ITPB1/415-324/08/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2009 r. (data wpływu 16 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 16 kwietnia 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 2004 r. Wnioskodawca nabył prawo własności lokalu mieszkalnego w budynku wielorodzinnym wraz z udziałem w prawie własności części wspólnych oraz udziałem we współużytkowaniu wieczystym gruntu znajdującego się pod budynkiem. W 2009 r. Wnioskodawca zamierza wraz z pozostałymi współużytkownikami wieczystymi przekształcić prawo użytkowania wieczystego w prawo własności. Wnioskodawca planuje w 2010 r. sprzedać swoją nieruchomość (lokal mieszkalny wraz z udziałem w częściach wspólnych oraz udziałem w prawie własności gruntu znajdującego się pod budynkiem - po przekształceniu użytkowania wieczystego w prawo własności). Wnioskodawca nie ma obywatelstwa polskiego, jest obywatelem Rosji, jednakże w Polsce jest zameldowany i zgodnie z adresem zameldowania odprowadza podatek dochodowy. Nie prowadzi działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy termin 5-cio letni do zwolnienia z podatku dochodowego przy sprzedaży nieruchomości będzie liczony od dnia zakupu lokalu mieszkalnego w roku 2004, czy od dnia przekształcenia użytkowania wieczystego gruntu znajdującego się pod budynkiem w prawo własności.

Zdaniem Wnioskodawcy termin powinien być liczony od dnia nabycia lokalu mieszkalnego w 2004 r. a przekształcenie użytkowania wieczystego gruntu w prawo własności nie powinno przerywać biegu tego terminu. Wnioskodawca uważa, iż przy sprzedaży nieruchomości w 2010 r. nie powinien płacić podatku dochodowego ponieważ upłynie okres 5-cio letni liczony od końca roku kalendarzowego, w którym Wnioskodawca nabył lokal mieszkalny. Na poparcie własnego stanowiska Wnioskodawca powołuje postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kościerzynie z dnia 20 września 2006 r. (BI/415-1096/06, DF/415-25/06).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie od treści art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Natomiast art. 3 ust. 2a ww. ustawy stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stosowanie do art. 3 ust. 2b cytowanej ustawy, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

W myśl art. 4a tej ustawy, art. 3 ust. 1, 2a, 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W myśl art. 9 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-d) tejże ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Ponieważ powołana ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji nieruchomości, sięgnąć należy do definicji nieruchomości zawartej w Kodeksie cywilnym, w szczególności w art. 46 § 1. Zgodnie z tym przepisem nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Sytuację taką przewidują przepisy o użytkowaniu wieczystym.

Pojęcie użytkowania wieczystego zawarte zostało w art. 232 § 1 Kodeksu cywilnego, który stanowi, że grunty stanowiące własność Skarbu Państwa położone w granicach administracyjnych miast oraz grunty Skarbu Państwa położone poza tymi granicami, lecz włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacji zadań jego gospodarki, a także grunty stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym i osobom prawnym. Natomiast w myśl art. 235 Kodeksu cywilnego budynki i inne urządzenia wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gruncie należącym do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków przez wieczystego użytkownika stanowią jego własność. To samo dotyczy budynków i innych urządzeń, które wieczysty użytkownik nabył zgodnie z właściwymi przepisami przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste. Przysługująca wieczystemu użytkownikowi własność budynków i urządzeń na użytkowanym gruncie jest prawem związanym z użytkowaniem wieczystym.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego w 2004 r. Wnioskodawca nabył prawo własności lokalu mieszkalnego w budynku wielorodzinnym wraz z udziałem w prawie własności części wspólnych oraz udział we współużytkowaniu wieczystym gruntu znajdującego się pod budynkiem.

W roku 2009 wraz z pozostałymi współużytkownikami wieczystymi zamierza przekształcić prawo użytkowania wieczystego w prawo własności.

W związku z tym, że w 2009 r. nastąpi przekształcenie prawa wieczystego użytkowania w prawo własności, nie można uznać że w tym roku nastąpi nabycie, w rozumieniu cytowanego przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Moment przekształcenia jest bowiem jedynie zmianą formy prawnej faktycznego prawa do nieruchomości.

Za datę nabycia nieruchomości, od której liczony jest termin, określony w treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy przyjąć datę nabycia prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z prawem własności budynku.

Odnośnie cytowanego we wniosku postanowienia, na które powołał się Wnioskodawca, organ podatkowy wyjaśnia, że zostało ono wydane w indywidualnej sprawie i nie wiąże organu podatkowego do wydania interpretacji indywidualnej, zaś stanowisko wyrażone w niniejszej interpretacji nie jest odmienne od treści powołanego postanowienia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.