ITPB1/415-313d/12/15-S/MPŁ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 17 listopada 2015 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB1/415-313d/12/15-S/MPŁ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 5 grudnia 2012 r. sygn. akt I SA/Gd 1028/12 (data wpływu 24 sierpnia 2015 r.) oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 czerwca 2015 r. sygn. akt II FSK 1147/13 (data wpływu 17 lipca 2015 r.) stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 marca 2012 r. (data wpływu 19 marca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 kwietnia 2012 r. (data wpływu 30 kwietnia 2012 r.) o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty przez Towarzystwo Budownictwa Społecznego zwaloryzowanego wkładu partycypanta - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty przez Towarzystwo Budownictwa Społecznego zwaloryzowanego wkładu partycypanta.

Z uwagi na stwierdzone we wniosku braki formalne, pismem z dnia 19 kwietnia 2012 r. Nr ITPB1/415-313/12-2/AD wezwano Wnioskodawcę do ich usunięcia. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 27 kwietnia 2012 r. (data wpływu 30 kwietnia 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Towarzystwo Budownictwa Społecznego działa na podstawie przepisów ustawy z 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz. U. Nr 133, poz. 654 z późn. zm.), obowiązującej przed 10 lipca 2001 r. ustawy z 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych, obowiązującej od 10 lipca 2001 r. ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminnym i o zmianie Kodeksu cywilnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 266), przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny oraz postanowień aktu założycielskiego z późn. zm.. Jedynym udziałowcem spółki jest od początku jej powstania Gmina Miejska.

W czasie swojej działalności TBS pobierało następujące wpłaty:

Po pierwsze - były to kaucje od przyszłych najemców lokali będących w zasobach Wnioskodawcy. Zgodnie z przepisami art. 32 powoływanej już ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego w brzmieniu obowiązującym do dnia 14 października 2004 r., umowa najmu mogła przewidywać obowiązek wpłacenia przez najemcę kaucji zabezpieczającej pokrycie należności z tytułu najmu, istniejących w dniu opróżnienia lokalu, w wysokości nie przekraczającej 10% wartości odtworzeniowej lokalu w dniu zawarcia umowy, o której mowa w art. 28 ust. 2. Do zwrotu tych kaucji mają zastosowanie odpowiednie przepisy:

* na mocy odesłania z art. 33 ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego,

* art. 6a ust. 2 ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych.

Zgodnie z tymi przepisami zwrot zwaloryzowanej kaucji następuje w kwocie odpowiadającej przyjętemu przy jej wpłacaniu procentowi wartości odtworzeniowej lokalu obowiązującej w dniu jej wypłaty, albo na podstawie art. 6 ust. 3 i 4 ustawy o ochronie praw lokatorów.

Zgodnie z tymi przepisami zwrot zwaloryzowanej kaucji następuje w kwocie równej iloczynowi kwoty miesięcznego czynszu obowiązującego w dniu zwrotu kaucji i krotności czynszu przyjętej przy pobieraniu kaucji, jednak w kwocie nie niższej niż kaucja pobrana. Kaucja podlega zwrotowi w ciągu miesiąca od dnia opróżnienia lokalu lub nabycia jego własności przez najemcę, po potrąceniu należności wynajmującego z tytułu najmu lokalu.

Po drugie - na skutek zmiany podejścia banków do kwalifikowania wniosków kredytowych Wnioskodawca - zamiast kaucji zaczął pobierać partycypacje zwrotne. Na pobieranie partycypacji zwrotnych pozwalał art. 29 ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego w brzmieniu obowiązującym do 14 października 2004 r.

