ITPB1/415-223/07/WM - Zaliczenie w ciężar kosztów uzyskania przychodów zapłaconego w ratach odszkodowania należnego leasingodawcy w związku z kradzieżą przedmiotu leasingu.
Pismo z dnia 3 grudnia 2007 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB1/415-223/07/WM Zaliczenie w ciężar kosztów uzyskania przychodów zapłaconego w ratach odszkodowania należnego leasingodawcy w związku z kradzieżą przedmiotu leasingu.
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2007 r. (data wpływu 13 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów zapłaconego w ratach odszkodowania należnego leasingodawcy w związku z kradzieżą przedmiotu leasingu - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 13 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów zapłaconego w ratach odszkodowania należnego leasingodawcy w związku z kradzieżą przedmiotu leasingu.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie usług transportu krajowego i zagranicznego. W dniu 10 lutym 2003 r. zawarł Pan na czas oznaczony umowę leasingu operacyjnego, której przedmiotem była naczepa. Okres umowy stanowił 40 % normatywnego okresu amortyzacji. W dniu 15 sierpnia 2003 r. skradziono Panu przedmiot leasingu, dochodzenie w sprawie kradzieży zostało umorzone, a ubezpieczyciel odmówił Panu wypłaty odszkodowania. W 2007 r. zakończył Pan spłacanie rat leasingowych dotyczących tego przedmiotu leasingu.
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Pana pismem z dnia 18 października 2007 r. do uzupełnienia stanu faktycznego. W piśmie z dnia 27 października 2007 r. (data wpływu 31 października 2007 r.) doprecyzował Pan stan faktyczny w następujący sposób:
prowadzi Pan podatkową księgę przychodów i rozchodów;
koszty uzyskania przychodów ewidencjonowane są w dacie ich poniesienia;
z treści Ogólnych Warunków Umowy Leasingu wynika, że w przypadku szkody, Korzystający może zwrócić się o zmianę terminu wymagalności rat na okres likwidacji szkody, nie dłużej niż 60 dni. W przypadku wyrażenia przez Finansującego zgody, zmienione zostaną terminy wymagalności rat oraz powiększona zostanie wysokość każdej z rat pozostałych do zapłaty o 0,08% za każdy dzień przesunięcia terminu wymagalności. Zmiana taka nie stanowi zmiany umowy. W przypadku, gdy ubezpieczyciel nie odpowiada za szkodę lub odmówił wypłaty odszkodowania z powodu niedotrzymania warunków ubezpieczenia przez Korzystającego, Korzystający zapłaci odszkodowanie Finansującemu w wysokości ustalonej w umowie. Finansujący przeniesie na Korzystającego wszelkie prawa do dochodzenia ewentualnych roszczeń od ubezpieczyciela. W takim przypadku Korzystającemu nie przysługuje żadna rekompensata;
w dniu 12 listopada 2003 r. firma leasingowa obciążyła Pana notą księgową na łączną kwotę 64.820,73 zł jako odszkodowanie w związku z utratą przedmiotu leasingu, stosując przywołane zapisy umowy. Po otrzymaniu ww. noty zwrócił się Pan do firmy leasingowej z prośbą o rozłożenie tej kwoty na raty. Finansujący wyraził zgodę na spłatę zobowiązania w ratach zgodnie z wcześniej obowiązującym harmonogramem spłat, do czasu otrzymania odpowiedzi od ubezpieczyciela. Ubezpieczyciel odmówił wypłaty odszkodowania, obciążając Pana winą. Po kolejnych negocjacjach z Finansującym, otrzymał Pan zgodę na ratalną spłatę zadłużenia wynikającego z noty księgowej. Zobowiązanie wobec Finansującego spłacał Pan różnie w zależności od uzyskiwanych przez firmę przychodów, bywało, że płatności poszczególnych rat przesuwały się na późniejsze terminy. Cały proces spłaty wspomnianej noty księgowej zakończył się w 2007 r.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy spłacone raty leasingowe można zliczyć do kosztów uzyskania przychodów w 2007 r....
Zdaniem Wnioskodawcy, zapłacone raty skradzionego przedmiotu leasingu są kosztem uzyskania przychodu w roku zakończenia trwania umowy leasingu, tj. w roku całkowitej spłaty. Zawarcie umowy leasingowej miało na celu wzrost przychodów firmy, jednak utrata naczepy spowodowała brak możliwości korzystania z niej, a tym samym brak osiągania przychodu.
Zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opłaty leasingowe, stanowią przychód leasingodawcy i odpowiednio koszt uzyskania przychodów leasingobiorcy. Przepisy nie regulują wprost sytuacji w której dochodzi do utraty przedmiotu leasingu. W takiej sytuacji należy odnieść się do podstawowych zasad zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów, tj. do istnienia związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy ponoszonym wydatkiem, a osiąganym przychodem.
Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.
Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Gramatyczna wykładnia tego przepisu prowadzi do wniosku, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.
Decydujące znaczenie, zwłaszcza w kontekście przedmiotowego wniosku, dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu, ma cel dla jakiego dany wydatek został poniesiony, przy czym z przepisu tego nie wynika konieczność wystąpienia pozytywnego efektu w postaci faktycznego osiągnięcia przychodu.
Zasady opodatkowania stron umowy leasingu, reguluje rozdział 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 23a pkt 1 ustawy, ilekroć w rozdziale jest mowa o umowie leasingu - rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.
Na podstawie art. 23b ust. 1 ww. ustawy, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:
została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz
suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.
W odniesieniu do wyżej przytoczonych przepisów stwierdzić należy, iż ustawodawca posługując się sformułowaniem "opłaty ustalone w umowie leasingu", wskazał że do kosztów uzyskania przychodów zaliczone mogą być nie tylko raty leasingowe, ale także inne opłaty wynikające z tej umowy.
Zgodnie z treścią art. 7095 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z zm.) jeżeli po wydaniu korzystającemu rzecz została utracona z powodu okoliczności, za które finansujący nie ponosi odpowiedzialności, umowa leasingu wygasa. Jeżeli umowa leasingu wygasła z przyczyn określonych w § 1, finansujący może żądać od korzystającego natychmiastowego zapłacenia wszystkich przewidzianych w umowie a nie zapłaconych rat, pomniejszonych o korzyści, jakie finansujący uzyskał wskutek ich zapłaty przed umówionym terminem i wygaśnięcia umowy leasingu oraz z tytułu ubezpieczenia rzeczy, a także naprawienia szkody (art. 7095 § 3).
Wygaśnięcie umowy leasingu nie zwalnia więc korzystającego z obowiązku ponoszenia wydatków związanych z tą umową.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż pomimo kradzieży przedmiotu leasingu, zobowiązany był Pan na mocy zawartej umowy leasingowej - Ogólnych Warunków Umowy Leasingowej - do zapłaty odszkodowania w wysokości wynikającej z umowy. Nie jest to już wprawdzie opłata za korzystanie z przedmiotu leasingu, lecz Wnioskodawca podpisując umowę leasingu, zobowiązał się do jej poniesienia w określonej sytuacji, by móc korzystać z przedmiotu umowy. Zobowiązanie to było więc jednym z elementów umowy leasingu.
Konsekwencją powyższego jest możliwość zaliczenia ww. wydatku do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Pana pozarolniczej działalności gospodarczej.
Natomiast jeśli chodzi o datę zaliczenia kwoty odszkodowania do kosztów uzyskania przychodów nie wynika ona z art. 23b ust. 1 cyt. ustawy. W związku z tym rozstrzygając tę kwestię należy brać pod uwagę ogólne zasady potrącania kosztów, uregulowane w art. 22 ust. 4 - 6 ustawy.
Z analizy stanu faktycznego opisanego przez Pana w złożonym wniosku oraz uzupełnieniu do wniosku wynika, że finansujący w dniu 12 listopada 2003 r. obciążył Pana notą księgową na łączną kwotę 64.820,73 zł. Kwotę tę spłacał Pan w ratach w miarę swych możliwości finansowych, nieregularnie do 2007 r. Z chwilą całkowitej spłaty ww. kwoty, która miała miejsce w 2007 r. zamierza Pan płacone raty zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Oświadczył Pan ponadto, iż wydatki zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.
Zgodnie z zasadą zawartą w art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w roku podatkowym, w którym zostały poniesione.
Wydatki związane ze spłatą odszkodowania wynikającego z noty księgowej, winny zatem być zaewidencjonowane w kosztach uzyskania przychodów - w dacie poniesienia poszczególnych rat.
Zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. przepisem art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6 (prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów) uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.
Natomiast przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. nie zawierały definicji daty poniesienia kosztu, wobec czego należy przyjąć, iż wydatki na spłatę poszczególnych rat odszkodowania, winny być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów na takich samych zasadach, jak inne koszty pośrednio związane z prowadzoną w latach 2003 - 2006 działalnością gospodarczą.
Nieprawidłowe jest zatem Pana stanowisko, zgodnie z którym całą kwotę odszkodowania należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo w roku zakończenia trwania umowy leasingu, w dacie spłaty całości ww. kwoty, tj. w Pana przypadku 2007 r.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.