ITPB1/415-216/11/GR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2011 r. (data wpływu 24 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu z tytułu zbycia nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego - jest prawidłowe.

W dniu 24 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu z tytułu zbycia nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 9 listopada 2007 r. Wnioskodawczyni dokonała zakupu gruntów ornych oznaczonych w ewidencji gruntów pod numerem 209/2 o łącznej powierzchni 3,40 ha. Według wypisu z rejestru gruntów wydanych przez Starostwo Powiatowe z dnia 10 września 2007 r. grunt ten został sklasyfikowany jako "grunty orne RIVa, RIVb, RV, "pastwiska trwałe PslV". Od powyższego gruntu został decyzją Wójta Gminy naliczony podatek rolny za rok 2008. W wyniku przeprowadzonego podziału geodezyjnego opisana w powyższej księdze wieczystej działka numer 209/2 o powierzchni 3,4 ha uległa podziałowi na działki o numerach 209/3, 209/4, 209/5.

Według wypisu z rejestru gruntów działki posiadały status gruntów rolnych. W wyniku dalszego podziału działka numer 209/5 o łącznej powierzchni 2,1731 ha została podzielona na działki o numerach 209/6, 209/7, 209/8, 209/9, 209/10, 209/11, 209/12. W dniu 1 października 2008 r. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży części swojego gospodarstwa rolnego, zaś sprzedawane działki o numerach 209/9, 209/10, 209/11 nie utraciły przy zbyciu statusu gruntów ornych. Z wypisu z rejestru gruntów wynikało, iż były to działki sklasyfikowane jako grunty orne RIVb, RIVb, RV. Wystąpiono do Agencji Nieruchomości Rolnych o możliwość skorzystania z prawa pierwokupu powyższych działek. W dniu 6 października 2008 r. Agencja Nieruchomości Rolnych nie skorzystała z prawa pierwokupu nieruchomości rolnej opisanej w akcie notarialnym zawartym w dniu 1 października 2008 r. W dniu 17 października 2008 r. została zawarta umowa w formie aktu notarialnego w którym Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży części swojego gospodarstwa rolnego, zaś po jego sprzedaży działki oznaczone numerem 209/9, 209/10, 209/11 nie utraciły statusu gruntów ornych. W dniu 18 grudnia 2008 r. została zniesiona współwłasność pozostałych działek o numerach 209/3, 209/6, 209/7, 209/8. Według wypisu z rejestru gruntów wydanych przez Starostwo Powiatowe z dnia 15 grudnia 2008 r. grunty te zostały sklasyfikowane jako "grunty orne RIVa, RIVb, RV", "pastwiska trwałe PslV". Od powyższego gruntu został decyzją Wójta Gminy naliczono podatek rolny za rok 2009 oraz 2010. W dniu 17 września 2010 r. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży aktem notarialnym kolejnej części swojego gospodarstwa rolnego, zaś sprzedawana działka o numerze 209/7 nie utraciła przy zbyciu statusu gruntu ornego. Według wypisu z rejestru gruntów wydanego przez Starostwo Powiatowe z dnia 2 września 2010 r. działka o numerze 209/7 była sklasyfikowana jako grunty orne RIVa, RIVb.