Zgodnie z tym przepisem pracodawca, działając w celu uzyskania mieszkań dla swych pracowników, a także inne osoby mające interes w uzyskaniu mieszkań przez wskazane przez nie osoby trzecie mogą zawierać z towarzystwem umowy w sprawie partycypacji w kosztach budowy tych mieszkań. Przepisy nie przewidywały wówczas możliwości cesji partycypacji na inne osoby. Wysokość partycypacji (10% wartości odtworzeniowej lokalu), jej znaczenie (pozyskanie środków na budowę), sposób waloryzacji oraz funkcje (zabezpieczenie należności TBS z tytułu najmu) tych wpłat były identyczne jak w przypadku wpłat kaucji (o których była mowa wyżej), z tą różnicą, że nie mógł dokonać tej wpłaty sam najemca, a inna osoba trzecia zainteresowana wskazaniem najemcy do zawarcia z nim umowy najmu. Podobny był również tryb zwrotu zwaloryzowanej partycypacji. Zwrot zwaloryzowanej partycypacji następował po potrąceniu ewentualnych należności z tytułu najmu na podstawie zapisów zawartych umów i porozumień, po wypowiedzeniu umowy najmu i opuszczeniu lokalu. Zwrot ten następował na rzecz partycypanta albo innej osoby wskazanej przez tego partycypanta, którą najczęściej był najemca.

Po trzecie - po zmianie z dniem 15 października 2004 r. przepisów ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego TBS zaczęło pobierać od przyszłych najemców partycypacje zwrotne w wysokości do 30% kosztów budowy lokalu. Partycypacje te pełniły u Wnioskodawcy identyczne funkcje, jak w poprzednich przypadkach (tzn. w przypadku kaucji oraz partycypacji pobieranych przez 15 października 2004 r.). Partycypacje zwrotne po wypowiedzeniu umowy najmu i opuszczeniu lokalu podlegają waloryzacji na podstawie przepisów art. 29a ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego i są zwracane najemcom po potrąceniu na podstawie art. 498 Kodeksu cywilnego ich ewentualnych należności z tytułu najmu. Powołany przepis art. 29a ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego przewiduje, że w przypadku zakończenia najmu i opróżnienia lokalu kwota partycypacji podlega zwrotowi najemcy nie później niż w terminie 12 miesięcy od dnia opróżnienia lokalu. W dniu zwrotu kwota partycypacji powinna odpowiadać kwocie stanowiącej odsetek aktualnej wartości odtworzeniowej lokalu równy udziałowi wniesionej przez najemcę kwoty partycypacji w kosztach budowy lokalu.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania.

1. Czy wnioskodawca jest płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy, w związku z tym, że zwrot zwaloryzowanych kaucji opisanych w części pierwszej stanu faktycznego jest dla ich beneficjenta źródłem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a jeśli nie jest płatnikiem czy jest zobowiązany wystawić PIT- 8C dla beneficjenta.

2. Czy wnioskodawca jest płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy, w związku z tym, że zwrot zwaloryzowanych partycypacji opisanych w części drugiej stanu faktycznego jest dla ich beneficjenta źródłem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a jeśli nie jest płatnikiem czy jest zobowiązany wystawić PIT- 8C dla beneficjenta.

3. Czy wnioskodawca jest płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy, w związku z tym, że zwrot zwaloryzowanych partycypacji opisanych w części trzeciej stanu faktycznego jest dla ich beneficjenta źródłem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a jeśli nie jest płatnikiem czy jest zobowiązany wystawić PIT- 8C dla beneficjenta.

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie drugie i trzecie w odniesieniu do zdarzenia przyszłego. W pozostałym zakresie wniosek został rozpatrzony odrębnym pismem.

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacjach wymienionych w punkcie drugim i trzecim wniosku nie jest On płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy, ani osobą zobowiązaną do wystawienia PIT-8C, gdyż zwrot zwaloryzowanej partycypacji w jedynym i drugim przypadku nie jest przychodem dla beneficjenta. Partycypacje te pełnią u Wnioskodawcy identyczne funkcje, jak w przypadku kaucji. Partycypacje zwrotne po wypowiedzeniu umowy najmu i opuszczeniu lokalu podlegają waloryzacji. Mechanizm tej waloryzacji również jest wyłącznie zabezpieczający przed stratą (co szczegółowo wyjaśniono przy stanowisku odnośnie pytania pierwszego). Nadwyżka partycypacji ponad jej kwotę nominalną - będąca skutkiem waloryzacja nie jest przychodem dla otrzymującego, z tych samych powodów jakie szczegółowo wyłożono przy uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy w przedmiocie odpowiedzi na pytanie pierwsze. Zatem w ocenie Wnioskodawcy nadwyżka partycypacji (ponad kwotę wpłaconą) nie stanowi dla otrzymującego zwrot przychodu do opodatkowania.

