ITPB1/415-313/11/GR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 15 marca 2011 r. (data wpływu 21 marca 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 czerwca 2011 r. (data wpływu 14 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej - jest prawidłowe.

W dniu 21 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej. Wniosek został uzupełniony pismem otrzymanym w dniu 14 czerwca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest wdową. W 2010 r. uzyskiwała dochody opodatkowane według skali podatkowej. Jej córka, urodzona w 1988 r., studiuje na uczelni wyższej. W 2010 r. w czasie wakacji córka Wnioskodawczyni pracowała i osiągnęła przychód brutto w wysokości 1.898 zł. (dochód 1.625 zł) z tytułu umowy zlecenia. Ponadto córka otrzymuje po śmierci męża Wnioskodawczyni rentę rodzinną z ZUS, która jako roczny przychód w 2010 r. wyniosła brutto 12.117 zł.

Mąż Wnioskodawczyni otrzymywał częściową emeryturę z Austrii, ponieważ w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku pracował tam i opłacał składki.

Po śmierci męża Wnioskodawczyni, córka otrzymuje dodatkowo tzw. rentę sierocą wg systemu ubezpieczenia społecznego w Austrii, która wynosi ok. 16-17 euro miesięcznie i jest wypłacana w normalnym trybie jeden raz na kwartał przelewem do banku w walucie polskiej.

W 2010 r. wypłacono córce Wnioskodawczyni za okres zaległy (ok. dwóch lat łącznie z przyczyn proceduralnych) i to uczyniło sumę 1.602,47 zł, od czego bank uiścił podatek do urzędu skarbowego w wysokości 288 zł.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że córka nie posiadała w 2010 r. wystarczających środków na pokrycie niezbędnych w jej sytuacji potrzeb życiowych i zdrowotnych.

Wnioskodawczyni wykonywała wobec córki obowiązek alimentacyjny, poprzez m.in. przekazywanie środków na zakup brakującej odzieży i obuwia, a także wysyłanie paczek żywnościowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni może w swoim zeznaniu podatkowym za rok 2010, odliczyć od podatku ulgę prorodzinną na swoją córkę.

Zdaniem Wnioskodawczyni, renta sieroca z Austrii jest elementem renty rodzinnej, otrzymywanej w Polsce z ZUS, w związku z czym tylko przychód w wysokości 1.898,00 zł (z pracy letniej) stanowi dodatkowy przychód z pracy, w związku z tym wg Wnioskodawczyni powinna mieć prawo do skorzystania w rozliczeniu podatkowym za rok 2010 z ulgi prorodzinnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

W myśl art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej (art. 27f ust. 4 cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 27f ust. 5, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

Stosownie do art. 27f ust. 6 ww. ustawy, przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej. Przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6 (art. 27f ust. 7).

Z wyżej przytoczonych przepisów wynika, iż z tzw. ulgi prorodzinnej mogą m.in. skorzystać podatnicy - w związku z wykonywaniem ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego - wychowujący w roku podatkowym pełnoletnie dzieci (art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 ww. ustawy):

* bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

* do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 (w 2010 r. jest to kwota 3.091 zł), z wyjątkiem renty rodzinnej.

Zgodnie z oświadczeniem Wnioskodawczyni, w 2010 r. wykonywała Ona obowiązek alimentacyjny wobec swojej córki. W roku 2010, w okresie wakacji, córka podjęła pracę na zasadzie umowy zlecenia i uzyskała w ten sposób dochód w wysokości 1.625 zł. Ponadto córka Wnioskodawczyni w 2010 r. uzyskała dochód w wysokości 12.117 zł z tytułu renty rodzinnej, a także 1.602,47 zł z tytułu renty sierocej otrzymanej z Austrii.

Uprawnienia do renty rodzinnej ustalają instytucje każdego z państw na podstawie stosownych przepisów krajowych z uwzględnieniem przepisów rozporządzeń wspólnotowych. W Polsce kwestię tę reguluje ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 z późn. zm.).

Od dnia 1 maja 2004 r. (t.j. dnia przystąpienia Polski do struktur Unii Europejskiej) stosuje się - w zakresie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego - przepisy następujących rozporządzeń Rady (EWG):

* Nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego w stosunku do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek oraz członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (Dz. Urz. UE L 149 z 5 lipca 1971 r.), oraz

* Nr 574/72 z dnia 21 marca 1972 r. (Dz. Urz. UE L 74 z 21 marca 1972 r.) w sprawie wykonywania rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych i ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie, które zgodnie z art. 249 zd. 2 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864/2 z późn. zm.) mają zasięg ogólny, wiążą w całości i są bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

KoOrdynacja systemów zabezpieczenia społecznego pozwala na wyeliminowanie skutków podlegania różnym systemom zabezpieczenia społecznego różnych państw, przede wszystkim w związku z późn. zm. miejsca pobytu lub zamieszkania.

Artykuł 2 ust. 2 rozporządzenia Nr 1408/71 stanowi, iż przepisy tego aktu prawnego stosuje się do osób pozostałych przy życiu po śmierci pracowników najemnych lub osób prowadzących działalność na własny rachunek, lub studentów, którzy podlegali ustawodawstwu jednego lub kilku Państw Członkowskich, niezależnie od obywatelstwa tych osób, o ile osoby pozostałe przy życiu są obywatelami jednego z Państw Członkowskich lub bezpaństwowcami, lub uchodźcami, zamieszkałymi na terytorium jednego z Państw Członkowskich.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ww. rozporządzenia osoby, do których stosuje się przepisy tegoż rozporządzenia, podlegają obowiązkom i korzystają z praw wynikających z ustawodawstwa każdego Państwa Członkowskiego na tych samych warunkach co obywatele tego Państwa, z zastrzeżeniem przepisów szczególnych zawartych w niniejszym rozporządzeniu.

Zgodnie z art. 4 rozporządzenia Nr 1408/71, rozporządzenie to stosuje się do wszystkich ustawodawstw odnoszących się do działów zabezpieczenia społecznego, które dotyczą m.in. świadczeń dla osób pozostałych przy życiu (art. 4 lit. d), świadczeń z tytułu śmierci (lit. f).

Zatem przepisy w zakresie renty rodzinnej stosuje się w odniesieniu do obywateli Państw Członkowskich Unii Europejskiej na zasadzie równego traktowania.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz powołanych przepisów prawa wskazać należy, iż kwota renty sierocej otrzymywanej z Austrii stanowi rentę rodzinną - o której mowa w art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - której przy ustalaniu prawa do tzw. ulgi prorodzinnej nie wlicza się do dochodu uzyskanego przez pełnoletnie dziecko.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż do dochodu uzyskanego przez córkę Wnioskodawczyni w roku 2010 wliczyć należy tylko dochód z pracy wakacyjnej, wynoszący 1.625 zł. Tym samym Wnioskodawczyni przysługuje prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej, albowiem dochód uzyskany przez Jej córkę w 2010 r. nie przekroczył kwoty stanowiącej ilorazu kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy, t.j. kwoty 3.091 zł.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.