Analogicznie w dniu 23 listopada 2010 r. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży aktem notarialnym kolejnej części swojego gospodarstwa rolnego, zaś sprzedawana działka o numerze 209/6 nie utraciła przy zbyciu statusu gruntu ornego. Według wypisu z rejestru gruntów wydanego przez Starostwo Powiatowe z dnia 19 listopada 2010 r. wynikało, iż działka o numerze 209/7 była sklasyfikowana jako grunty orne, RIVb.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podlega podatkowi dochodowemu od osób fizycznych sprzedaż gruntów rolnych należących do gospodarstwa rolnego, gdy ich nabycie nastąpiło w dniu 9 listopada 2007 r. oraz w przypadku gdy ich zbycie nastąpiło w dniu 17 września 2010 r. oraz 23 listopada 2010 r. a w wyniku tej sprzedaży grunty te nie zmieniają swojego przeznaczenia i nadal będą wykorzystywane jako grunty rolne.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w opisanym przypadku ma zastosowanie art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym uzyskany ze sprzedaży przychód powinien być zwolniony z opodatkowania. W świetle przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969), dalej: u.p.r. sprzedana nieruchomość wchodziła w skład gospodarstwa rolnego oraz w dniu sprzedaży nie utraciła charakteru rolnego. Przez cały okres był odprowadzany podatek rolny. Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.f., wolne od podatku dochodowego są przychody z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego, o ile grunty te nie utraciły w związku ze sprzedażą charakteru rolnego. Ustawodawca, możliwość skorzystania z przedmiotowego zwolnienia uzależnił więc od spełnienia dwóch warunków. Po pierwsze zbywana nieruchomość musi wchodzić w skład gospodarstwa rolnego zbywcy, a po drugie nie może ona utracić charakteru rolnego. Zgodnie z art. 2 ust. 1 u.p.r w związku z odesłaniem zawartym w art. 2 ust. 4 u.p.d.o.f. za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej w tym spółki nieposiadającej osobowości prawnej. Z normatywnej definicji gospodarstwa rolnego w powołanym przepisie wynika więc, iż za gospodarstwo rolne można uznać grunty o powierzchni przekraczającej 1 ha nawet wówczas gdy nie istnieje pomiędzy nimi żadna więź ekonomiczna-na przykład grunty te nie stanowią zorganizowanej całości. Wystarczającą przesłanką do tego, aby uznać dany obszar za gospodarstwo rolne, w rozumieniu przepisów u.p.r., jest bowiem posiadanie gruntów o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy. Oznacza to także, że za część gospodarstwa rolnego, w rozumieniu przepisów u.p.r. należy uznać również udział we współwłasności gruntów rolnych. Ponadto wystarczający do uznania danego obszaru za gospodarstwo rolne jest sam fakt posiadania gruntów rolnych nie zaś uzyskiwanie z tego tytułu dochodów.

Dlatego też zaprzestanie działalności lub ograniczenie produkcji rolnej na danym obszarze nie powoduje automatycznie utraty statusu gospodarstwa rolnego. Takie rozumienie gospodarstwa rolnego w konsekwencji prowadzi do wniosku, że w momencie zakupu nieruchomości rolnej o powierzchni 3,40 ha, nabytej aktem notarialnym z dnia 9 listopada 2007 r. posiadała status podmiotu prowadzącego gospodarstwo rolne. Drugim z warunków normatywnych, jaki musi być spełniony przez zbywającego nieruchomość rolną wchodzącą w skład gospodarstwa rolnego jest to aby zbywana nieruchomość nie utraciła charakteru rolnego w związku z tym zbyciem. Ustawodawca w tym wypadku nie wymaga, aby zbywana nieruchomość nie straciła statusu gospodarstwa rolnego, a jedynie, aby nie utraciła charakteru rolnego. Ponieważ w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest precyzyjnego wskazania, co należy przez to rozumieć, zasadnym jest ponowne odwołanie się do przepisów regulujących kwestie związane z opodatkowaniem podatkiem rolnym. Innymi słowy należy przyjąć, że grunt taki bez względu na powierzchnię, nadal powinien być sklasyfikowany w ewidencji gruntów i budynków jako użytek rolny lub jako grunt zadrzewiony i zakrzewiony na użytkach rolnych, oraz nie powinna być na nim prowadzona działalność inna niż rolnicza (art. 1 u.p.r.) Przepisy ustawy o podatku rolnym nie zawierają legalnej definicji "użytku rolnego" oraz "gruntu zadrzewionego i zakrzewionego na użytkach rolnych". Pojęcia te bliżej precyzuje jedynie rozporządzenie w sprawie ewidencji gruntów i budynków. W myśl § 68 ust. 1 powołanego rozporządzenia, użytki rolne dzielą się na: grunty orne, sady, łąki trwałe, pastwiska trwałe, grunty rolne zabudowane oraz grunty pod stawami.

Natomiast stosownie do § 68 ust. 2 pkt 2 cytowanego rozporządzenia, grunty zadrzewione i zakrzewione oznacza się symbolem LZ lub w przypadku zadrzewień śródpolnych, zaistniałych na gruntach objętych klasyfikacją gleboznawczą - symbolem złożonym z liter "Lz" oraz symbolu odpowiedniego użytku gruntowego, stanowiącego część składową oznaczenia klasy gleboznawczej gruntu, np. Lz-R, Lz-Ł, Lz-Ps.

W związku z powyższym zbycie nieruchomości przez Wnioskodawczynię nie przyczyniło się do utraty dotychczasowego charakteru. Świadczy o tym nie tylko fakt opłacania w latach 2008-2010 podatku rolnego, ale także treść zapisów ewidencji gruntów i budynków, które należy traktować jak dokument urzędowy w rozumieniu art. 194 § 1 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 100, poz. 1086 z późn. zm.), podstawę planowania gospodarczego, planowania przestrzennego, wymiaru podatków i świadczeń, oznaczania nieruchomości w księgach wieczystych, statystyki publicznej, gospodarki nieruchomościami oraz ewidencji gospodarstw rolnych stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków. Oczywiście zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądów administracyjnych, możliwa jest zmiana przeznaczenia gruntu również poprzez czynności faktyczne, z czym w niniejszej sprawie nie mamy do czynienia. Uwzględniając fakt, iż zmiana dotychczasowego sposobu wykorzystania gruntów może być procesem rozłożonym w czasie, co jest zrozumiałe, chociażby ze względu na długotrwający proces zmiany przeznaczenia terenu, należy jednak zauważyć, że ocena czy doszło do zmiany charakteru gruntu powinna być dokonana w granicach jednej transakcji, bez uwzględnienia skutków spowodowanych następującymi transakcjami.

W tym wypadku chodzi bowiem o wykazanie, iż w wyniku zbycia nieruchomości straciła ona charakter rolny, a zatem związku przyczynowo-skutkowego między konkretnymi transakcjami a zmianą przeznaczenia gruntu. Ponadto należy zauważyć, iż nabywca nie wykorzystywał przedmiotowej nieruchomości na działalność gospodarczą inną niż działalność rolnicza, w ogóle nie podjął jakichkolwiek działań co również nie ma większego znaczenia, bowiem sam fakt odłogowania ziemi nie stanowił jeszcze o zmianie jej charakteru.

Należy także zauważyć, iż dla oceny spełnienia warunków, o jakich mowa w art. 21 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.f., bez znaczenia jest również, odwoływanie się do treści warunków zabudowy ustalającą warunki zabudowy domu mieszkalnego jednorodzinnego z garażem wbudowanym lub przebudowanym.

Same warunki zabudowy, jak również pobranie czy też nie podatku od czynności cywilnoprawnych nie stanowi w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.f. utraty przez nieruchomość rolnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

pkt 3 - przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej,

pkt 8 - odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

W konsekwencji, jeżeli sprzedaż nieruchomości następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej, to wówczas przychód z tytułu tej sprzedaży jest opodatkowany jako przychód z działalności gospodarczej, natomiast wyłącznie jeżeli sprzedaż nieruchomości nie następuje w wykonywaniu tej działalności, to należy ją rozpatrywać jako źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach:

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, iż działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Cechą prowadzonej działalności gospodarczej jest również jej ciągłość. Pojęcia ciągłości przy interpretacji działalności gospodarczej nie należy rozumieć jako wykonywanie działalności bez przerwy. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku. Podmiot musi posiadać plan działania, zakładający konieczność konsekwentnego podejmowania kolejnych czynności.

