ITPB1/415-297/14/PSZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2014 r. (data wpływu 25 marca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe.

W dniu 25 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wyrokiem z dnia 25 listopada 2011 r. Sąd rozwiązał Pani małżeństwo przez rozwód. Postanowieniem z dnia 25 września 2012 r. Sąd ustalił, że:

Umową zawartą w dniu 14 stycznia 2014 r. sprzedała Pani własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego i dokonała spłaty męża. Własnościowe prawo zostało nabyte do majątku wspólnego Pani i męża w dniu 15 listopada 1989 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy w opisanym stanie faktycznym, przychód z dokonanej w dniu 14 stycznia 2014 r. sprzedaży własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, będzie przychodem ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

2. Czy w opisanym stanie faktycznym, kwota dokonanej przez Panią spłaty byłego męża w wysokości 20% wartości rynkowej własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, stanowić będzie koszt uzyskania przychodu o którym mowa w punkcie 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, między innymi spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, jeżeli nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Zgodnie przyjmuje się, że "nabyciem" jest również przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego. Przez "odpłatne zbycie", rozumie się przeniesienie prawa własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową.

Będące przedmiotem zapytania własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, zostało nabyte w dniu 15 listopada 1989 r. gdy pozostawała Pani w związku małżeńskim. Stosownie zatem do art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego zostało objęte wspólnością majątkowa Pani i jej męża. Wspólność ta ustała, wskutek orzeczenia rozwodu, wyrokiem Sądu z dnia 25 listopada 2011 r. Zgodnie z art. 46 k.r.o., od chwili ustania wspólności ustawowej, do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Artykuł 43 § 1 k.r.o. ustanawia domniemanie, że udziały małżonków w majątku wspólnym są równe. Jednakże § 2 wskazanego artykułu, stanowi, że z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać, ażeby ustalenie udziałów w majątku wspólnym nastąpiło z uwzględnieniem stopnia, w którym każdy z nich przyczynił się do powstania tego majątku. Na wniosek Pani, postanowieniem z dnia 25 września 2012 r. Sąd orzekł, że udział w majątku wspólnym Pani wynosi 80% zaś byłego męża 20%, ustalił że w skład tego majątku wspólnego wchodziło jedynie przedmiotowe własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, oraz dokonał podziału majątku w ten sposób, że własnościowe prawo do lokalu przyznał Pani, zobowiązując ją zarazem do spłaty na rzecz byłego męża w wysokości 20% wartości rynkowej tego prawa.

Mając na względzie przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz wywiedziony stan prawny stwierdzić należy, że we własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego, udział w wysokości 80% Pani nabyła w dniu 15 listopada 1989 r., to jest w chwili nabycia tego prawa wraz z małżonkiem do majątku wspólnego. Natomiast udział wynoszący 20% we własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego, Pani nabyła w dniu, w którym dokonany został podział majątku dorobkowego, poprzez przyznanie tego prawa w całości Pani, a więc w dniu orzeczenia Sądu w tym przedmiocie, postanowieniem z dnia 25 września 2012 r.

Z powyższego wynika, że własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nabyła Pani w częściach, w różnym czasie i w różny sposób:

* w dniu 15 listopada 1989 r., w udziale 80%, to jest w części odpowiadającej jej udziałowi w majątku wspólnym, kiedy to zostało prawo nabyte do majątku wspólnego małżonków,

* w dniu 25 września 2012 r., w udziale 20%, to jest w części w jakiej nabyła to prawo ponad swój udział w majątku wspólnym, na mocy orzeczenia Sądu o podziale majątku wspólnego.

Nie ulega wątpliwości, że sprzedając w dniu 14 stycznia 2014 r. własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, dokonała Pan jego odpłatnego zbycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyżej wywiedziony stan prawny w aspekcie przedstawionego stanu faktycznego, stanowisko Pani w zakresie pierwszego pytania jest następujące:

* dokonując w dniu 14 stycznia 2014 r. odpłatnego zbycia własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, w udziale 80% nabytym w dniu 15 listopada 1989 r., w tej części nie uzyskała Pani przychodu, ze źródła przychodu o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tego względu, że od dnia nabycia tego udziału (15 listopada 1989 r.) do jego zbycia (14 stycznia 2014 r.) upłynęło ponad 5 lat,

* wskutek tej samej transakcji, odpłatnego zbycia własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego (14 stycznia 2014 r.), w udziale 20%, nabytym w dniu 25 września 2012 r. (wskutek działu majątku wspólnego) uzyskała Pani przychód ze źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem od jego nabycia upłynęło mniej niż 5 lat.

Reasumując, w zakresie pytania pierwszego, w opisanym stanie faktycznym, przychód z dokonanej przez Panią w dniu 14 stycznia 2014 r. sprzedaży własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, będzie przychodem ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w części, w jakiej odpowiada 20% udziałowi nabytemu przez Panią ponad udział jaki służył Pani (80%), stosownie do orzeczenia Sądu w przedmiocie ustalenia wielkości udziału Pani w majątku wspólnym.

Mając na uwadze powyżej wywiedziony stan prawny w aspekcie przedstawionego stanu faktycznego, stanowisko wnioskodawczyni w zakresie drugiego pytania jest następujące:

Stosownie do treści art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), a więc i własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Natomiast podstawę obliczenia podatku stanowi dochód, będący różnicą pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia określonym zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększony o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw - art. 30e ust. 2 ustawy.

Reasumując w zakresie pytania drugiego. W opisanym stanie faktycznym, kwota dokonanej przez Panią spłaty byłego męża w wysokości 20% wartości rynkowej własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, stanowić będzie koszt uzyskania przychodu uzyskanego przez Panią ze źródła określonego art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, o którym mowa w stanowisku, w zakresie pytania pierwszego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej ustawy, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Biorąc pod uwagę treść ww. przepisu stwierdzić należy, że ustalenie daty nabycia nieruchomości ma istotne znaczenie dla określenia skutków podatkowych jej odpłatnego zbycia.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego w dniu 14 stycznia 2014 r. sprzedała Pani własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego i dokonała spłaty męża. Własnościowe prawo zostało nabyte do majątku wspólnego Pani i męża w dniu 15 listopada 1989 r.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 788). Zgodnie z art. 31 § 1 tej ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny).

Ponadto, ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością - art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Stosownie natomiast do art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym stanowiącym ich dorobek. Opisany ustrój majątkowy trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba że w czasie trwania związku małżeńskiego: małżonkowie zawarli małżeńską umowę majątkową, z ważnych powodów na żądanie jednego z małżonków sąd orzekł zniesienie wspólności lub wspólność ustała z mocy prawa na skutek całkowitego lub częściowego ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków, ogłoszenia upadłości przez jednego z nich.

Jednakże, jak stanowi art. 43 § 2 ww. kodeksu z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać, ażeby ustalenie udziałów w majątku wspólnym nastąpiło z uwzględnieniem stopnia, w którym każdy z nich przyczynił się do powstania tego majątku. Spadkobiercy małżonka mogą wystąpić z takim żądaniem tylko w wypadku, gdy spadkodawca wytoczył powództwo o unieważnienie małżeństwa albo o rozwód lub wystąpił o orzeczenie separacji.

Przy ocenie, w jakim stopniu każdy z małżonków przyczynił się do powstania majątku wspólnego, uwzględnia się także nakład osobistej pracy przy wychowaniu dzieci i we wspólnym gospodarstwie domowym (art. 43 § 3 Kodeksu cywilnego).

Z art. 45 § 1 ww. Kodeksu wynika zaś, że każdy z małżonków powinien zwrócić wydatki i nakłady poczynione z majątku wspólnego na jego majątek osobisty, z wyjątkiem wydatków i nakładów koniecznych na przedmioty majątkowe przynoszące dochód. Może żądać zwrotu wydatków i nakładów, które poczynił ze swojego majątku osobistego na majątek wspólny. Nie można żądać zwrotu wydatków i nakładów zużytych w celu zaspokojenia potrzeb rodziny, chyba że zwiększyły wartość majątku w chwili ustania wspólności.

Zwrotu dokonuje się przy podziale majątku wspólnego, jednakże sąd może nakazać wcześniejszy zwrot, jeżeli wymaga tego dobro rodziny (art. 45 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Od chwili ustania wspólności ustawowej, do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Artykuł 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi bowiem, że w sprawach nieunormowanych w artykułach poprzedzających od chwili ustania wspólności ustawowej do majątku, który był nią objęty, jak również do podziału tego majątku, stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności majątku spadkowego i o dziale spadku.

Na podstawie zaś art. 1037 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) w związku z zacytowanym wyżej art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku podziału majątku mieści się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Tym samym, jeżeli wartość otrzymanych w wyniku podziału majątku wspólnego nieruchomości lub praw przekracza udział małżonka w majątku wspólnym, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości lub prawa, która przekracza jego udział w majątku wspólnym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku, nawet wówczas, gdy nabycie to następuje nieodpłatnie (czyli bez spłat i dopłat). Wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowane być muszą bowiem w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością lub prawem) jak również stan jej majątku osobistego.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego, postanowieniem z dnia 25 września 2012 r. Sąd ustalił, że:

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy, mając na względzie ujęty we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, że podział majątku dorobkowego małżonków w 2009 r. nie był ekwiwalentny. Albowiem w wyniku podziału majątku wyrokiem sądu przejęła Pani mieszkanie z obowiązkiem spłaty byłego męża za część jemu należną tj. 20% udziałów w mieszkaniu.

Tak więc w przedstawionym stanie faktycznym przedmiotowy lokal mieszkalny, który następnie Pani sprzedała w 2012 r. nabyty został w dwóch datach:

* w 1989 r., kiedy to własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego zostało nabyte do majątku wspólnego małżonków - w części odpowiadającej Jej udziałowi w majątku wspólnym,

* w 2012 r., tj. w dniu podziału majątku - w części przekraczającej Jej udział w majątku wspólnym.

Z uwagi na to, że nabycie przedmiotowego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nastąpiło odpowiednio w części w 1989 r. oraz w 2012 r., pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy liczyć odrębnie w stosunku do każdego udziału jaki Pani nabyła.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż sprzedaż własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego - w części nabytej w 1989 r. - nie stanowi źródła przychodu, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w tym przepisie. Zatem, zbycie ww. własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego - w części nabytej w 1989 r. - nie spowoduje po Pani stronie obowiązku zapłaty podatku.

Natomiast sprzedaż własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego - w części nabytej w 2012 r. w drodze podziału majątku dorobkowego małżeńskiego - stanowić będzie dla Wnioskodawczyni źródło przychodu, do którego zastosowanie znajdują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

Stosownie do art. 30e ust. 1 ww. ustawy od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw (art. 30e ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Zgodnie z art. 19 ust. 3 ww. ustawy wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Natomiast jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ustawy).

Stosownie natomiast do przepisu art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d ww. ustawy).

W myśl art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa nabytego ponad udział w majątku dorobkowym małżonków (wspólność ustała na skutek rozwodu), kosztem uzyskania przychodu może być m.in. udokumentowana kwota faktycznej spłaty na rzecz byłego małżonka, ponieważ mieści się ona w kategorii kosztów nabycia, o których mowa w ww. art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem kwota spłaty na rzecz byłego męża może stanowić koszt nabycia zbywanego udziału w lokalu mieszkalnym, o którą może Pani pomniejszyć uzyskany ze sprzedaży przychód. Do kosztów tych można również zaliczyć inne udokumentowane koszty związane z nabyciem ww. udziału w lokalu mieszkalnym.

Zgodnie z art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8 (art. 45 ust. 1 ww. ustawy).

Z art. 45 ust. 1a pkt 3 ww. ustawy wynika, że w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

W myśl art. 45 ust. 4 pkt 4 ww. ustawy w terminie określonym w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7, podatnicy są obowiązani wpłacić należny podatek wynikający z zeznania, o którym mowa w ust. 1a pkt 3.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 cytowanej ustawy).

Reasumując należy stwierdzić, iż dochód jaki Wnioskodawczyni uzyskała ze sprzedaży własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, w wysokości odpowiadającej udziałowi nabytemu w 1989 r. w ramach wspólności małżeńskiej nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, ponieważ zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym, zbycie przez Panią tego udziału nastąpiło po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie.

Natomiast dochód ze sprzedaży własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, odpowiadający części nabytej w 2012 r. w wyniku podziału majątku dorobkowego, podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o czym stanowi art. 30e ust. 1 tejże ustawy. Przy czym kwota spłaty dokonana na rzecz byłego męża może stanowić koszt uzyskania przychodu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.