ITPB1/415-227/11/MR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2011 r. (data wpływu 28 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie konsekwencji podatkowych wygaszenia zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej - jest prawidłowe.

W dniu 28 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie konsekwencji podatkowych wygaszenia zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest producentem stolarki okiennej i drzwi PCV. Działa na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia z dnia 31 grudnia 1998 r. Z dniem 31 grudnia 2010 r. Wnioskodawca zakończył korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw, zachowując jednocześnie na mocy tej samej ustawy - art. 10 prawo do zwolnienia z podatku od nieruchomości. W obecnym stanie prawnym Wnioskodawca rozważa możliwość złożenia wniosku o wygaśnięcie zezwolenia zgodnie z art. 19 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych z dnia 20 października 1994 r. Wnioskodawca przyjmuje, iż jedyną konsekwencją wygaszenia zezwolenia jest utrata zwolnienia od podatku od nieruchomości z dniem wydania decyzji o wygaszeniu zezwolenia. Wnioskodawca już od dłuższego czasu widzi konieczność rozszerzenia swojej działalności i wyjścia naprzeciw oczekiwaniom swoich klientów i odbiorców, rozszerzając swoją działalność o świadczenie usług związanych z montażem własnych towarów. Niemniej podjęcie kroków w tym kierunku wiąże się z ryzykiem niedotrzymania warunków określonych w zezwoleniu na działalność w strefie, co mogłoby mieć konsekwencje w cofnięciu ulg w podatkach i samego zezwolenia. W chwili obecnej, gdy zezwolenie z podatku wygasło mocą ustawy, Wnioskodawca nie widzi konieczności dalszego pozostawania w strefie, a wywiązywanie się z rygorów nałożonych w zezwoleniu wydaje się być nieuzasadnione z punktu widzenia polityki firmy, będąc jedynie hamulcem jej dalszych działań na rynku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wygaszenie zezwolenia na działalność w strefie pociąga za sobą konsekwencje prawnopodatkowe w zakresie wykorzystanych zwolnień w podatku dochodowym do końca 2010 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, dobrowolne wygaszenie zezwolenia na działalność w specjalnej strefie ekonomicznej nie pociąga za sobą konsekwencji prawnopodatkowych w zakresie uzyskanych i wykorzystanych ulg w podatku dochodowym do końca 2010 r. Od stycznia 2011 r. Wnioskodawca podlega pełnemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym bez względu na fakt prowadzenia działalności na terenie strefy czy też poza nią. Jedyną konsekwencją wystąpienia ze specjalnej strefy ekonomicznej jest świadoma rezygnacja ze zwolnienia w podatku od nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 5a-5c, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 117, poz. 1228, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 240, poz. 2055 oraz z 2003 r. Nr 188, poz. 1840), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie niniejszego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 63a, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy (ust. 5 art. 21 ustawy).

Treść ust. 5b i 5c art. 21 ustawy wskazuje, że w razie cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 63a, podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego. W razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 5b, podatnik jest obowiązany do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dochodu, w odniesieniu do którego utracił prawo do zwolnienia, a w razie poniesienia straty do jej zmniejszenia o tę kwotę - w rozliczeniu zaliczki za wybrany okres wpłaty zaliczek, o którym mowa w art. 44, w którym utracił to prawo, a gdy utrata prawa nastąpi w ostatnim okresie wpłaty zaliczek danego roku podatkowego - w zeznaniu rocznym.

Z opisu zdarzenia wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w specjalnej strefie ekonomicznej w oparciu o zezwolenie wydane 31 grudnia 1998 r. Na zasadach określonych w art. 5 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw z dniem 31 grudnia 2010 r. zakończył korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych. Zamierza wystąpić w trybie określonym w art. 19 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych o wygaśnięcie zezwolenia.

Jednocześnie z wniosku nie wynika, ażeby Wnioskodawca wystąpił o zmianę zezwolenia w trybie art. 6 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw.

Na mocy art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. Nr 188, poz. 1840 z późn. zm.), przedsiębiorca, który posiada zezwolenie uzyskane przed dniem 1 stycznia 2001 r., zachowuje prawo do zwolnień podatkowych określonych w art. 12 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu z dnia 31 grudnia 2000 r. w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. - jeżeli był on w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu załącznika 1 do rozporządzenia nr 70/2001/WE z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 13 stycznia 2001 r.).

Przepisy art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2000 r. stanowią, iż dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą mogą być, w drodze rozporządzenia Rady Ministrów, całkowicie zwolnione odpowiednio od podatku dochodowego od osób prawnych i podatku dochodowego od osób fizycznych w okresie równym połowie okresu, na jaki ustanowiona została strefa. Dochody, o których mowa w ust. 1, uzyskane w latach podatkowych następujących po roku podatkowym, w którym zgodnie z ust. 1 wygasło całkowite zwolnienie od podatku dochodowego, mogą być, w drodze rozporządzenia Rady Ministrów, zwolnione od podatku dochodowego w pozostałym okresie, na jaki ustanowiona została strefa, w części nie przekraczającej 50% takich dochodów (art. 12 ust. 1 i ust. 2 ustawy).

Strefa, w której działalność prowadzi Wnioskodawca ustanowiona została rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia słupskiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z 1997 Nr 135, poz. 905).

Jak wynika z § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2000 r., dochód z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu jest wolny od podatku dochodowego w okresie 10 lat od dnia rozpoczęcia przez podmiot gospodarczy działalności gospodarczej na terenie strefy, z zastrzeżeniem ust. 2-5.

Z treści § 6 rozporządzenia wynika, że zwolnienie od podatku dochodowego może uzyskać podmiot mający siedzibę i prowadzący działalność gospodarczą wyłącznie na terenie strefy. Za dzień rozpoczęcia przez podmiot działalności gospodarczej na terenie strefy uważa się datę wystawienia pierwszej faktury dotyczącej sprzedaży wyrobów wytworzonych na terenie strefy lub usług wykonanych na jej terenie.

Przepisy § 5 i 7 stosuje się odpowiednio po upływie okresu, o którym mowa w § 5 ust. 1, z tym że kwota zwolnień nie może przekroczyć, odrębnie w każdym roku podatkowym, połowy dochodu uzyskanego przez podmiot z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu (§ 8 rozporządzenia).

Jak wynika zatem z powołanych przepisów, jeżeli Wnioskodawca miał status średniego przedsiębiorcy, zachował prawo do korzystania ze zwolnień od podatku dochodowego do końca 2010 r. na dotychczasowych zasadach, czyli według zasad określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów ustanawiającego słupską specjalną strefę ekonomiczną, w brzmieniu tego rozporządzenia na dzień uzyskania zezwolenia. Zgodnie ze wskazanym art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 2 października 2003 r., po zakończeniu tego okresu zwolnienia podatkowe na dotychczasowych zasadach (obowiązujących do końca 2000 r.) nie przysługują.

Stosownie natomiast do ust. 3 art. 5 ustawy z dnia 2 października 2003 r., w przypadku cofnięcia zezwolenia wydanego przed dniem 1 stycznia 2001 r., przedsiębiorca traci prawo do zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 2, i jest zobowiązany do zapłaty, odpowiednio, podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych objętego takimi zwolnieniami za okres od powstania okoliczności będącej podstawą cofnięcia zezwolenia.

Jak stanowi, z kolei art. 19 ust. 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, zezwolenie może być cofnięte albo jego zakres lub przedmiot działalności określony w zezwoleniu może zostać ograniczony, jeżeli przedsiębiorca:

W razie cofnięcia zezwolenia przedsiębiorca traci prawo do zwolnień i preferencji, o których mowa w art. 12 ust. 1-4, i jest zobowiązany do zapłaty, odpowiednio, podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych objętego takimi zwolnieniami i preferencjami za okres od powstania okoliczności będącej podstawą cofnięcia zezwolenia - ust. 3 art. 19 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w przypadku gdy na wniosek przedsiębiorcy - Wnioskodawcy zostanie stwierdzone wygaśnięcie zezwolenia, t.j. zaistnieje okoliczność nie wymieniona powyżej, nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku dochodowego objętego wcześniej zwolnieniem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Jednocześnie zastrzec należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji - zgodnie z treścią wniosku oraz sformułowanym pytaniem - jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie konsekwencji podatkowych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Interpretacja ta nie dotyczy kwestii związanej z podatkiem od nieruchomości.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.