Prowadzona działalność gospodarcza musi również mieć charakter zorganizowany. Nie jest to jednak w przypadku działalności prowadzonej przez osobę fizyczną instytucjonalne wyodrębnienie i jednocześnie wyposażenie przedsiębiorstwa. Prowadzenie działalności gospodarczej przez osobę fizyczną nie wymaga żadnej organizacji w sensie instytucji. Niezbędnym jest natomiast aby działania te pozwalały na odróżnienie jej od innego charakteru działalności np. pomocy koleżeńskiej nawet odpłatnej.

Natomiast z treści cytowanego art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy wprost wynika, że źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Do przychodów z tego źródła ma zastosowanie zwolnienie przedmiotowe przewidziane w treści art. 21 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego; zwolnienie nie dotyczy przychodu uzyskanego ze sprzedaży gruntów, które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter rolny.

Definiując pojęcie "gospodarstwo rolne" należy, w myśl art. 2 ust. 4 ww. ustawy, odnieść się do przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969 z późn. zm.). Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym, za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż rolnicza, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiący własność lub znajdujący się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej.

Szczegółowe określenie, jakie rodzaje gruntów wchodzą w skład gospodarstwa rolnego, co decyduje o zakresie zwolnienia od podatku dochodowego przychodu ze sprzedaży takich gruntów, wymaga odniesienia się do klasyfikacji zawartej w rozporządzeniu Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 38, poz. 454) oraz załącznika nr 6 do tego rozporządzenia.

Stosownie do § 68 ust. 1 ww. rozporządzenia do użytków rolnych zalicza się: grunty orne, sady, łąki trwałe, pastwiska trwałe, grunty rolne zabudowane, grunty pod stawami i rowy.

Zgodnie z treścią przytoczonych przepisów zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od wystąpienia następujących przesłanek:

* grunty te muszą być zakwalifikowane jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych,

* muszą stanowić gospodarstwo rolne (t.j. będący własnością osoby fizycznej obszar gruntów o łącznej powierzchni co najmniej 1 ha) lub jego część składową,

* grunty nie mogą utracić wskutek sprzedaży rolnego lub leśnego charakteru.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że dnia 9 listopada 2007 r. Wnioskodawczyni dokonała zakupu gruntów ornych wchodzących w skład gospodarstwa rolnego o łącznej powierzchni 3,40 ha. W wyniku przeprowadzonego podziału geodezyjnego ww. działka uległa podziałowi na działki o numerach 209/3, 209/4, 209/5. W wyniku dalszego podziału działka nr 209/5 została podzielona na działki o numerach 209/6, 209/8, 209/9, 209/10, 209/11. 209/12. W dniu 1 października dokonano sprzedaży działek nr 209/9, 209/10, 209/11. W dniu 18 grudnia 2008 r. została zniesiona współwłasność działek o numerach 209/3, 209/6, 209/7. Dnia 19 września 2010 r. dokonano sprzedaży działki nr 209/7. W dniu 23 listopada 2010 r. dokonano sprzedaży kolejnej części gospodarstwa rolnego o nr 209/6. W związku z ww. transakcjami, nie następowała utrata statusu gruntu ornego.

Podstawowym warunkiem uznania gruntów za gospodarstwo rolne jest ich powierzchnia określana jako norma obszarowa. Jeżeli łączna powierzchnia gruntów stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej, w tym spółki nieposiadającej osobowości prawnej, przekracza 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy użytków rolnych lub gruntów zadrzewionych i zakrzewionych na użytkach rolnych, jest to gospodarstwo rolne w rozumieniu cytowanego wyżej art. 2 ustawy o podatku rolnym. W przypadku, gdy grunt nie spełnia normy obszarowej, nie może być uznany za gospodarstwo rolne.

Kolejną z przesłanek wymienionych w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy jest konieczność zachowania charakteru rolnego gruntu. Dla oceny czy dokonana transakcja skutkuje utratą charakteru rolnego gruntu decydujący jest cel jego nabycia, faktyczny zamiar nabywcy co do przeznaczenia nieruchomości, bądź inne okoliczności związane z daną transakcją. Cel ten może wynikać bezpośrednio z aktu notarialnego, z charakteru nabywcy, jak również z innych okoliczności związanych z daną transakcją.

Utrata charakteru rolnego następuje przez wyłączenie tych gruntów z produkcji rolnej polegające na faktycznym przekształceniu sposobu ich użytkowania, łączącym się ze zmianą ich dotychczasowego przeznaczenia, np. przeznaczenie gruntu rolnego pod działalność gospodarczą lub pod budownictwo.

Ponieważ ustawodawca w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych używa określenia "w związku" i nie definiuje, co należy rozumieć przez to pojęcie, to niewątpliwie chodzi mu o językowe, potoczne rozumienie tego pojęcia. Oznacza to, że chodzi o każdy związek, w następstwie, którego grunty tracą swój charakter rolny, byle tylko można było go powiązać ze sprzedażą. Może to być związek uprzedni, rozumiany jako przygotowawczy do sprzedaży, bezpośrednio związany ze sprzedażą, czy też będący skutkiem sprzedaży. Zatem utrata charakteru rolnego musi być powiązana ze sprzedażą, choć ten związek nie może być tak rozumiany, że z chwilą dokonania czynności powinna nastąpić zmiana charakteru gruntu. Dla oceny utraty charakteru rolnego gruntu, znaczenie mają okoliczności faktyczne, a nie, formalnoprawne związane z charakterem gruntu wskazanym w ewidencji gruntów i budynków. Okoliczności te mogą dotyczyć zarówno podatnika, jak i nabywcy, którego zakres działalności bądź czynności faktyczne podejmowane przez niego przed zawarciem umowy, czy też w związku z zawartą umową, wskazują na to, że kupuje on nieruchomość z zamiarem wykorzystania jej w sposób odbiegający od sposobu wykorzystywania gruntów rolnych.

Mając na uwadze powyższe, z punktu widzenia możliwości zastosowania omawianego zwolnienia przedmiotowego zmiana przeznaczenia gruntów przez nabywcę - niezależnie od tego, kiedy zostanie ona dokonana (czy bezpośrednio po sprzedaży, czy po upływie określonego czasu), każdorazowo powinna podlegać ocenie w kontekście ww. okoliczności oraz jej związku z samą transakcją sprzedaży.

Wskazać należy, iż utrata charakteru rolnego następuje przez wyłączenie tych gruntów z produkcji rolnej, polegające na faktycznym przekształceniu sposobu ich użytkowania. Nie przesądza zatem o tym wyłącznie oświadczenie kupującego, bowiem decydującymi w tym względzie są okoliczności faktyczne, takie jak zamiar nabywcy co do ich wykorzystywania. Niemniej jednak, są to okoliczności, których oceny dokonuje organ podatkowy w toku ewentualnego postępowania podatkowego. Zatem obowiązek udowodnienia ich zaistnienia ciąży na podatniku, t.j. osobie, która zamierza skorzystać ze zwolnienia.

Reasumując, przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię ze sprzedaży gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego korzystał będzie ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tylko wówczas gdy w związku z dokonaną sprzedażą grunt ten nie utraci rolnego charakteru, jak również gdy sprzedaż ta nie nastąpi w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Należy przy tym zastrzec, iż rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie, czy sprzedaż nieruchomości wypełnia znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, oraz czy rzeczywiście sprzedany grunt nie utracił charakteru rolnego.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega bowiem regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby pełną ocenę spełnienia przez Wnioskodawczynię przesłanek zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych sprzedaży nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa jest bowiem sam przepis prawa. Wobec tego, wydając przedmiotową interpretację oparto się na przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, w którym wskazano, iż sprzedana nieruchomość rolna wchodziła w skład gospodarstwa rolnego i nie utraciła w wyniku sprzedaży charakteru rolnego, oraz przyjęto, że sprzedaż nie została dokonana w wykonywaniu działalności gospodarczej. W przypadku, gdy w toku ewentualnego postępowania podatkowego lub kontrolnego właściwe organy ustalą, że przytoczony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, to wówczas Wnioskodawczyni nie będzie mogła ze skutkiem prawnym powołać się na niniejszą interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.