ITPB1/415-269/08/WM - Niemożność zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków poniesionych na spotkanie integracyjne pracownika, które ma charakter wyjazdu rodzinnego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 24 lipca 2008 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB1/415-269/08/WM Niemożność zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków poniesionych na spotkanie integracyjne pracownika, które ma charakter wyjazdu rodzinnego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2008 r. (data wpływu 12 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na imprezę integracyjną dla żony i syna będących jednocześnie pracownikami - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na imprezę integracyjną dla żony i syna będących jednocześnie pracownikami.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi niewielkich rozmiarów firmę w zakresie budowy i sprzedaży urządzeń pneumatycznych opodatkowaną podatkiem liniowym. Celem ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Zatrudnia jednego pracownika będącego jednocześnie jego synem oraz żonę - zgłoszoną jako osoba współpracująca. Razem tworzą firmę rodzinną, którą nadal zamierzają rozwijać. Razem biorą udział w targach handlowych, gdzie na wynajętych stoiskach prezentują swoją firmę.

W najbliższym czasie, wnioskodawca zamierza zorganizować spotkanie - imprezę integracyjną, aby móc na wyjeździe, w oderwaniu od "szarej rzeczywistości firmowej" porozmawiać o dalszych kierunkach i możliwościach rozwoju firmy, a jednocześnie w spokojnej i miłej atmosferze zintegrować się, aby w konsekwencji podnieść poziom obsługi klientów - co przyczyni się do podniesienia obrotów firmy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki poniesione na spotkanie integracyjne pracownika - będącego jednocześnie członkiem rodziny z właścicielami (rodzicami) typu np. hotel, restauracja mogą stanowić dla firmy koszty uzyskania przychodu...

Zdaniem Wnioskodawcy, takie koszty stanowią koszty uzyskania przychodu, ponieważ nie zostały wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Uczestnictwo w takiej imprezie integracyjnej przez pracownika spowoduje, że pracownik lepiej zrozumie problematykę związaną z prowadzeniem firmy, zapewni klientom wyższy standard obsługi. Spotkanie takie z całą pewnością wpłynie na zbudowanie dobrego zespołu z miłą atmosferą, co wpłynie na zwiększenie obrotów firmy.

Wnioskodawca uważa również, że fakt, iż w firmie i na jej rzecz pracują członkowie rodziny powinien być zaliczony na plus, ponieważ bardzo zależy wszystkim członkom rodziny na rozwoju firmy. W tym celu Wnioskodawca wraz z rodziną poczynił wiele przedsięwzięć, co przełożyło się bezpośrednio na rozwój firmy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą dotyczącą kosztów uzyskania przychodów zawartą w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W powołanym wyżej przepisie ustawodawca nie wymienia enumeratywnie, jakie konkretne wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Wskazuje jedynie, że aby określony wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu:

*

musi pozostawać w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą;

*

nie może być wymieniony w katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów (art. 23 ust. 1 ustawy);

Ponadto wydatek taki musi być udokumentowany prawidłowo oraz w sposób niebudzący wątpliwości.

Zwrot "w celu" użyty w ww. przepisie oznacza, że aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągniętym przychodem musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy, poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. W przypadku źródła przychodów, jakim jest prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej można przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Należy podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne czyli racjonalnie uzasadnione w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania, że dany wydatek spełnia ustawowe kryteria uznania go za koszt uzyskania przychodu, tj. w szczególności obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą oraz okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Wydatki poniesione na organizację "imprez integracyjnych" - tak jak wskazuje Wnioskodawca - nie zostały wymienione w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 23 ustawy.

Wydatki na integrację pracowników wiążą się z całokształtem funkcjonowania firmy i jako pozostające w pośrednim związku z uzyskanymi przychodami, można je uznać za koszty podatkowe.

Zgodnie z definicją zawartą we Współczesnym słowniku języka polskiego pod redakcją B. Dunaj Wydawnictwo Langenscheidt Polska 2007, str. 532 - pod pojęciem "integracja" należy rozumieć zespalanie, scalanie, jednoczenie, tworzenie całości, łączenie się jakichś osób, grup, instytucji, regionów, państw itp. Dla pełnego obrazu tego pojęcia należy także posłużyć się pojęciem integrować, jako scalać, zespalać, łączyć w całość, dokonywać integracji.

Natomiast pojęcie "impreza" zawarte w ww. publikacji na str. 521, oznacza zabawę, koncert, widowisko, zawody itp. organizowane z myślą o rozrywce, uzyskaniu dochodów lub w innych celach.

Należy zatem stwierdzić, że firmowe imprezy integracyjne są sposobem na integrację i lepsze poznanie się grupy ludzi, pozwalają budować silniejsze więzi między pracownikami, a także na linii pracownik - pracodawca, czy też silniejsze więzi z samą firmą, co przekładać się powinno na lepszą współpracę i większe efekty pracy, a także na łatwiejszy sposób rozwiązywania problemów. Z założenia imprezy integracyjne w firmie powinny poprawiać atmosferę i stosunki między ludźmi w pracy, przyczyniać się do budowy wzajemnego zaufania, dostarczając jednocześnie pracownikowi, potrzebnej każdemu dobrej zabawy i rozrywki.

Jednakże w sytuacji Wnioskodawcy, występuje sytuacja specyficzna. "Imprezę integracyjną" dla pracowników Wnioskodawca zamierza zorganizować dla dwóch osób z najbliższej rodziny - jedynym pracownikiem jest jego syn, a jego żona występuje jako osoba współpracująca. W tym przypadku trudno mówić w ogóle o spotkaniu integracyjnym, jeżeli jedynymi uczestnikami tego spotkania mają być osoby wywodzące się z najbliższej rodziny właściciela firmy.

Niewątpliwie zapewnienie wypoczynku najbliższej rodzinie (synowi i żonie) w przypadku prowadzenia firmy rodzinnej w której te osoby są zatrudnione, będzie miało wpływ na efektywność pracy. Tak jak wspomniano powyżej, wypoczynek, czy dobra zabawa, rozrywki jest potrzebą każdego człowieka, jednakże nie to jest podstawowym celem imprezy integracyjnej. Trudno zaś w przypadku najbliższej rodziny mówić o celu imprezy integracyjnej jakim jest budowa silniejszych więzi międzyludzkich, wzajemnego zaufania, bliższego poznania się. Tak więc z założenia ten podstawowy cel organizowania imprezy integracyjnej w tym konkretnym przypadku odpada.

Opisane we wniosku spotkanie, pomimo nazwania go imprezą integracyjną pozostaje wyjazdem zorganizowanym wyłącznie dla Wnioskodawcy i członków jego rodziny, czyli wyjazdem typowo rodzinnym. Przedstawiona argumentacja, że spotkanie to przełoży się na zwiększenie obrotów firmy jest nieprzekonująca, brak bowiem racjonalnego uzasadnienia dla ponoszenia wydatków na organizację wyjazdu w celu porozmawiania z synem i spowodowania, by "lepiej zrozumiał problematykę związaną z prowadzeniem firmy". Wydatki na organizację wyjazdu rodzinnego stanowią zatem wydatek wyłącznie osobisty.

Ze względu na powyższe stwierdzić należy, że realizacja celów osobistego wypoczynku tak pracodawcy jak i zatrudnionych u niego wyłącznie członków najbliższej rodziny, nie może być uważana za koszt uzyskania przychodu prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl