ITPB1/415-304/08/IG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2008 r. (data wpływu 2 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania działalności gospodarczej zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych - jest prawidłowe.

W dniu 2 czerwca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania działalności gospodarczej zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą - firma budowlana - i rozlicza się w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Do dnia 30 kwietnia 2008 r. uzyskał przychody za roboty budowlane w wysokości 73.000 zł W chwili obecnej Wnioskodawca wykonuje usługę budowlaną, której wartość, zafakturowana po zakończeniu budowy, wyniesie 2.000.000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy za zafakturowaną usługę na 2.000.000 zł należy rozliczyć zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów ewidencjonowanych, czy też tylko do kwoty limitu 150.000 euro obliczyć ryczałt, a powyżej tej kwoty rozliczyć się na zasadach ogólnych wg skali podatkowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 8 ust. 6 i 7 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, podatnicy tracą prawo do opodatkowania w formie ryczałtu od miesiąca następującego po miesiącu, w którym uzyskali przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej w wysokości przekraczającej kwotę 150.000 euro. Zryczałtowany podatek od przychodów ewidencjonowanych powinien zostać zapłacony w danym miesiącu za wykonaną usługę zafakturowaną na kwotę 2.000.000 zł, a dopiero od następnego miesiąca powinien rozliczyć się wg skali podatkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej "spółką".

Ponadto stosownie do art. 6 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od przychodów ewidencjonowanych, podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy:

Kwoty wyrażone w euro przelicza się na walutę polską według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu 1 października roku poprzedzającego rok podatkowy. Zgodnie z tabelą kursów NBP Nr 190/A/NBP/2007 średni kurs euro z dnia 1 października 2007 r. wyniósł 3,7680 zł. Kwota limitu wynosi więc 565.200 zł (150.000 x 3,7680).

Zgodnie z art. 8 ust. 6 ww. ustawy, podatnicy tracą prawo do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych od miesiąca następującego po miesiącu, w którym uzyskali przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej:

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 7 ww. ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 6, są obowiązani zaprowadzić właściwe księgi i opłacać podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

Z treści ww. przepisów, wynika zatem, że jeśli przychody podatnika prowadzącego działalność gospodarczą samodzielnie albo w formie spółki przekroczą graniczną kwotę (150.000 euro), konieczne będzie rozliczenie na zasadach ogólnych od następnego miesiąca po przekroczeniu tej kwoty.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż na dzień 30 kwietnia 2008 r. uzyskał Pan z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej przychód w wysokości 73.000 zł, a obecnie wykonuje Pan roboty budowlane, z których przewidywany przychód wyniesie jednorazowo 2.000.000 zł.

Przedstawione zdarzenie przyszłe wskazuje na prawdopodobieństwo przekroczenia przez Pana limitu 150.000 euro (565.2000 zł) w trakcie roku podatkowego 2008 r., a tym samym na utratę prawa do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych od miesiąca następującego po miesiącu, w którym uzyska Pan przychody z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej w wysokości przekraczającej kwotę 150.000 euro.

W myśl cytowanych uprzednio przepisów, utrata w trakcie roku podatkowego prawa do opodatkowania przychodów w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych oznacza również obowiązek zaprowadzenia właściwych ksiąg podatkowych i opłacania podatku dochodowego na zasadach ogólnych.

Zauważyć przy tym należy, iż w przedmiotowej sprawie istotne znaczenie w zakresie ustalenia momentu utraty prawa do opodatkowania przychodu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych będzie miał moment powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Brzmienie powyższego przepisu uzupełnia treść przepisów art. 14 ust. 1a-1i, które regulują kwestię momentu powstania przychodu.

Stosownie do art. 14 ust. 1c cytowanej ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1 h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

W myśl natomiast art. 14 ust. 1e ww. ustawy, jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Przepis art. 14 ust. 1i ww. ustawy stanowi, że w przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się ust. 1c, 1e i 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Istotnym dla ustalenia daty utraty prawa do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych jest zatem moment powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, uregulowany w ww. przepisach.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę w złożonym w dniu 2 czerwca 2008 r. wniosku oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.