ITPB1/415-304/11/PSZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2011 r. (data wpływu 18 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu z działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 18 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu z działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W październiku 2008 r. zakupił Pan samochód osobowy dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Samochód oddano do użytkowania i wprowadzono do ewidencji środków trwałych w miesiącu grudniu 2008 r. Od stycznia 2009 r. rozpoczął Pan naliczanie miesięcznych odpisów amortyzacyjnych wg stawki 20%. Kwota zakupu netto samochodu na dzień wprowadzenia do ewidencji i użytkowania nie przekroczyła 20.000 euro. W grudniu 2008 r. odliczył Pan z tytułu zakupu samochodu osobowego 60% podatku VAT nie więcej niż 6.000 zł (odliczono 6.000 zł). Samochód został zakupiony fabrycznie nowy. W trakcie użytkowania samochodu stwierdził Pan, że sprzedawca sprzedał uszkodzony samochód. Użytkował Pan samochód do sierpnia 2010 r. Spór dotyczący sprzedaży wadliwego samochodu toczył się w sądzie i na mocy wyroku sądowego samochód został zwrócony sprzedawcy w miesiącu wrześniu 2010 r. Do miesiąca lipca 2010 r. włącznie od miesiąca stycznia 2009 r. dokonywał Pan odpisów amortyzacyjnych. Sprzedawca odwołał się od wyroku sądu i w lutym 2011 r. sąd ostatecznie rozstrzygnął spór nakazując sprzedawcy zwrócić całą kwotę za jaką nabył Pan samochód. Sprzedawca wystawił fakturę korygującą w lutym 2011 r. korygując całą kwotę sprzedaży (100% ceny). Pieniądze z tytułu zwrotu na Pana konto bankowe wpłynęły również w lutym 2011 r. Fakturę korygującą otrzymał Pan w lutym 2011 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy przychód równy kwocie dokonanych odpisów amortyzacyjnych od stycznia 2009 r. do lipca 2010 r. należy ująć w miesiącu lutym 2011 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód równy dokonanym odpisom amortyzacyjnym od stycznia 2009 r. do lipca 2010 r. należy ująć w miesiącu lutym 2011 r., gdyż w tym miesiącu został on otrzymany za zwrócony sprzedawcy samochód. W miesiącach gdy były dokonywane odpisy amortyzacyjne samochód był użytkowany na potrzeby działalności gospodarczej i Pana zdaniem nie ma podstaw prawnych do korygowania tego okresu. W związku z art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za przychody zwróconych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, a od stycznia 2009 r. do lipca 2010 były dokonywane odpisy amortyzacyjne, które stanowiły koszty uzyskania przychodu z tego względu kwota zwrócona równa sumie odpisów dokonanych stanowi przychód w miesiącu lutym 2011 r. kiedy to dokonano zwrotu pieniędzy na Pana rachunek bankowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Zgodnie z ogólną regułą zawartą w art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się zwróconych innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej zakupił Pan samochód osobowy. Samochód oddano do użytkowania i wprowadzono do ewidencji środków trwałych. W trakcie użytkowania stwierdził Pan, że sprzedany został samochód uszkodzony. Na mocy wyroku sądu samochód został zwrócony sprzedawcy w miesiącu wrześniu 2010 r. Sprzedawca zobowiązany został do zwrócenia całej kwoty za jaką nabyto samochód. Sprzedawca wystawił fakturę korygującą w lutym 2011 r. korygując całą kwotę sprzedaży. Kwota stanowiąca zwrot ceny wpłynęła na Pana konto również w lutym 2011 r.

Odnosząc się do zaprezentowanego stanu faktycznego należy stwierdzić, że wydatek na zakup środka trwałego zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Kosztami mogły jedynie być odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 22a-22o, o czym stanowi art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zwrot tego wydatku, który nastąpił w związku z odstąpieniem od umowy w części odpowiadającej wydatkowi, który nie został zaliczony do kosztów (w tym przez odpisy amortyzacyjne), nie stanowi więc przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Należy również przyjąć, że nie dokonał Pan odpłatnego zbycia środka trwałego, skoro odstąpienie od umowy sprzedaży nastąpiło przez jego zwrot wynikający z uszkodzenia samochodu.

Przychodem będzie natomiast ta część zwróconej kwoty, która odpowiada równowartości odpisów amortyzacyjnych dokonanych od wartości początkowej samochodu, zaliczonych uprzednio do kosztów uzyskania przychodów. Przychód ten powstał w momencie faktycznego dokonania zwrotu (otrzymania pieniędzy).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.