ITPB1/415-266/08/09-S/DP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 6 stycznia 2009 r. sygn. akt I SA/Bd 744/08 - stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2008 r. (data wpływu - 7 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia momentu zaliczenia do przychodów premii pieniężnej - jest prawidłowe.

W dniu 7 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia momentu zaliczenia do przychodów premii pieniężnej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży towarów, wyrobów i usług. Jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Od jednego z kontrahentów otrzymuje premię pieniężną za osiągnięcie określonej umownie wielkości zakupów. Po zakończeniu roku kalendarzowego kontrahent dokonuje zestawienia wielkości zakupów dokonanych w minionym roku przez Wnioskodawcę. Kontrahent oblicza wysokość premii przy zastosowaniu różnorodnych wskaźników, i tak wyliczoną kwotę wraz z opisem przesyła do Wnioskodawcy. Następnie Wnioskodawca obciąża kontrahenta wskazaną kwotą, a ten dokonuje przelewu. Moment rozliczenia przypada zawsze w następnym roku podatkowym, przeważnie jest to koniec stycznia lub początek lutego roku następnego. Dla potrzeb podatku dochodowego Wnioskodawca powyższą premię zalicza do przychodów tego roku, w którym ją otrzymuje na podstawie art. 14 ust. 1i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bez względu na fakt, że wynika ona z wielkości zakupów dokonanych w poprzednim roku. W momencie otrzymania informacji od kontrahenta o wysokości ww. premii Wnioskodawca wystawia, na wskazaną przez kontrahenta kwotę, fakturę VAT ze stawką 22%. Wnioskodawca uważa, że powinien wystawić notę księgową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca prawidłowo zaliczył otrzymaną premię pieniężną do przychodów w momencie jej otrzymania, czy powinien doliczyć ją do przychodów poprzedniego roku tj. roku, w którym dokonywał zakupów u danego kontrahenta.

Wnioskodawca uważa, że premię pieniężną, którą otrzymuje w związku z osiągnięciem określonych w umowie parametrów, prawidłowo zalicza do przychodów w momencie jej otrzymania, ponieważ nie jest to przychód, ani z tytułu wydania rzeczy, ani z tytułu wykonania usługi. W związku z tym w powyższej sprawie ma zastosowanie art. 14 ust. 1i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W dniu 27 czerwca 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wydał interpretację indywidualną nr ITPB1/415-266/08/DP stwierdzając, iż stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2008 r. jest nieprawidłowe.

Wyrokiem z dnia 6 stycznia 2009 r. sygn. akt I SA/Bd 744/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy uchylił zaskarżoną interpretację i stwierdził, że zaskarżona interpretacja nie podlega wykonaniu.

Dnia 6 kwietnia 2009 r. tutejszy organ uzyskał odpis prawomocnego wyroku z dnia 6 stycznia 2009 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku WSA z dnia 6 stycznia 2009 r. sygn. akt I SA/Bd 744/08 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie określenia ustalenia momentu zaliczenia do przychodów premii pieniężnej uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Stosownie do art. 14 ust. 1c ww. ustawy za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1 h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

Przytoczony powyżej przepis należy traktować jako generalną zasadę określającą moment powstania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wyjątek od tak skonstruowanej zasady wprowadzają zapisy art. 14 ust. 1e, 1 h i 1i powołanej ustawy.

W myśl art. 14 ust. 1e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r., jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Zapis art. 14 ust. 1h ww. ustawy stanowi, że przepis ust. 1e stosuje się odpowiednio do dostawy energii elektrycznej i cieplnej oraz gazu przewodowego.

Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 1i wyżej cytowanej ustawy, w przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się ust. 1c, 1e i 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

W wydanym w niniejszej sprawie orzeczeniu Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekł, iż w tej sprawie znajduje zastosowanie powołany art. 14 ust. 1i ww. ustawy. Premia pieniężna jest swoistą nagrodą za osiągnięcie określonego pułapu zakupów i otrzymuje ją Pani od kontrahenta raz w roku.

Przepis art. 170 ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi stanowi, że orzeczenie prawomocne wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz również inne sądy i inne organy państwowe, a w przypadkach w ustawie przewidzianych także inne osoby.

W wykonaniu wyroku sądu należy zatem orzec, iż za moment powstania przychodu uznać należy w przedmiotowej sprawie dzień otrzymania premii pieniężnej.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.