ITPB1/415-4/09/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 2 stycznia 2009 r. (data wpływu 7 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanej dotacji - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanej dotacji.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na podstawie umowy dotacji z dnia 26 listopada 2008 r. Wnioskodawca otrzymał dotację na dofinansowanie dopłat do demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji. Dotacja przyznana została na podstawie ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 25, poz. 150 z późn. zm.) oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 sierpnia 2008 r. (§ 2 ust. 1 pkt 1).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy otrzymana dotacja jest przychodem z działalności gospodarczej do opodatkowania, wg art. 14 ust. 2 pkt 2, czy też Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia wymienionego w art. 21 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, analiza art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że nie każda dotacja otrzymana przez osobę fizyczną mającą status przedsiębiorcy może zostać potraktowana jako przychód z działalności gospodarczej. Powyższy artykuł uznaje za przychody dotacje otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z zakupem środków trwałych od których odpisuje się odpisy amortyzacyjne.

Otrzymana dotacja będzie korzystała ze zwolnienia wymienionego w art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy.

W umowie dotacji nie uszczegółowiono przeznaczenia dotacji co z powyższego zapisu ustawowego wynika. "Przeznaczenia dotacji oraz uszczegółowienia tego przeznaczenia nie zawarto w umowie, a zatem dotacji nie można przypisać kosztowego przeznaczenia."

Zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, iż wyżej wspomniana dotacja nie jest przychodem z działalności gospodarczej. Nawet jeśli byłaby ukierunkowana na sfinansowanie przez Wnioskodawcę pozyskania składników majątku trwałego to wystąpi tu wyjątek o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego nie będzie potrzeby traktowania tego rodzaju dotacji jako przychodu z działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Z analizy treści powyższych przepisów wynika generalna zasada konieczności opodatkowania dotacji podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Ustawodawca przewidział jednakże wyjątki od opodatkowania dotacji w ściśle określonych przypadkach.

Zgodnie z § 2.1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 25 sierpnia 2008 r. w sprawie szczegółowych warunków przeznaczania wpływów pochodzących z opłat w zakresie recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz. U. Nr 147 pozn. 932) wydanego na podstawie art. 410b ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 25, poz. 150 z późn. zm.) Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, zwany dalej "Narodowym Funduszem", wpływy z tytułu opłat, powiększone o przychody z oprocentowania środków na rachunku bankowym, pomniejszone o koszty ich obsługi, przeznacza na:

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca otrzymał dotację na dofinansowanie dopłat do demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji. Nie jest to zatem dotacja otrzymana na zakup lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Uzyskana dotacja stanowi zatem przychód z prowadzonej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż dotacja została udzielona Wnioskodawcy ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, na dofinansowanie dopłat do demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji.

Podstawa prawna udzielania tej pomocy została określona m.in. w art. 410a ustawy - Prawo ochrony środowiska. Na mocy tego przepisu Narodowy Fundusz udziela dopłat do demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji, przedsiębiorcy prowadzącemu stację demontażu, który łącznie spełnia następujące warunki:

Dopłaty do demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji, stanowią dotacje celowe, o których mowa w art. 107 pkt 2 ustawy o finansach publicznych. Dotacje te są finansowane ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Na ten cel, zgodnie z art. 401 ust. 12 ustawy prawo ochrony środowiska, fundusz przeznacza środki pochodzące z:

* opłat, o których mowa w art. 12 ust. 2, art. 14 ust. 1, art. 17 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji,

* przychodów z oprocentowania.

W związku z tym dopłaty do demontażu, o których mowa we wniosku nie stanowią dotacji otrzymanych z budżetu państwa, co jest warunkiem koniecznym do zwolnienia ich z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie powołanego uprzednio art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dofinansowanie z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, jako uzyskane z funduszu celowego, a nie od agencji rządowej, nie może również korzystać ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 47c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Otrzymane przez Wnioskodawcę środki nie korzystają też z żadnego z innych zwolnień przewidzianych przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na względzie, otrzymane przez Wnioskodawcę dopłaty do demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji, stosownie do treści cyt. powyżej art. 14 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są zaliczane do przychodów z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej rzutujących na podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.