ITPB1/415-209/11/AK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 maja 2011 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB1/415-209/11/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2011 r. (data wpływu) uzupełnionego pismem z dnia 2 kwietnia 2011 r., (data wpływu 6 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z najmu zryczałtowanym podatkiem dochodowym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z najmu zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

W przedmiotowym wniosku oraz uzupełnieniu z dnia 2 kwietnia 2011 r. (data wpływu 6 kwietnia 2011 r.) przedstawiono następujący stan faktyczny.

W roku 2010 oraz latach poprzednich Wnioskodawca miał zgłoszony do ewidencji działalności gospodarczej m.in. najem mieszkań. Wnioskodawca wskazuje, że w listopadzie 2010 r. wykreślił ww. wpis. W poprzednich latach wynajmował pomieszczenia i rozliczał je w działalności w 2010 r. Przed 20 stycznia 2010 r. Wnioskodawca zawiadomił Urząd Skarbowy, że będzie wynajmował pomieszczenia prywatnie oraz wybrał jako formę opodatkowania ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. W efekcie w 2010 r. Wnioskodawca miał we wpisie do ewidencji działalności wpisany najem pomieszczeń, lecz najem realizował prywatnie, nie przez działalność gospodarczą. Wnioskodawca wskazuje, iż posiada dwie kawalerki o pow. 34,5 m 2 i 33,5 m 2, dwupokojowe mieszkanie o pow. 54 m 2 oraz dom jednorodzinny, zakupiony i zmodernizowany dla własnych potrzeb o pow. 360 m 2. Żadne z ww. pomieszczeń nie jest związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, stanowią one małżeńską wspólnotę majątkową. Najem pomieszczeń prowadzony jest we własnym imieniu, w sposób okazjonalny na podstawie umów z użytkownikami, podpisanych przez właściciela. Od listopada 2010 r. nie ma wynajmu wpisanego w ewidencji działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca ma prawo do rozliczenia przychodów z najmu jako prywatnego najmu wg. ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo tak rozliczyć przychody z najmu, ponieważ nigdzie w prawie podatkowym jego zdaniem nie ma wyłączenia stosowania równocześnie najmu w działalności oraz prywatnie, tym bardziej nie można wnioskować, że nie może być prywatnego najmu w sytuacji gdy najem jest wpisany do działalności, a realizowany jest tylko prywatnie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) odrębnymi źródłami przychodów są określone:

* w pkt 3 tego przepisu: pozarolnicza działalność gospodarcza,

* w pkt 6 wskazanego przepisu: najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

a.

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b.

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c.

polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

* prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Przepis art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Z powyższych przepisów wynika, iż najem dla celów podatkowych może być traktowany jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy. Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu, ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzeczy w najem. Nie dotyczy to jedynie przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, albo najem jest przedmiotem działalności zgodnie z treścią cytowanych zapisów art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz uzupełnieniu wynika, iż Wnioskodawca wraz z żoną są współwłaścicielami czterech nieruchomości, które to są przeznaczone na wynajem. Żadne z ww. pomieszczeń nie jest związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Najem pomieszczeń prowadzony jest we własnym imieniu, w sposób okazjonalny na podstawie umów z użytkownikami, podpisanych przez właściciela.

Mając powyższe na uwadze należy uznać, że najem nieruchomości, który nie jest przedmiotem działalności gospodarczej (jest dokonywany prywatnie w sposób okazjonalny) jeżeli nieruchomości te nie są składnikami majątku wykorzystywanymi w działalności, stanowi dla Wnioskodawcy odrębne źródło przychodów, jako najem wymieniony w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W świetle art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do uregulowań zawartych w art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5%.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z najmu zaliczonego do źródła przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy mogą być opodatkowane - zgodnie z wolą podatnika - ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na zasadach określonych w ww. ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Warunkiem skorzystania z tej formy opodatkowania jest złożenie naczelnikowi właściwego urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze tej formy opodatkowania w terminie określonym w art. 9 ustawy o zryczałtowanym podatku od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Reasumując, w wyniku rezygnacji przez Wnioskodawcę z najmu nieruchomości w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jeżeli nieruchomości te zostały z działalności wycofane, Wnioskodawcy przysługuje prawo do kwalifikowania najmu do odrębnego źródła przychodów jakim jest najem i dzierżawa zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezależnie od treści wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. W konsekwencji przychody te mogą być przy spełnieniu pozostałych warunków opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Należy wyraźnie zastrzec, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalenie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udokumentowania w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Przy tym w przedmiotowej sprawie nie można tracić z pola widzenia, faktu iż decyzja o wykreśleniu z ewidencji działalności gospodarczej najmu i opodatkowaniu przychodów z najmu składników majątku dotychczas wykorzystywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na zasadach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych według stawki 8,5% - jako najmu prywatnego - mogła zostać podjęta jedynie w celu optymalizacji opodatkowania uzyskiwanych dochodów z najmu. Zatem jeżeli - w toku ewentualnego, przyszłego postępowania podatkowego lub kontrolnego organy podatkowe stwierdzą, że najem wykonywany jest w warunkach pozwalających uznać go za działalność gospodarczą lub że wynajęte pomieszczenia są składnikami majątku wykorzystywanymi w działalności gospodarczej, to Wnioskodawca nie będzie mógł ze skutkiem prawnym powołać się na niniejszą interpretację.

Jednocześnie zgodnie z art. 14k § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa zastosowanie się do interpretacji indywidualnej przed jej zmianą lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego tę interpretację nie może szkodzić - również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej - tylko Wnioskodawcy.

Pana Małżonka chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, ul. Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl