ITPB1/415-275a/09/IG - Czy diety z tytułu podróży służbowych przysługujące kierowcom zatrudnionym u podatnika na podstawie umowy o pracę podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2009 r. (data wpływu 1 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych wypłacanych pracownikom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę na stanowisku kierowcy w firmie, która prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych - jest prawidłowe.

W dniu 1 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek (uzupełniony pismem z dnia 28 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych między innymi w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych wypłacanych pracownikom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę na stanowisku kierowcy w firmie, która prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi firmę transportową (PKD 6024B Transport Drogowy Pojazdami Uniwersalnymi). Koszty z tytułu podróży służbowych zatrudnionych kierowców na terenie kraju i Unii Europejskiej wprowadza do podatkowej księgi przychodów i rozchodów jako koszty uzyskania przychodu do wysokości określonej w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 ww. ustawy nie opodatkowuje otrzymanych przez pracowników diet. Zgodnie z umowami o pracę zawartymi z pracownikami - kierowcami, miejscem wykonywania pracy jest siedziba pracodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi odpowiedź na pytanie 1. Złożony wniosek w zakresie pytania 2 zostanie rozpatrzony odrębnym pismem.

Zdaniem Wnioskodawcy, pracownikom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę na etacie kierowcy, których praca polega na wyjazdach poza miejsce wykonywania pracy określone w umowie o pracę (siedziba pracodawcy) w celu dostarczenia bądź przywiezienia konkretnego towaru przysługują diety i inne należności za czas podróży służbowej. Wypłacone diety stanowią dla pracodawcy koszt uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Pani w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w części dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych wypłacanych pracownikom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę na stanowisku kierowcy w firmie, która prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy. Diety i inne należności za cza podróży służbowej wypłacane pracownikom do wysokości określonej w odrębnych przepisach, nie zostały wymienione w art. 23 ustawy, decydujące znaczenie dla możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów ma więc kryterium celowości, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji niezależnie od tego, czy wypłacane pracownikom - kierowcom środki pieniężne będą elementem wynagrodzenia, czy też na podstawie odrębnych przepisów, zgodnie z przepisami prawa pracy - dietą lub inną należnością, mogą stanowić u pracodawcy koszt uzyskania przychodów, jeśli oczywiście spełnią dyspozycję cytowanego wyżej art. 22 ust. 1 ustawy.

Należy przy tym zastrzec, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne w szczególności faktu, iż określone wydatki zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Ponadto podkreślenia wymaga, że pojęcie "podróż służbowa pracownika" należy do zakresu prawa pracy - art. 77⁵ § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks Pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), a w konsekwencji rozstrzygnięcie kwestii dotyczącej obowiązku czy zasadności wypłacania przez Pana diet i należności za czas pracy nie leży w kompetencji organów podatkowych.

Wskazać należy, że - zgodnie ze złożonym wnioskiem - przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie dotyczące możliwości zaliczenia diet pracownika do kosztów uzyskania przychodów pracodawcy. Interpretacja nie rozstrzyga kwestii daty potrącalności kosztów, która może być przedmiotem odrębnej interpretacji indywidualnej, po uprzednim złożeniu przez Panią stosownego wniosku.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.