W dniu 15 czerwca 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną Nr ITPB1/415-313d/12/AD, w której uznając stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe stwierdził, że różnica pomiędzy kwotą partycypacji po waloryzacji, a wpłaconą kwotą partycypacji podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako dochód z praw majątkowych. W konsekwencji na Wnioskodawcy spoczywać będzie obowiązek naliczenia, poboru i odprowadzenia do właściwego urzędu skarbowego zaliczki na podatek dochodowy oraz sporządzenia imiennych informacji PIT-11.

Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 29 czerwca 2012 r. (data wpływu 3 lipca 2012 r.). Odpowiedź na ww. wezwanie została udzielona pismem z dnia 30 lipca 2012 r. znak ITPB1/415W-51/12/AK. W dniu 4 września 2012 r. (złożona za pośrednictwem poczty 31 sierpnia 2012 r.) wpłynęła do tutejszego organu skarga na ww. interpretację, w której wniesiono o uchylenie interpretacji.

Wyrokiem z dnia 5 grudnia 2012 r. sygn. akt I SA/Gd 1028/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku uchylił zaskarżoną interpretację i stwierdził, że nie może być wykonana oraz zasądził od Ministra Finansów na rzecz Strony Skarżącej kwotę zwrotu kosztów postępowania. Od powyższego wyroku, w dniu 8 lutego 2012 r. została wniesiona przez Wnioskodawcę skarga kasacyjna.

Wyrokiem z dnia 19 czerwca 2015 r. sygn. akt II FSK 1147/13 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną. W dniu 17 lipca 2015 r. do tutejszego organu wpłynął odpis wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego.

W dniu 24 sierpnia 2015 r. wpłynął do tutejszego organu odpis prawomocnego orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 5 grudnia 2012 r. sygn. akt I SA/Gd 1028/12 oraz w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 czerwca 2015 r. sygn. akt II FSK 1147/13, organ podatkowy stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Obłożenie dochodu daniną publiczną w postaci podatku jest zatem regułą, natomiast wyjątkiem jest sytuacja, gdy dochód opodatkowaniu nie podlega. Zgodne jest to również z ogólną zasadą powszechności opodatkowania, w myśl której wszelkie zwolnienia i ulgi podatkowe w systemie prawa podatkowego są wyjątkiem, istotnym odstępstwem od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) - (A. Bartosiewicz, R. Kubacki, Komentarz do art. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Biorąc pod uwagę fakt, że kategoria otrzymanego przychodu nie jest kategorią przychodu wyłączonego, zwolnionego lub od którego przysługuje zaniechanie poboru podatku, należy uznać, że przychód ten podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są:

1.

stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;

2.

działalność wykonywana osobiście;

3.

pozarolnicza działalność gospodarcza;

4.

działy specjalne produkcji rolnej;

5.

(uchylony);

6.

najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą;

7.

kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c;

8.

odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d.

innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;

9.

inne źródła.

W treści art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, ustawodawca jako odrębne źródło przychodów wskazał "inne źródła". Konstrukcja powyższego przepisu wskazuje, że przychody, których nie można zakwalifikować do źródeł przychodów w punktach 1 - 8, należy zakwalifikować do tzw. innych źródeł.

Stosownie do art. 20 ust. 1, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania "w szczególności" wskazuje, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 42a ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. Powyższa informacja to PIT 8C zgodnie z załącznikiem Nr 8 zatytułowanym "Informacja o wypłaconym stypendium, o przychodach z innych źródeł oraz niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych" do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 listopada 2011 r. w sprawie określenia niektórych wzorów oświadczeń, deklaracji i informacji podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. z 2011 r. Nr 252, poz. 1514 z późn. zm.).

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca - Towarzystwo Budownictwa Społecznego działa na podstawie przepisów ustawy z 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz. U. Nr 133, poz. 654 z późn. zm.), obowiązującej przed 10 lipca 2001 r. ustawy z 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych, obowiązującej od 10 lipca 2001 r. ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminnym i o zmianie Kodeksu cywilnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 266), przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny oraz postanowień aktu założycielskiego z późn. zm..

Wnioskodawca pobiera partycypacje zwrotne, które w chwili rozwiązania umowy najmu lokalu podlegają zwrotowi na rzecz partycypanta w kwocie zwaloryzowanej.

Z przepisu art. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1070 z późn. zm.) wynika, iż ustawa określa zasady gromadzenia oszczędności i udzielania niektórych kredytów na cele mieszkaniowe oraz zasady działania towarzystw budownictwa społecznego.

Stosownie do postanowień art. 27 ust. 1 ww. ustawy, przedmiotem działania towarzystwa jest budowanie domów mieszkalnych i ich eksploatacja na zasadach najmu.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 powołanej ustawy, osoba fizyczna może zawrzeć z towarzystwem umowę w sprawie partycypacji w kosztach budowy lokalu mieszkalnego, którego będzie najemcą.

Kwota partycypacji w kosztach budowy lokalu mieszkalnego uzyskana od osób, o których mowa w ust. 1, nie może przekroczyć 30% kosztów budowy tego lokalu (art. 29a ust. 2 powołanej ustawy).

W przypadku zakończenia najmu i opróżnienia lokalu kwota partycypacji, o której mowa w ust. 1, podlega zwrotowi najemcy nie później niż w terminie 12 miesięcy od dnia opróżnienia lokalu. W dniu zwrotu kwota partycypacji powinna odpowiadać kwocie stanowiącej odsetek aktualnej wartości odtworzeniowej lokalu równy udziałowi wniesionej przez najemcę kwoty partycypacji w kosztach budowy lokalu (art. 29a ust. 3 powołanej ustawy).

Natomiast w przypadku, gdy umowa najmu uzależnia termin zwrotu kwoty partycypacji od zawarcia umowy najmu danego lokalu z następnym najemcą, zwrot kwoty partycypacji następuje z dniem zawarcia tej umowy, jednak nie później niż w terminie, o którym mowa w ust. 3 (art. 29a ust. 4 powołanej ustawy).

Zgodnie z art. 29a ust. 5 powołanej ustawy, towarzystwo może uzależnić zawarcie umowy najmu opróżnionego lokalu mieszkalnego od wniesienia przez nowego najemcę kwoty partycypacji w wysokości wypłaconej poprzedniemu najemcy.

W opisanej we wniosku sytuacji, gdy kwota zwrotu wpłaty partycypacyjnej jest wyższa od kwoty wpłaconej, dana osoba fizyczna uzyskuje przysporzenie majątkowe, które należy zakwalifikować do kategorii przychodu, stosownie do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kwota partycypacji w kosztach budowy lokalu mieszkalnego nie jest prawem na podstawie którego osobie uprawnionej przysługują korzyści majątkowe. Stanowi ona warunek zawarcia przez osobę fizyczną z TBS umowy najmu. Zakończenie umowy najmu powoduje zwrot wspomnianej kwoty lecz z uwagi na szczególny sposób wyliczenia jej wartości - powinna odpowiadać kwocie stanowiącej odsetek aktualnej wartości odtworzeniowej lokalu równy udziałowi wniesionej przez najemcę kwoty partycypacji w kosztach budowy lokalu - to kwota ta może być wyższa od kwoty wpłacanej. Powstałą różnicę z uwagi na brak możliwości kwalifikacji do źródeł przychodu wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1 - 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zakwalifikować jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca jest zatem obowiązany do sporządzenia i przekazania podatnikowi oraz właściwemu urzędowi skarbowemu informacji PIT-8C.

Reasumując, kierując się treścią wydanych w niniejszej sprawie orzeczeń, w świetle zanalizowanych przepisów - stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w sytuacji opisanej we wniosku nie powstaje przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, należało uznać za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl