ITPB1/415-427a/07/AD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 10 stycznia 2008 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB1/415-427a/07/AD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 października 2007 r. (data wpływu 29 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wartości polis ubezpieczeniowych opłacanych przez pracodawcę na rzecz pracowników w formie ryczałtu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wartości polis ubezpieczeniowych oraz świadczeń medycznych ponoszonych przez pracodawcę na rzecz pracowników w formie ryczałtu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Spółka, jako pracodawca, rozważa możliwość zakupu od stycznia 2008 r. dla pracowników dodatkowych usług medycznych (abonamentów medycznych) w ramach umowy z wyspecjalizowaną jednostką medyczną lub możliwość zawarcia umowy grupowego ubezpieczenia zdrowotnego z Towarzystwem Ubezpieczeń. Ubezpieczenie zdrowotne oferowane przez Towarzystwo Ubezpieczeniowe zostało zakwalifikowane zgodnie z załącznikiem do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej do Działu II grupy 2 i byłoby dodatkowym, dobrowolnym ubezpieczeniem zdrowotnym, niezależnym od ubezpieczenia zdrowotnego wynikającego z ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych.

Zarówno w przypadku umowy z Towarzystwem Ubezpieczeń, jak również umowy z wyspecjalizowaną jednostką medyczną, byłyby to umowy bezimienne, zawarte na okres roczny. W obu przypadkach opłata miałaby zryczałtowany charakter, jej wysokość uzależniona byłaby od zakresu świadczeń oraz wzrostu lub zmniejszenia procentowego grupy ubezpieczonych lub grupy pracowników objętych abonamentem. W przypadku zawartej umowy z Towarzystwem Ubezpieczeniowym pracownicy uprawnieni do świadczeń identyfikowani byliby za pomocą kart ubezpieczenia, a w przypadku zawartej umowy z wyspecjalizowaną jednostką medyczną, identyfikowani byliby za pomocą kart abonamentowych.

W obu przypadkach zakres świadczeń byłby podobny i obejmowałby świadczenia z zakresu badań diagnostycznych, konsultacji specjalistycznych, badań obrazowych, rehabilitacji, profilaktyki oraz medycyny pracy. W przypadku obydwu umów, istnieje możliwość wyodrębnienia usług świadczonych w ramach medycyny pracy i usług medycznych dodatkowych, do których Spółka nie jest zobowiązana żadnymi przepisami prawa.

Zarówno wydatek na zakup świadczeń medycznych, jak również wydatek na zakup polisy ubezpieczeniowej, pochodziłyby ze środków finansowych przeznaczonych na bieżącą działalność Spółki.

Świadczenia medyczne oferowane w ramach ww. umów byłyby realizowane we wskazanych przez Towarzystwo Ubezpieczeniowe lub jednostkę medyczną, placówkach medycznych. Faktury, w obydwu przypadkach, byłyby wystawione po zakończeniu każdego miesiąca i obejmowałyby ryczałtową kwotę. Wynagrodzenie ryczałtowe, wynikające z zawartych umów, płatne będzie niezależnie od ilości świadczonych usług medycznych, czyli niezależnie od tego, czy pracownik skorzystałby w danym miesiącu z usługi, czy też nie skorzystał.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy koszt polisy ubezpieczeniowej opłaconej na rzecz pracowników przez pracodawcę w formie ryczałtu skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych u tych pracowników.

2.

Czy koszt usług medycznych (świadczeń medycznych) opłaconych na rzecz pracowników przez pracodawcę w formie ryczałtu skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych u tych pracowników.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie pierwsze. W zakresie pytania drugiego zostanie wydana odrębna interpretacja indywidualna.

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesienie przez pracodawcę wydatków w formie ryczałtu na zakup polisy ubezpieczeniowej nie skutkuje powstaniem przychodu u pracowników, a na Spółce nie ciążą z tego tytułu obowiązki płatnika określone w przepisach ustawy. W ocenie Spółki przychodem pracownika mogą być nieodpłatne świadczenia w sytuacji rzeczywistego ich otrzymania. W opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym nie jest możliwe przypisanie składki ubezpieczeniowej do konkretnego pracownika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje.

Zgodnie z ogólną zasadą sformułowaną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52 a i 52 c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z przytoczonych przepisów wynika, iż przychodem pracownika jest nie tylko samo wynagrodzenie (wypłaty pieniężne). Należy do niego zaliczyć wszelkie inne formy przysporzeń majątkowych z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W przedstawionym we wniosku opisie zdarzenia przyszłego Spółka rozważa możliwość zawarcia umowy grupowego ubezpieczenia zdrowotnego z Towarzystwem Ubezpieczeniowym. Ubezpieczenie zdrowotne oferowane przez Towarzystwo Ubezpieczeniowe zostało zakwalifikowane zgodnie z załącznikiem do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej do Działu II grupy 2 i byłoby dodatkowym, dobrowolnym ubezpieczeniem zdrowotnym, niezależnym od ubezpieczenia zdrowotnego wynikającego z ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych. Zakres świadczeń obejmowałby świadczenia z zakresu badań diagnostycznych, konsultacji specjalistycznych, badań obrazowych, rehabilitacji, profilaktyki oraz medycyny pracy. Spółka we wniosku dodaje, iż istnieje możliwość wyodrębnienia usług świadczonych w ramach medycyny pracy i usług medycznych dodatkowych, do których Spółka nie jest zobowiązana żadnymi przepisami prawa. Spółka będzie opłacać składki ubezpieczeniowe w formie ryczałtu, w wysokości ustalonej przez Towarzystwo Ubezpieczeniowe.

