ITPB1/415-265/10/MR - Opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych wynagrodzenia wypłacanego na rzecz szwedzkiego rezydenta na podstawie kontraktu o profesjonalne uprawianie sportu żużlowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2010 r. (data wpływu 15 marca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 25 maja 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wykonywania obowiązków płatnika z tytułu dokonywanych wypłat wynagrodzenia na rzecz szwedzkiego rezydenta - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wykonywania obowiązków płatnika z tytułu dokonywanych wypłat wynagrodzenia na rzecz szwedzkiego rezydenta.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w związku z organizacją i uczestnictwem w zawodach żużlowych zamierza podjąć ze spółką, albo osobą fizyczną zarejestrowaną i prowadzącą działalność w Szwecji (zwaną dalej "Team") współpracę na podstawie kontraktu o profesjonalne uprawianie sportu żużlowego. Team prowadzi działalność zarejestrowaną w Szwecji. Posiada status rezydenta i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w państwie siedziby (zamieszkania). Przedmiotem działalności Teamu jest profesjonalne uprawianie sportu żużlowego przez zawodnika będącego liderem Teamu. W kraju siedziby (zamieszkania) Team działa jako przedsiębiorca.

Team prowadzi przedsiębiorstwo będące zorganizowanym zespołem składników materialnych, niematerialnych oraz osobowych obejmujących w szczególności własność ruchomości, w tym zwłaszcza sprzętu motorowego (m.in. motocykli, części zamiennych, akcesoriów, kombinezonów, środków transportu itd.), oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo, a także wysoko wykwalifikowaną ekipę serwisantów oraz mechaników. W ramach prowadzonej działalności Team zajmuje się sprzedażą detaliczną produktów promocyjnych i reklamowych w Internecie.

Kontrakt o profesjonalne uprawianie sportu żużlowego w dwojaki sposób będzie regulował problematykę wynagrodzenia Teamu. Część środków Team otrzyma przed rozpoczęciem sezonu. Wypłacone wynagrodzenie Team przeznaczy przede wszystkim na zakup, modernizację i naprawę motocykli oraz ich podzespołów, przewóz sprzętu do Polski, a także zakup paliwa, testy i treningi, honoraria menadżera, tunera, serwisantów i mechaników oraz zajęcia wysiłkowe i relaksacyjne. Ma to umożliwić merytoryczne i kompleksowe przygotowanie Teamu oraz jego sprzętu do uczestnictwa w zawodach żużlowych, bez konieczności rozliczenia się w tym zakresie z Wnioskodawcą. Niezależnie od wynagrodzenia wypłaconego przed rozpoczęciem sezonu, Team będzie otrzymywał świadczenia pieniężne za każdorazowy udział w zawodach żużlowych. W następstwie udziału w zawodach Team wystawiać będzie Wnioskodawcy rachunek opiewający na kwotę zdefiniowaną w kontrakcie. Wynikające z kontraktu wynagrodzenie całkowicie zaspokoi oczekiwania Teamu, który we własnym zakresie oraz za własne pieniądze opłaci ekipę serwisową oraz zapewni zaplecze techniczne podczas zawodów. Do wniosku został dołączony projekt kontraktu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wypłacane na podstawie umowy wynagrodzenie jest zyskiem przedsiębiorstwa Teamu w rozumieniu art. 7 ust. 1 Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodów z dnia 19 listopada 2004 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 26, poz. 193)...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.), źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia, a także akty prawa miejscowego na obszarze działania organów, które je ustanowiły. Jednocześnie, jak wynika z art. 91 ust. 1 Konstytucji, ratyfikowana umowa międzynarodowa, po jej ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, stanowi część krajowego porządku prawnego i jest bezpośrednio stosowana, chyba że jej stosowanie jest uzależnione od wydania ustawy. Zagadnienia fiskalne mogą być zatem przedmiotem regulacji w ratyfikowanych umowach międzynarodowych. W zależności od statusu podatnika (osoba fizyczna, osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej), jego dochody mogą podlegać opodatkowaniu na podstawie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) lub ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Powyższe ustawy odsyłają w omawianym zakresie do umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których Polska jest stroną. W przedmiotowej sprawie znajduje zatem zastosowanie art. 7 ust. 1 Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodów, w myśl którego zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność gospodarczą poprzez położony tam zakład. Team nie dysponuje w Polsce zakładem. Przytoczony przepis wprowadza zasadę, w myśl której zyski przedsiębiorstwa, niezależnie od źródła i kraju z jakiego pochodzą, podlegają opodatkowaniu w kraju rejestracji przedsiębiorstwa. Dopiero generowanie zysków poprzez zakład przedsiębiorstwa położony w państwie trzecim, powoduje powstanie w tym państwie obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego od tej części zysków.

Team prowadzi poprzez swoje przedsiębiorstwo działalność gospodarczą zarejestrowaną w Szwecji. Przedsiębiorstwo ma zorganizowaną strukturę. Znaczną część przychodów Teamu stanowią przychody wynikające z zawieranych z klubami umów o uczestnictwo w zawodach żużlowych, umów sponsorskich oraz sprzedaży internetowej. Team sam finansuje serwisantów, mechaników, tunerów, menadżera, zakup sprzętu oraz paliwa. Znaczną, część wydatków pochłaniają także opieka medyczna i treningi kondycyjne. Wszystkie przygotowania w znacznej części odbywają się w Szwecji, natomiast do Polski Team przyjeżdża jedynie na konkretne zawody, o tyle, o ile nie kolidują z wcześniej ustalonymi terminami zawodów w Szwecji. Przychód z działalności przedsiębiorstwa Teamu pomniejszany jest o koszty jego uzyskania (np. wynagrodzenie ekipy, koszty sprzętu i serwisowe). Reasumując, Team prowadzi działalność gospodarczą, a z uzyskanego przychodu finansuje samodzielnie wszelkie wydatki. Nie bez znaczenia pozostaje fakt, iż żużel na tle pozostałych dyscyplin sportowych charakteryzuje się dużą specyfiką. Za Teamem stoi potężne zaplecze techniczne złożone z profesjonalnych mechaników wyposażonych w części zamienne, silniki, skrzynie biegów. Bez całej tej infrastruktury, udział w zawodach byłby niemożliwy. Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 5 czerwca 2007 r. w sprawie III SA/Wa 4187/06 podkreślił, iż w przeciwieństwie do działalności gospodarczej, działalność wykonywana osobiście nie musi spełniać kryteriów ciągłości (powtarzalności i stałości) i określonego stopnia zorganizowania. Należy zatem uznać, iż prowadzona przez Team działalność zespołowa, przez wzgląd na jej zorganizowanie oraz profesjonalne, stałe wykonywanie, nie ma charakteru działalności wykonywanej osobiście.

Znaczna część usługi wykonywana jest w Szwecji. W Polsce realizowany jest tylko jeden z elementów usługi - start w zawodach. Powyższe okoliczności skłaniają do uzasadnionego wniosku, iż wypłacane wynagrodzenie stanowi w istocie zysk przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 7 ust. 1 Konwencji, a w konsekwencji, nie podlega opodatkowaniu w Polsce. Team prowadzi bowiem zorganizowane przedsiębiorstwo stanowiące konglomerat składników materialnych, niematerialnych i osobowych. Zyski z wynagrodzenia wypłacanego zarówno przed sezonem, jak i każdorazowo po uczestnictwie w zawodach pokrywają wszelkie koszty tego przedsiębiorstwa, natomiast nadwyżka, stanowi jego zysk (dochód). Team zatrudnia i opłaca członków ekipy serwisantów i mechaników, a także pokrywa z własnych środków wszelkie inne wydatki. W opinii Wnioskodawcy, wskazane okoliczności przesądzają o konieczności zakwalifikowania dochodów z wynagrodzenia Teamu jako zysku prowadzonego, zorganizowanego, nastawionego na sukces zarówno w sensie finansowym jak i sportowym przedsiębiorstwa. Team nie prowadzi w Polsce działalności gospodarczej przez położony tu zakład, a w konsekwencji nie ma podstaw do opodatkowania należnego wynagrodzenia podatkiem dochodowym. Team nie ma bowiem w Polsce zarządu, filii, biura, a centrum jego interesów gospodarczych mieści się w Szwecji. Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przytoczone okoliczności, w tym w szczególności sposób ukształtowania wynagrodzenia w umowie, rejestracja przedsiębiorcy w Szwecji, struktura organizacyjna przedsiębiorstwa, problematyka finansowania serwisantów, mechaników, sprzętu i treningów, jednoznacznie świadczą o potrzebie traktowania wypłacanego wynagrodzenia w kategoriach zysku przedsiębiorstwa, nie zaś jako dochodu uzyskiwanego przez "sportowca z działalności wykonywanej osobiście (art. 17 ust. 1 Konwencji). Podobne rozwiązania podatkowo-prawne stosowane są w kontekście przychodów z umów o profesjonalne uprawianie sportu zawartych pomiędzy Teamem a organizatorami zawodów z innych państw. Na podstawie art. 7 ust. 1 cytowanej wyżej Konwencji, przyjąć należy, że obowiązek podatkowy w podatku dochodowym nie powstaje, a tym samym Wnioskodawca nie będzie występował w charakterze płatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza podjąć współpracę na podstawie kontraktu o profesjonalne uprawianie sportu żużlowego m.in. z osobą fizyczną (tzw. Teamem) - rezydentem Szwecji, podlegającym tam nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz prowadzącym zarejestrowaną działalność (przedsiębiorstwo). Wnioskodawca będzie wypłacał wynagrodzenie wskazanym wyżej osobom fizycznym za udział w zawodach żużlowych na terenie Polski.

Zasady prowadzenia działalności w zakresie sportu kwalifikowanego oraz zasady uczestnictwa we współzawodnictwie sportowym, określa ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o sporcie kwalifikowanym (Dz. U. Nr 155, poz. 1298 z późn. zm.).

Zgodnie z definicją sportu kwalifikowanego zawartą w art. 3 pkt 3 tej ustawy, przez pojęcie to należy rozumieć formę aktywności człowieka związaną z uczestnictwem we współzawodnictwie sportowym, organizowanym lub prowadzonym w określonej dyscyplinie sportu przez polski związek sportowy lub podmioty działające z jego upoważnienia. Z kolei, zawodnikiem jest osoba uprawiająca określoną dyscyplinę sportu i posiadająca licencję zawodnika uprawniającą do uczestnictwa we współzawodnictwie sportowym (art. 3 pkt 5).

Przez zawarcie umowy z klubem sportowym zawodnik uzyskuje status zawodnika zrzeszonego w klubie sportowym, o czym stanowi art. 4 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy.

Przechodząc na grunt przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, iż w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawodawca dokonał rozróżnienia źródeł przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. I tak, źródłami przychodów są m.in.:

Na podstawie art. 13 pkt 2 ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na postawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Z kolei definicję działalności gospodarczej zawiera art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że przez użyte w ustawie pojęcie działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej należy rozumieć działalność zarobkową:

* prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy.

Z przytoczonej definicji wynika, że istotną cechą pozarolniczej działalności gospodarczej jest prowadzenie działalności zarobkowej w sposób zorganizowany, we własnym imieniu i na własny rachunek. Skoro więc z przepisów ustawy o sporcie kwalifikowanym wynika, że w celu umożliwienia sportowcom profesjonalnego uprawiania sportu - działalność sportową organizuje i prowadzi związek sportowy lub podmioty (kluby sportowe) działające z jego upoważnienia, oznacza to, że działalności tej, w sposób zorganizowany oraz we własnym imieniu i na własny rachunek - nie prowadzi zawodnik zrzeszony w klubie. Zatem to nie sportowcy, ale kluby prowadzą i organizują działalność sportową, zaś zawodnicy w nich zrzeszeni nie prowadzą działalności w sposób zorganizowany, lecz pozostając w dyspozycji klubu podporządkowują się w ramach zawartej umowy prowadzonej przez ten klub działalności sportowej.

Wskazać również należy na osobisty charakter czynności wykonywanych przez zawodnika w ramach umowy zawartej z klubem sportowym. Przychód ten może uzyskać jedynie konkretna osoba z uwagi na swoje zdolności czy umiejętności. Ta właśnie okoliczność odróżnia w istotny sposób przychody z działalności wykonywanej osobiście od przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Przedsiębiorca może bowiem powierzyć wykonywanie świadczeń pracownikowi lub zlecić podwykonawcy. W art. 5a pkt 6 ustawy, oprócz elementu pozytywnego (prowadzenia działalności zarobkowej w sposób zorganizowany i ciągły), ustawodawca wprowadził także element negatywny, tzn. że uzyskiwane przychody nie mogą być zaliczone do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 tej ustawy. Jeżeli zatem uzyskiwany przez osobę fizyczną przychód zaliczany jest w świetle wskazanych powyżej przepisów do odrębnego źródła przychodów, to nawet spełnienie pozytywnego elementu definicji określonej w art. 5a pkt 6 ww. ustawy nie powoduje, że przychód podatkowo będzie uznawany za pochodzący z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zatem dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych, fakt iż art. 13 pkt 2 ustawy wymienia przychody z uprawiania sportu jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, określonej w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy, wyklucza zakwalifikowanie przychodów uzyskanych przez podatnika z tego tytułu do przychodów z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Bez znaczenia dla klasyfikacji przychodów do określonego źródła na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozostaje również fakt, że sportowcy dokonują rejestracji w stosownym organie jako osoby prowadzące działalność gospodarczą. Regulacją tego zagadnienia zajmują się bowiem wyłącznie przepisy podatkowe.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że przychody z uprawiania sportu na podstawie kontraktu z klubem sportowym kwalifikuje się do źródła przychodu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 ustawy - działalności wykonywanej osobiście.

Zasady opodatkowania w Polsce przychodów uzyskanych przez nierezydentów reguluje art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 29 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Przepis powyższy należy stosować z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji (art. 29 ust. 2 ustawy).

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż płatnicy mogą stosować preferencyjne stawki przewidziane w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania lub nie pobierać podatku, tylko pod warunkiem posiadania zaświadczenia o siedzibie lub miejscu zamieszkania osoby zagranicznej (certyfikat rezydencji), której te należności są wypłacane.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z dnia 19 listopada 2004 r., zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność gospodarczą poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej można przypisać je temu zakładowi.

Jeżeli w zyskach mieszczą się dochody, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach niniejszej Konwencji, to postanowienia tych innych artykułów nie będą naruszane przez postanowienia tego artykułu (art. 7 ust. 6 konwencji).

Wskazać należy, że wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę stanowi Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień.

Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zatem, obowiązki podatkowe podmiotów z siedzibą w odrębnych państwach należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz Modelowej Konwencji OECD wraz z Komentarzem.

Zatem warunek określony w art. 7 ust. 6 Umowy należy interpretować zgodnie z Komentarzem Modelowej Konwencji w Sprawie Podatku od Dochodu i Majątku, przyjmując, że artykuł 7 będzie miał zastosowanie do dochodów przedsiębiorstwa, które nie wchodzą w zakres dochodów objętych artykułami specjalnymi.

W przedstawionym zdarzeniu postanowienia artykułu 7 Konwencji nie znajdą więc zastosowania. W myśl bowiem brzmienia art. 17 ust. 1 Konwencji, bez względu na postanowienia artykułów 14 i 15, dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (Szwecji) z tytułu działalności artystycznej, na przykład artysty scenicznego, filmowego, radiowego lub telewizyjnego, jak też muzyka lub sportowca, z osobiście wykonywanej w tym charakterze działalności w drugim Umawiającym się Państwie (Polsce), może być opodatkowany w tym drugim Państwie (Polsce).

Oznacza to, iż zgodnie z ww. artykułem, wynagrodzenia osób mających miejsce zamieszkania w Szwecji z tytułu osobiście wykonywanej działalności sportowca w Polsce mogą być opodatkowane w Polsce.

W Polsce dochód ten podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w wyżej wymienionym art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w wysokości 20% przychodu.

W myśl art. 41 ust. 4 ww. ustawy, płatnicy o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

Stosownie do art. 42 ust. 1-1a ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

Ponadto w świetle art. 42 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 2a, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi w sprawach opodatkowania osób zagranicznych imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru.

Reasumując, przychody (dochody) uzyskane przez sportowców, osoby fizyczne nieposiadające na terytorium RP miejsca zamieszkania z tytułu profesjonalnego uprawiania sportu żużlowego należy zaliczać do przychodów (dochodów) osiąganych na terytorium RP, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy. Wobec powyższego Wnioskodawca jest zobowiązany do pobrania i odprowadzenia podatku dochodowego od wypłacanych należności z ww. tytułów w wysokości 20% przychodów oraz do sporządzenia deklaracji PIT-8AR oraz imiennej informacji.

Należy przy tym zastrzec, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na stronie postępowania ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Załączone dokumenty nie podlegały więc ocenie organu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Jednocześnie informuje się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Oznacza to, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy w zakresie obowiązków płatnika i nie wywołuje skutków prawnych dla innych podmiotów (podatników).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 - 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.