ITPB1/415-319/07/IL
Pismo z dnia 3 stycznia 2008 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB1/415-319/07/IL
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 4 października 2007 r. (data wpływu 8 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym przychodu uzyskanego przez spadkobiercę z tytułu sprzedaży nieruchomości, z której uprzednio został wywłaszczony spadkodawca - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 8 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym przychodu uzyskanego przez spadkobiercę z tytułu sprzedaży nieruchomości, z której uprzednio został wywłaszczony spadkodawca.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Podatnik sprzedał nieruchomość, która została mu zwrócona jako spadkobiercy osób z niej wywłaszczonych.
Zwrot nastąpił na podstawie art. 136 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami jako, że przedmiotowa nieruchomość okazała się być zbędna na cele określone w decyzji o wywłaszczeniu.
Bezsporne jest, że roszczenie o jej zwrot wchodziło w skład spadku i zostało skutecznie przez Podatnika zrealizowane na podstawie ww. przepisu.
Przedstawiony stan faktyczny został uzupełniony pismem z dnia 29 października 2007 r., w którym doprecyzowano, iż:
* spadkodawca zmarł 25 grudnia 1985 r. i z tym dniem nabyto spadek (art. 924-925 k.c.),
* roszczenie o zwrot powstało po nabyciu spadku,
* nieruchomość zwrócono 11 sierpnia 2004 r.,
* nieruchomość sprzedano 19 kwietnia 2007 r.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zdaniem Wnioskodawcy do opisanego stanu faktycznego nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości to "zmaterializowane roszczenie" o jej zwrot co do istoty jest więc częścią spadku a nie przychodem w rozumieniu ww. ustawy.
Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje:
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości jeżeli nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.
Z analizy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż 19 kwietnia 2007 r. sprzedała Pani nieruchomość, która została Pani zwrócona w dniu 11 sierpnia 2004 r., jako spadkobiercy osób z niej wywłaszczonych. Zwrot tej nieruchomości nastąpił na podstawie art. 136 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Należy dodać, iż spadkodawca zmarł 25 grudnia 1985 r. i z tym dniem nabyła Pani spadek. Natomiast, jak odnotowano w piśmie uzupełniającym do wniosku, roszczenie o zwrot tej nieruchomości powstało po nabyciu spadku.
W przedmiotowej sprawie istotna jest więc kwestia, czy zwrot nieruchomości w trybie przedstawionym przez podatnika stanowi nabycie nieruchomości w myśl powołanego uprzednio art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W świetle art. 112 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543 z późn. zm.) wywłaszczenie nieruchomości polega na pozbawieniu albo ograniczeniu, w drodze decyzji, prawa własności, prawa użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego na nieruchomości.
Wywłaszczenie nieruchomości jest instytucją, za pomocą której państwo wkracza w sferę indywidualnych praw obywateli dla osiągnięcia celów o szczególnej doniosłości publicznej. W drodze decyzji dochodzi, m.in. do pozbawienia dotychczasowego właściciela prawa własności nieruchomości, z drugiej zaś strony przejście prawa własności na rzecz Skarbu Państwa lub gminy. Jednocześnie ustawa zawiera swoistą gwarancję, że wywłaszczona nieruchomość będzie wykorzystywana wyłącznie zgodnie z celem, na który dokonano wywłaszczenia. Gwarancją tą jest instytucja zwrotu nieruchomości, w przypadku, kiedy nieruchomość stała się zbędna z punktu widzenia celu na jaki dokonano wywłaszczenia.
Zgodnie art. 136 ust. 2 i ust. 3 ww. ustawy w razie powzięcia zamiaru użycia wywłaszczonej nieruchomości lub jej części na inny cel niż określony w decyzji o wywłaszczeniu, właściwy organ zawiadamia poprzedniego właściciela lub jego spadkobiercę o tym zamiarze, informując równocześnie o możliwości zwrotu wywłaszczonej nieruchomości. Poprzedni właściciel lub jego spadkobierca mogą żądać zwrotu wywłaszczonej nieruchomości lub jej części, jeżeli, stosownie do przepisu art. 137, stała się zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu. Z wnioskiem o zwrot nieruchomości lub jej części występuje się do starosty, wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej, zawiadamiając o tym właściwy organ.
Decyzja o zwrocie nieruchomości pełni funkcję restytucyjną, przywraca bowiem prawo własności nieruchomości - w tym przypadku następcom prawnym poprzedniego właściciela. Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie nie można mówić o przeniesieniu prawa własności na zasadach ogólnych wynikających z przepisów o charakterze cywilnoprawnym, ale jedynie o restytucji (przywróceniu) stanu sprzed wywłaszczenia. Gdyby bowiem nie dokonane wywłaszczenie, Wnioskodawca (z pozostałymi spadkobiercami), z chwilą śmierci spadkodawcy, stałby się właścicielem (współwłaścicielem) nieruchomości.
Zatem skoro decyzja o zwrocie wywłaszczonej nieruchomości nie kreuje prawa do niej, lecz tylko przywraca stosunki własnościowe sprzed wywłaszczenia, to zwrot taki nie stanowi nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem przychód ze sprzedaży nieruchomości zwróconej spadkobiercom po wywłaszczeniu nie podlega opodatkowaniu.
W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko zawarte we wniosku z dnia 4 października 2007 r., uzupełnionego pismem z dnia 29 października 2007 r. należy więc uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.