009 r. dokonał sprzedaży papierów wartościowych, które nabył w walucie obcej (w USD). W związku z tą transakcją otrzymał z banku informację PIT-8C, na podstawie której - wobec przeliczenia na złote przychodu oraz kosztów uzyskania przychodu z tytułu tej transakcji uzyskał dochód do opodatkowania.

Odnosząc zatem zaprezentowany stan faktyczny do zanalizowanych wcześniej przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, iż Wnioskodawca osiągnął w 2009 r. przychód z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy. Zobowiązany był więc do złożenia w terminie do 30 kwietnia roku następnego zeznania na formularzu PIT-38, w którym winien był wykazać kwotę uzyskanego przychodu, poniesionych kosztów jego uzyskania oraz osiągniętego dochodu (ewentualnie poniesionej straty). Przy czym przeliczenia na złote kwoty uzyskanego przychodu, poniesionych w związku z jego uzyskaniem kosztów należało dokonać odpowiednio na podstawie przepisu art. 17 ust. 4 i art. 22 ust. 1 ustawy. Dochód lub stratę z odpłatnego zbycia papierów wartościowych należy wyliczyć jako różnicę pomiędzy przychodem a kosztami jego uzyskania, według wartości przeliczonej na złote.

Jednocześnie należy wyraźnie zastrzec, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku, natomiast ocena stanowiska Wnioskodawczyni mogła zostać dokonana jedynie na podstawie przepisów prawa podatkowego. Przepisy ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. Nr 183, poz. 1538 z późn. zm.), w tym przytoczona powyżej definicja papierów wartościowych nie są przepisami prawa podatkowego.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Wydając interpretacje w trybie art. 14b § 1 Ordynacji, organ nie dokonuje wyliczenia kwot przychodów, kosztów. W związku z tym tut. organ nie ustosunkował się do przedstawionych przez Wnioskodawcę obliczeń.

Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego wyliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy.

Podkreślić należy również, iż organ podatkowy wydając interpretację indywidualną nie jest uprawniony do oceniania prawidłowości umów zawieranych z bankiem oraz postępowania banku wobec jego klientów, w tym przypadku Wnioskodawcy. Ocena ta jako stanowiąca domenę prawa cywilnego, nie może być przedmiotem interpretacji indywidualnych wydawanych na podstawie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa.

Stosownie do treści art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.