ITPB1/415-36a/11/WM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2010 r. (data wpływu 13 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia przychodu z tytułu nieodpłatnego nabycia sprzętu militarnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 22 marca 2011 r. (data wpływu 25 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia przychodu z tytułu nieodpłatnego nabycia sprzętu militarnego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie naprawy pojazdów mechanicznych opodatkowaną na zasadach ogólnych. Dodatkowo w ramach tej działalności utworzył tzw. muzeum sprzętu wojskowego. Analizując ustawę z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach, dopuszcza się w art. 9 możliwość prowadzenia działalności przez muzeum. Muzeum może prowadzić, jako dodatkową, działalność gospodarczą w celu finansowania działalności określonej w art. 2. Działalność muzealną Wnioskodawca traktuje jako działalność uboczną.

W ramach prowadzonego muzeum, eksponaty są udostępniane odpłatnie do oglądania (sprzedaż biletów wstępu). Eksponaty te, również w miarę popytu wynajmowane są odpłatnie np. samochód ciężarowy ZIŁ, NYSA, czołg, na różnego rodzaju lokalne imprezy okolicznościowe. Przychody z tego tytułu opodatkowane są na zasadach ogólnych.

Sprzęt militarny - eksponaty do muzeum, nabywane są zarówno odpłatnie w drodze kupna, jak i nieodpłatnie z Ministerstwa Obrony Narodowej. Sprzęt zakupiony na umowę, czy też na fakturę, wprowadzany jest do ewidencji środków trwałych i naliczane są od niego odpisy amortyzacyjne, które zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca składa wniosek do Ministerstwa Obrony Narodowej o nieodpłatne przekazanie na własność sprzętu militarnego. W odpowiedzi, otrzymuje z Ministerstwa taką zgodę w formie pisma przewodniego wraz z załączonym zestawieniem zbiorczym, na którym widnieją poszczególne składniki mienia, ich wartość, rok produkcji, numer rejestracyjny, itp.

Dodatkowo w dniu wydania mienia ruchomego jednostka wojskowa, która dotychczas dysponowała mieniem, wystawia na rzecz Wnioskodawcy, tzw. przekazanie środka trwałego PT, na którym widnieje nazwa składnika, jego wartość, podstawa i data przekazania.

Wartości przekazanego mienia ruchomego, wskazane powyżej różnią się od siebie, inna jest na dokumencie PT, a inna na zestawieniu wystawionym przez Ministerstwo. Wnioskodawca uzgodnił, iż wartość wykazana przez Ministerstwo jest ustalana na dzień wydania decyzji (zgody) o nieodpłatnym przekazaniu, natomiast na dokumencie PT widnieje wartość przyjęta przez jednostkę wojskową dla celów ewidencyjno - księgowych.

Termin wydania zgody na nieodpłatne przekazanie przez Ministerstwo z reguły jest wcześniejszy, natomiast samo fizyczne odebranie mienia ma miejsce w okresie późniejszym, wtedy też dochodzi do przekazania mienia ruchomego do używania w muzeum wojskowym.

Sprzęt militarny - pojazdy, które są remontowane na pojazdy zabytkowe, są rejestrowane w Urzędzie Komunikacji oraz są wpisywane do Ewidencji Konserwatora Zabytków. Pozostałe pojazdy np. gąsienicowe, które nie podlegają rejestracji w Urzędzie Komunikacji, są wpisywane na listę muzealiów do księgi inwentarzowej i każdy z tych pojazdów posiada kartę ewidencyjną. Pozostałe drobne składniki mienia ruchomego np. części do naprawy pojazdów, akcesoria, namioty, pozostają na wyposażeniu muzeum, ale nie są wpisywane na listę muzealiów.

Przekazywany nieodpłatnie sprzęt wojskowy, to produkcja seryjna (dotyczy podwozia), natomiast zabudowy pojazdów i wyposażenie mają charakter unikatowy i posiadają cenne wartości historyczne i edukacyjne.

W związku z powyższym zadano następujące pytania, oznaczone we wniosku numerami jeden i dwa.

* Czy otrzymane nieodpłatnie mienie ruchome stanowi podlegający opodatkowaniu przychód z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

* Jeżeli wystąpi w tym przypadku przychód do opodatkowania, to czy jego wysokością będzie wartość widniejąca na zbiorczym zestawieniu wystawionym przez Ministerstwo Obrony Narodowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymane nieodpłatnie mienie ruchome zaliczyć należy do pozostałych przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, w wartościach wykazanych przez Ministerstwo Obrony Narodowej na dzień wydania zgody o nieodpłatnym przekazaniu tego mienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Natomiast w myśl art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

Cytowany wyżej art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera ogólną definicję przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, natomiast w art. 14 ust. 2 wymienione zostały jedynie przykładowe zdarzenia powodujące powstanie tego przychodu.

Przez nieodpłatne świadczenie, należy rozumieć wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, t.j. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie w majątku podatnika, mające konkretny wymiar finansowy. Istotą nieodpłatnego świadczenia jest więc otrzymanie rzeczy do bezpłatnego używania, jednakże "bezpłatność" musi dotyczyć wszelkich elementów umowy, nie może zatem nakładać na biorącego do używania rzeczy obowiązku jakichkolwiek świadczeń na rzecz dającego do bezpłatnego użyczenia.

W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, rozgraniczono wyraźnie świadczenia w naturze od innych nieodpłatnych świadczeń.

Za świadczenia w naturze uznaje się nieodpłatne przekazanie rzeczy lub praw.

Sposób ustalenia wartości pieniężnej świadczeń w naturze wynika z art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten traktuje, iż wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca otrzymuje nieodpłatnie na własność - na potrzeby prowadzonego przez niego muzeum - z Ministerstwa Obrony Narodowej sprzęt militarny. Do pisma przewodniego wyrażającego zgodę na przekazanie ww. sprzętu, załączone jest zestawienie zbiorcze, na którym widnieją poszczególne składniki mienia, ich wartość, rok produkcji, numer rejestracyjny, itp.

Zatem, biorąc pod uwagę treść przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzić należy, że nieodpłatnie przekazany z Ministerstwa Obrony Narodowej sprzęt militarny stanowi przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia w naturze, bowiem Wnioskodawca uzyskuje przysporzenie majątkowe w postaci nabytego na własność sprzętu militarnego, bez konieczności świadczenia jakiegokolwiek ekwiwalentu ze swego majątku. Przychód ten, w związku z cyt. powyżej przepisami stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wartość pieniężną nieodpłatnie otrzymanego sprzętu militarnego należy ustalić na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Zatem - wbrew twierdzeniom zawartym we wniosku - Wnioskodawca mógłby ustalić wartość przychodu w oparciu o kwoty wynikające ze zbiorczego zestawienia stanowiącego załącznik do decyzji Ministerstwa Obrony Narodowej o nieodpłatnym przekazaniu, wyłącznie jeżeli ujęta w nim wartość odpowiada określonej powyżej wartości rynkowej przekazanego sprzętu militarnego.

Jeżeli jednak kwota ta jest niższa od wartości rynkowej, wówczas należy zgodnie z cyt. powyżej art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustalić wartość pieniężną nabytego nieodpłatnie sprzętu militarnego według jego wartości rynkowej.

Zatem nieprawidłowość stanowiska Wnioskodawcy polega na nieuwzględnieniu przy proponowanym sposobie ustalania wartości świadczenia - konieczności odniesienia się do wartości rynkowej otrzymanego sprzętu militarnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.