ITPB1/415-341b/07/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni, przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2007 r. (data wpływu 11 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu z tytułu ustanowienia własności lokali dla dotychczasowych najemców - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 października 2007 r. (data wpływu) został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 30 października 2007 r. (data wpływu 2 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekształcenia lokatorskiego prawa do lokali oraz w sprawie zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych dochodu uzyskanego z tytułu ustanowienia własności lokali dla dotychczasowych najemców.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

W dniu 30 grudnia 1994 r. spółdzielnia nabyła nieodpłatnie od Spółki Akcyjnej zasiedlone przez najemców lokale mieszkalne, położone w różnych budynkach tworzących wspólnoty mieszkaniowe. W spółce tej, przekształconej z przedsiębiorstwa państwowego, większościowy pakiet akcji nabył w dniu 14 lipca 1994 r. inwestor prywatny i na tej podstawie Spółka nie przekazała Spółdzielni kaucji mieszkaniowych wpłaconych przedsiębiorstwu (wtedy państwowemu) przez najemców mieszkań. Od 1995 r. do chwili obecnej część najemców przystąpiła do Spółdzielni i zawarto z nimi umowy o spółdzielcze lokatorskie prawo do lokali mieszkalnych (bez obowiązku wnoszenia wkładów mieszkaniowych), a z pozostałymi mieszkańcami zawarto umowy najmu.

Lokatorom byłych mieszkań zakładowych (obecnie posiadającym spółdzielcze lokatorskie prawa do lokali mieszkalnych) na mocy art. 12 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych, znowelizowanej ustawą z dnia 14 czerwca 2007 r. (Dz. U. Nr 125, poz. 873), ustanawiane będą nieodpłatnie prawa własności. Natomiast najemcom byłych mieszkań zakładowych ustanawiane będą prawa własności na warunkach uchwalonych przez Walne Zgromadzenie Spółdzielni, zamieszczonych w nowelizowanym statucie i po zarejestrowaniu ich w Sądzie. Zgodnie z opinią Związku Rewizyjnego działającego przy Spółdzielni w stosunku do najemców nie będą miały zastosowania przepisy art. 48 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych (zakład pracy nie był już przedsiębiorcą państwowym).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Ponadto wniesiono o podanie podstawy prawnej naliczenia podatku, gdyby zwolnienia podatkowe nie miały zastosowania w opisanych sytuacjach.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie drugie. W zakresie pytania pierwszego zostanie wydana odrębna interpretacja indywidualna.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania drugiego ustanowienie najemcom prawa własności lokali na warunkach uchwalonych przez Walne Zgromadzenie Spółdzielni, zamieszczonych w nowelizowanym statucie i po zarejestrowaniu ich w Sądzie spowoduje, iż w przedmiotowej sprawie będą miały zastosowanie przepisy art. 21 ust. 1 pkt 93 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c tej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 93 wyżej cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są dochody uzyskane z tytułu zakupu zakładowych budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych przez dotychczasowych najemców - w wysokości odpowiadającej różnicy między ceną rynkową tych budynków lub lokali, a ceną zakupu. Z przytoczonego przepisu wynika, iż prawo do zwolnienia w nim zawarte przysługuje w sytuacji, gdy przedmiotem zbycia jest zakładowy (tj. stanowiący własność pracodawcy lub byłego pracodawcy) budynek mieszkalny lub lokal mieszkalny, a jego nabywca posiada do tego budynku lub lokalu tytuł prawny - umowę najmu.

W uzupełnieniu z dnia 2 listopada 2007 r. (data wpływu) wskazano, iż lokale, dla których dotychczasowym najemcom ma być ustanowione odrębne prawo własności na warunkach uchwalonych przez Walne Zgromadzenie Spółdzielni, zamieszczonych w nowelizowanym statucie i po zarejestrowaniu ich w Sądzie, w myśl art. 48 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, nie są mieszkaniami zakładowymi.

W związku z powyższym dochód uzyskany przez dotychczasowych najemców z tytułu ustanowienia odrębnej własności lokali, nie podlega zwolnieniu od opodatkowania na podstawie dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 93 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, u dotychczasowych najemców jako nabywców lokali nie będących lokalami zakładowymi wystąpi przychód z tzw. innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a obowiązek podatkowy powstanie w tym przypadku na zasadach ogólnych.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W celu ustalenia wartości otrzymanego świadczenia w naturze należy odwołać się do treści art. 11 ust. 2 i 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowiącego, iż wartość tę określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania (art. 11 ust. 2 ww. ustawy), jeżeli zaś świadczenie jest częściowo odpłatne, wówczas przychodem jest różnica pomiędzy wartością tego świadczenia ustalona w powyższy sposób, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b ww. ustawy).

Jak stanowi art. 42a ust. 4 ww. ustawy płatnicy, tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21 art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobrać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację PIT-8C i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy wg miejsca zamieszkania podatnika.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.