Na podstawie art. 805 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) Kodeks cywilny przez umowę ubezpieczenia należy rozumieć umowę, w której ubezpieczyciel zobowiązuje się w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Przy ubezpieczeniu osobowym świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie umówionej sumy pieniężnej, renty lub innego świadczenia w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku w życiu osoby ubezpieczonej (art. 805 § 2 pkt 2 ww. ustawy).

Celem umowy ubezpieczenia jest więc udzielenie ubezpieczonemu ochrony na wypadek określonego w umowie ryzyka, w zamian za zapłatę składki. Funkcja ochronna jest istotą każdej umowy ubezpieczenia. Z tej właśnie przyczyny w przedmiotowej sprawie decydujące znaczenie ma przede wszystkim fakt, kto jest chroniony (ubezpieczony) na podstawie zawartej umowy.

Stosownie bowiem do przepisów art. 808 § 1 Kodeksu cywilnego ubezpieczający może zawrzeć umowę ubezpieczenia na cudzy rachunek. Ubezpieczony może nie być imiennie wskazany w umowie, chyba że jest to konieczne do określenia przedmiotu ubezpieczenia. Jednocześnie zgodnie z § 2 tego artykułu roszczenie o zapłatę składki przysługuje ubezpieczycielowi wyłącznie przeciwko ubezpieczającemu.

Jak wynika ze złożonego wniosku, celem zawartej umowy ubezpieczenia jest udzielenie ochrony ubezpieczonym pracownikom. Jednocześnie z opisu stanu faktycznego wynika, że przedmiotem ubezpieczenia mają być świadczenia z zakresu badań diagnostycznych, konsultacji specjalistycznych, badań obrazowych, rehabilitacji, profilaktyki oraz medycyny pracy. Wnioskodawca posługuje się ponadto określeniami "polisa ubezpieczenia" czy " umowa grupowego ubezpieczenia zdrowotnego".

Mając na względzie wszystkie ww. okoliczności należy więc uznać, że ewentualny zakup przez Wnioskodawcę polisy ubezpieczeniowej w rezultacie zapewnia ochronę każdemu pracownikowi. W takiej sytuacji niewątpliwie korzyścią majątkową dla pracownika jest zyskanie ochrony płynącej z umowy ubezpieczeniowej przy jednoczesnym nie ponoszeniu wydatków na uzyskanie tej ochrony. To Spółka bowiem zawrze umowę ubezpieczenia i Spółka będzie opłacać składkę na to ubezpieczenie.

W konsekwencji, kwota składki na ubezpieczenie pokrywana przez pracodawcę za pracownika winna być zakwalifikowana do przychodów ze stosunku pracy. Wynika to z zawartej w powołanym na wstępie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definicji pojęcia przychodu, która nakazuje zaliczyć do niego każdą realną korzyść, jaką pracownik otrzymał od pracodawcy.

Wbrew stanowisku Wnioskodawcy, możliwa jest wycena tych świadczeń w oparciu o art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do art. 11 ust. 2a pkt 2 ww. ustawy wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się - jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu, czyli w przedmiotowej sprawie na podstawie cen zakupu usługi ubezpieczeniowej, opłaconej przez Wnioskodawcę.

Przy tym fakt, że umowa zawarta jest w wersji bezimiennej, czy też że dokonywanie opłat odbywa się w sposób uniemożliwiający identyfikację ceny ubezpieczenia przypadającej na danego pracownika, nie stanowią trwałej przeszkody w ustaleniu wysokości przychodu przypadającego na konkretną osobę. Ilość pracowników w okresie objętym ubezpieczeniem oraz ich dane osobowe znajdują się niewątpliwie w posiadaniu Spółki. W rezultacie można więc wskazać każdą osobę, która jest objęta tym ubezpieczeniem, a także okres, w którym korzysta z ochrony ubezpieczeniowej. Uwzględniając następnie wysokość zapłaconej składki oraz okres ubezpieczenia można ustalić wysokość przychodu uzyskanego przez daną osobę.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż kwota składki na ubezpieczenie pracownika pokryta przez pracodawcę, będzie stanowiła przychód pracownika i powinna być opodatkowania wraz z innymi przychodami ze stosunku pracy, a na Spółce z tytułu dokonywania ww. świadczeń, będą ciążyć obowiązki płatnika określone w art. 31, 32 i 38 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych dla przychodów ze stosunku pracy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl