ITPB1/415-325/13/PSZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2013 r. (data wpływu 15 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży maszyny - jest prawidłowe.

W dniu 15 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży maszyny.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jest Pan osobą fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej. Zakupił Pan używany ciąg technologiczny - maszynę pod pewną określoną produkcję. Maszyna zakupiona została z zamiarem rozpoczęcia działalności gospodarczej. Była to jedna transakcja zakupu od jednego sprzedawcy. Sprzedawca dokumentowałby sprzedaż przedmiotowego ciągu technologicznego fakturą VAT. Nie odliczał Pan podatku VAT wykazanego na fakturze. Wskazuje Pan, iż nie zarejestrował jeszcze działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy jeśli działalność gospodarcza nie zostanie rozpoczęta, np. z powodu nie znalezienia odpowiedniej lokalizacji lub pogorszenia się koniunktury gospodarczej w branży i po upływie co najmniej 6 miesięcy od zakupu ciągu technologicznego (liczonych od końca miesiąca nabycia) podatnik podejmie decyzję o jego sprzedaży (w jednej transakcji jednemu odbiorcy), będzie zobowiązany odprowadzić podatek dochodowy z tytułu tej sprzedaży, w sytuacji, gdy byłaby to jego pierwsza tego typu transakcja bez zamiaru jej powielania w przyszłości.

Zdaniem Wnioskodawcy, obrót cywilnoprawny podzielić można najogólniej na profesjonalny i nieprofesjonalny. Ten pierwszy pokrywa się w zasadzie z prowadzoną przez przedsiębiorców działalnością gospodarczą, czyli z wyodrębnioną działalnością o charakterze zarobkowym, która jest w sposób szczególny traktowana przez ustawodawcę pod względem nakładanych na prowadzące ją podmioty obowiązków publicznoprawnych, w tym podatkowych.

Nieprofesjonalny obrót rzeczami ruchomymi, dokonywanymi między osobami fizycznymi, nieprowadzącymi działalności gospodarczej, może skutkować powstaniem obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego. Nie każda jednak sprzedaż rzeczy ruchomej między osobami fizycznymi, niedziałającymi jako przedsiębiorcy, skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego. Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadza, jeżeli chodzi o zakres opodatkowania "nieprofesjonalnej" sprzedaży rzeczy ruchomych podatkiem dochodowym, wyraźną zasadę. Sprowadza się ona do wymogu uwzględnienia danej sprzedaży w rozliczeniu podatkowym wtedy, gdy sprzedaż ta nastąpiła nie później niż pół roku po upływie miesiąca, w którym dana rzecz została przez osobę fizyczną nabyta.

Mając powyższe uwarunkowania prawne na względzie należy stwierdzić, iż w sytuacji, gdy powstanie po upływie co najmniej sześciu miesięcy od zakupu potrzeba sprzedaży zakupionego ciągu technologicznego (w jednej transakcji jednemu odbiorcy), nie powstanie u Pana zobowiązanie w podatku dochodowy z tytułu tej sprzedaży. Podstawą do zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym dla tej transakcji, oprócz upływu sześciu miesięcy, będzie również fakt, iż ewentualne zbycie tych maszyn nie będzie wykonane w ramach działalności gospodarczej, gdyż do momentu znalezienia odpowiedniej lokalizacji oraz oceny aktualnej koniunktury gospodarczej w branży, nie zarejestruje Pan działalności gospodarczej i nie wprowadzi ww. ciągu technologicznego do środków trwałych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle powyższego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie, bądź, od których zaniechano poboru podatku.

Wyszczególnienia źródeł przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne ustawodawca dokonał w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3, i 8 powołanej ustawy, źródłami przychodów są:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przychodem z działalności gospodarczej, w myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy - jest również przychód z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą będących:

* ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Natomiast, w myśl art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

* o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Jednym z warunków zaliczenia przez podatnika składnika majątku do środków trwałych jest zatem wykorzystywanie go na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. W związku z tym składniki majątkowe nie spełniające ww. kryteriów, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie są kwalifikowane do kategorii środków trwałych.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż zakupił Pan używany ciąg technologiczny - maszynę pod pewną określoną produkcję. Maszyna zakupiona została z zamiarem rozpoczęcia działalności gospodarczej. Wskazuje Pan jednak, iż działalności jeszcze nie zarejestrował i nie rozpoczął. Z uwagi na nieznalezienie odpowiedniej lokalizacji lub pogorszenia się koniunktury gospodarczej w branży i po upływie co najmniej 6 miesięcy od zakupu ciągu technologicznego (liczonych od końca miesiąca nabycia) może zostać on sprzedany. Ponadto ewentualne zbycie maszyn nie będzie wykonane w ramach działalności gospodarczej. Sprzedaż ta sprzedaż ta będzie miała charakter jednorazowy.

Maszyna wymieniona we wniosku nie stanowiła środka trwałego, nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej. Pomimo tego, że nabyta została z zamiarem prowadzenia działalności gospodarczej, jej sprzedaż nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej. Zatem przychód ze sprzedaży maszyny nie stanowi przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Sprzedaż tę należy zatem oceniać w kontekście dyspozycji art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak uprzednio zacytowano, zgodnie tym przepisem sprzedaży rzeczy która nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, jeżeli jest dokonywana przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Zatem, odpłatne zbycie składników majątku niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, dokonane po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, nie będzie stanowiło źródła przychodu w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy i tym samym kwota uzyskana z tego tytułu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Na tle analizowanych przepisów, w odniesieniu do przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzić zatem należy, że odpłatne zbycie rzeczy (ciągu technologicznego, niewykorzystywanego w działalności gospodarczej), dokonane po upływie pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie, nie stanowi źródła przychodu w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co w konsekwencji oznacza, iż dochód uzyskany z tego tytułu nie będzie podlegał opodatkowaniu tym podatkiem.

Należy przy tym zastrzec, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku oraz załączonej umowy.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.