ITPB1/415-386/13/MW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2013 r. (data wpływu: 2 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokali użytkowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokali użytkowych.

Z uwagi na stwierdzone we wniosku braki formalne, pismem z dnia 28 maja 2013 r. Nr ITPB1/415-386/13/MW, ITPP2/443-316/13/AP wezwano Wnioskodawcę do ich usunięcia. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 5 czerwca 2013 r. (data wpływu: 10 czerwca 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług gastronomicznych i turystycznych.

Wnioskodawca posiada lokal użytkowy o wielkości 599 m², składający się z szatni, recepcji, wc, korytarza, sali konferencyjnej, kawiarni z zapleczem oraz pomieszczeniami magazynowymi. Lokal został przez Wnioskodawcę nabyty w drodze darowizny od matki i dwóch braci (łącznie 3/4 lokalu) oraz w drodze kupna. Ostatnia część/udział został przeniesiony (darowany) w sierpniu 2008 r. Nabycie nie było dokonane dla celów dalszej odsprzedaży. Nieruchomość nie została wpisana do ewidencji środków trwałych i pozostaje majątkiem osobistym Wnioskodawcy. Jednakże, w związku z tym, że lokal ten jest dla Wnioskodawcy dużym obciążeniem finansowym (podatek od nieruchomości, opłaty do wspólnoty mieszkaniowej, koszty utrzymania), postanowił go sprzedać. Niestety, nie znalazł się żaden nabywca, który zechciałby kupić nieruchomość w stanie w jakim się znajdowała. Wobec powyższego Wnioskodawca został zmuszony do przygotowania obiektu do sprzedaży. Ww. lokal w związku z położeniem i prawem własności znajduje się we wspólnocie mieszkaniowej. Na podstawie zgody wspólnoty mieszkaniowej został wykonany projekt i uzyskano pozwolenie na budowę, które obejmuje przebudowę lokalu na 18 lokali i części wspólne, wydzielonych lokali mieszkalnych. Lokale otrzymają osobną księgę wieczystą i będą przeznaczone do sprzedaży.

W odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca dodał, że przedmiotowy lokal nie został zakwalifikowany do środków trwałych w prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej, jednakże był wykorzystywany na cele działalności gospodarczej - PKD 55.10 Hotele i podobne obiekty zakwaterowania. Lokale będą miały charakter mieszkalny, jednakże sprzedawane będą jako lokale użytkowe gdyż dopiero nowi właściciele będą je przekształcać. Informacja o sprzedaży pojawi się w prasie, Internecie oraz na ulicznych banerach.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że:

* nabycie #188; udziału nastąpiło w dniu 7 marca 2005 r. w drodze kupna,

* nabycie #188; udziału nastąpiło w dniu 11 sierpnia 2006 r. w drodze darowizny od brata,

* nabycie #188; udziału nastąpiło w dniu 27 sierpnia 2008 r. w drodze darowizny od brata,

* nabycie #188; udziału nastąpiło w dniu 4 października 2010 r. w drodze darowizny od matki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przychód ze sprzedaży nowo powstałych lokali stanowić będzie źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8, tj. będzie mogło być zwolnione z opodatkowania w związku z upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją nabyto.

Zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowy lokal należy do jego majątku prywatnego Wnioskodawcy i nie został nabyty w celu dalszej odsprzedaży.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (...), odrębnym źródłem przychodów są m.in.: (...)

* odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 (pkt 8):

(...) jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Biorąc powyższe pod uwagę Wnioskodawca uważa, że sprzedaż nieruchomości z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są w jakikolwiek sposób związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Przychód z tytułu sprzedaży tych lokali stanowić będzie źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, jeżeli zbycie tej nieruchomości będzie dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją nabyto.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że przychód uzyskany z ww. sprzedaży będzie mógł korzystać ze zwolnienia z opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodóworaz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

* pkt 3 -pozarolnicza działalność gospodarcza,

* pkt 8 - odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy - nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności gospodarczej i dniem ich zbycia nie płynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy).

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

* ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c, przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Jak wynika z treści przytoczonych uprzednio przepisów, kryterium zaliczenia przychodu ze sprzedaży nieruchomości do przychodów z działalności gospodarczej jest fakt wykorzystywania danej nieruchomości w ramach działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, iż cyt. powyżej przepis art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie wymienia wszystkich przychodów z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy. Natomiast przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy wskazuje na niektóre rodzaje przychodów zaliczanych również do przychodów z działalności gospodarczej.

Zatem przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, nie wprowadzonych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych) stanowią przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy.

Analizując przedmiotową sprawę należy oprzeć się na przedstawionym we wniosku oraz jego uzupełnieniu, opisie zdarzenia przyszłego, w którym Wnioskodawca przede wszystkim wskazał, że przedmiotowy lokal był wykorzystywany na cele działalności gospodarczej, jednakże nie był wprowadzony do ewidencji środków trwałych w tej działalności. W wyniku problemów ze sprzedażą ww. lokalu w całości, Wnioskodawca postanowił wyodrębnić z niego 18 lokali i części wspólne. Ponadto zaznacza, że wyodrębnione lokale będą sprzedawane jako lokale użytkowe z możliwością przekształcenia ich przez nowych właścicieli na lokale mieszkalne.

Mając na względzie wyżej powołane przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, stwierdzić należy, że kwota uzyskana z planowanej sprzedaży lokali użytkowych stanowić będzie przychód z działalności gospodarczej. Dochód z tego tytułu będzie podlegał opodatkowaniu zgodnie z formą opodatkowania działalności.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.