ITPB1/415-323/07/IG - Czy po zakończeniu rozbudowy budynku produkcyjno-warsztatowo-biurowego będzie można w całości ująć nakłady jako ulepszenie środka trwałego?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 3 października 2007 r. (data wpływu 8 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie amortyzacji liniowej ulepszonego środka trwałego z zastosowaniem indywidualnych stawek amortyzacyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 8 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie amortyzacji liniowej ulepszonego środka trwałego z zastosowaniem indywidualnych stawek amortyzacyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej pod firmą P. nabył nieruchomość zabudowaną budynkiem produkcyjno-warsztatowo-biurowym. Umowa sprzedaży została zawarta w dniu 29 czerwca 2001 r., a w dniu 1 lipca 2001 r. nieruchomość wprowadzono do ewidencji środków trwałych, według Klasyfikacji środków trwałych - symbol 101 - z wartością początkową 220.400,00 zł. Przyjęto liniową metodę amortyzacji ze stawką indywidualną w wysokości 10% rocznie, tj. wg art. 22j ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Ze względu na rozwój przedsiębiorstwa została podjęta decyzja o rozbudowie istniejącego obiektu, sporządzono odpowiednią dokumentację techniczną i po zatwierdzeniu projektu rozbudowy rozpoczęto roboty budowlane. W szczególności rozbudowano część produkcyjną i warsztatową poprzez powiększenie powierzchni użytkowej i podniesienie ścian, zmianę ścianek działowych, rekonstrukcję zużytych elementów w części biurowej, co zdaniem Podatnika doprowadziło do unowocześnienia budynku. Ponadto położono nowe pokrycie dachowe, wymieniono instalacje wewnętrzne, orynnowanie, okablowanie, położono nowe posadzki, ocieplono budynek, ułożono nową nawierzchnię placu wokół budynku i wymieniono ogrodzenie wokół posesji. W dniu 31 stycznia 2006 r. Inspektorat Nadzoru Budowlanego wydał pozwolenie na użytkowanie rozbudowanego obiektu. Dotychczas poniesione nakłady na rozbudowę wynoszą 1.275.449,00 zł., przewidywany czas zakończenia budowy - 31 grudnia 2007 r., szacowane nakłady to łącznie ok. 1.500.000,00 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy po zakończeniu rozbudowy budynku produkcyjno-warsztatowo-biurowego będzie można w całości ująć nakłady jako ulepszenie środka trwałego i poprzez odpisy amortyzacyjne zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w stawce wynikającej z art. 22j ust. 1 pkt 3 i ust. 2 pkt 3 ww. ustawy...

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesione nakłady na ulepszenie budynku produkcyjno-warsztatowo-biurowego powodują wzrost wartości użytkowej mierzonej w szczególności okresem używania, kosztami eksploatacji budynku oraz zdolnością wytwórczą i jakością produktów P. Ulepszony budynek w dalszym ciągu spełnia funkcje pierwotne. Spełnione są przesłanki wynikające z art. 22j ust. 1 pkt 3 i ust. 3 pkt 2 ww. ustawy, co pozwala na stosowanie liniowej stawki amortyzacji w wysokości 10% rocznie dla ulepszonego środka trwałego.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Amortyzacji dokonuje się od wartości początkowej środka trwałego, określonej na podstawie art. 22g ustawy z dnia ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) W myśl art. 22h ust. 2 ww. ustawy, podatnicy z zastrzeżeniem art. 22l i 22ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i-22k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Podatnicy, w oparciu o art. 22j ww. ustawy mogą dokonywać amortyzacji środka trwałego przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych ustalonych indywidualnie, według zasad określonych w tym zapisie.

Zgodnie z art. 22g ust. 17 ww. ustawy, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków ustalona zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami eksploatacji.

Ulepszenie środka trwałego powoduje modyfikację jego pierwotnie przyjętej wartości początkowej. Ta jego dodatkowa wartość jest podstawą do dokonywania dalszych odpisów amortyzacyjnych od powiększonej wartości początkowej środka trwałego.

Z przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego wynika, iż stosownie do art. 22h ust. 2 ww. ustawy od momentu ujęcia przedmiotowego środka trwałego w ewidencji środków trwałych Podatnik stosuje wybraną metodę amortyzacji określoną w art. 22j ust. 1 pkt 3 dla budynków (lokali) i budowli, innych niż wymienione w pkt 4, tj. indywidualną stawkę amortyzacji liniowej w wysokości 10% rocznie.

Zgodnie z cytowanym uprzednio art. 22g ust. 17 ww. ustawy, wartość nakładów poniesionych na ulepszenie środka trwałego, tj. rozbudowę budynku produkcyjno-warsztatowo-biurowego w wysokości 1.275.449,00 zł będzie powiększała jego wartość początkową. Zwiększona wartość początkowa środka trwałego będzie podstawą do dokonywania odpisów amortyzacyjnych wg metody amortyzacji wybranej w momencie przyjęcia do używania tego środka trwałego, aż do jego pełnego zamortyzowania. W dacie zakończenia inwestycji należy zatem zwiększyć wartość początkową środka trwałego o wartość nakładów poniesionych na jego ulepszenie, natomiast od następnego miesiąca odpisów amortyzacyjnych należy dokonywać od tej zwiększonej wartości początkowej metodą amortyzacji liniowej wg indywidualnej 10% stawki.

Dodatkowo należy podkreślić, iż niniejsza interpretacja nie dotyczy możliwości wyboru przez Podatnika indywidualnej stawki amortyzacji dla przedmiotowego budynku produkcyjno-warsztatowo-biurowego, tj. spełnienia warunków, o których mowa w art. 22j ustawy, przed rozpoczęciem amortyzacji tego budynku. Przedstawione stanowisko oparte zostało na założeniu, iż Wnioskodawca pierwotnie przyjął prawidłową metodę amortyzacji dla ww. budynku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń