ITPB1/415-325/07/MZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 4 października 2007 r. (data wpływu 8 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej w prowadzonej działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 października 2007 r. (data wpływu) został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej w prowadzonej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od czerwca 1991 r. prowadzi działalność gospodarczą. W styczniu 1996 r. zakupił jako osoba fizyczna lokal używany o pow. 233,92 m ^#178; z dnia 31 stycznia 1996 r.- kserokopia załączona do wniosku). W okresie od 15 czerwca 1991 r. do 31 marca 2004 r. prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza była opodatkowana podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej. Do dnia 1 stycznia 2002 r. Wnioskodawca nie był również podatnikiem VAT. Zakupiony lokal nie został ujęty w ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej, ponieważ Wnioskodawca nie prowadził jej w związku z formą opodatkowania. Zgłoszony jest jedynie w Ewidencji Działalności Gospodarczej Urzędu Miasta jako miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Nie dokonywano "żadnych odpisów amortyzacyjnych i umorzeń" od wyżej wymienionego lokalu. Od 1 kwietnia 2000 r. Wnioskodawca zmienił formę opodatkowania prowadzonej działalności gospodarczej i założył podatkową księgę przychodów i rozchodów. W tym momencie lokal ten również nie został ujęty w ewidencji środków trwałych działalności gospodarczej i nadal z tytułu jego użytkowania nie były i nie są dokonywane żadne odpisy amortyzacyjne i umorzenia. W koszty prowadzenia działalności gospodarczej wliczane są koszty bieżące eksploatacji tzn. zużycie wody, energii elektrycznej, energii cieplnej oraz podatek od nieruchomości. Obecnie Wnioskodawca ma zamiar sprzedać w całości wyżej opisany lokal.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od sprzedaży lokalu zakupionego przez osobę fizyczną w 1996 r., od którego nie dokonywano odpisów amortyzacyjnych oraz innych umorzeń po 11 latach od zakupu należy odprowadzić podatek dochodowy i w jakiej wysokości.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż lokalu nie podlega podatkowi dochodowemu, ponieważ od momentu zakupu minęło więcej niż 5 lat, nie był on zaewidencjonowany w ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej oraz nie dokonywano od tego lokalu odpisów amortyzacyjnych i umorzeń.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zasady ustalania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zostały określone w art. 14 ustawy, który w ust. 1 stanowi, że za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Natomiast zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Jak stanowi art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat. Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również:

W myśl art. 22n ust. 2 ustawy podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów są obowiązani do prowadzenia ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zawierającej, z zastrzeżeniem ust. 3, co najmniej dane wskazane w pkt 1-13 tego przepisu. W art. 22n ust. 3 ustawy wymienione zostały nie podlegające objęciu ewidencją nieruchomości i lokale mieszkalne. W konsekwencji wszystkie pozostałe składniki majątku, spełniające definicję środków trwałych, powinny być wpisane do ewidencji środków trwałych.

Należy przy tym zauważyć, że przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy wskazuje na niektóre rodzaje przychodów zaliczanych również do przychodów z działalności gospodarczej. Zatem przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, nie wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych) stanowią przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy.

Z istoty rozwiązań zawartych w ww. przepisach wynika, że kwota uzyskana ze sprzedaży lokalu użytkowego wykorzystywanego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą - bez względu na to, czy lokal ten został ujęty w ewidencji środków trwałych - stanowić będzie przychód z tej działalności gospodarczej. Dochód z odpłatnego zbycia gruntu jako środka trwałego w przypadku podatników prowadzących księgi przychodów i rozchodów ustala się zgodnie z art. 24 ust. 2 ustawy. Dochód ten podlega opodatkowaniu na takich zasadach jak pozostałe dochody z tego źródła.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę w złożonym w dniu 8 października 2007 r. wniosku na druku ORD-IN oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi

organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.