ITPB1/415-204b/11/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 21 lutego 2011 r. (data wpływu 22 lutego 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 marca 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad ustalenia wartości początkowej środka trwałego - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad ustalenia wartości początkowej środka trwałego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od 11 maja 2010 r. rozpoczęła Pani działalność gospodarczą na zasadach ogólnych (książka przychodów i rozchodów) w zakresie sprzedaży detalicznej zegarków, zegarów i biżuterii. Jest Pani również czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Lokal, w którym prowadzi Pani działalność gospodarczą jak również towar handlowy przekazał Pani były mąż w wyniku podziału majątku. W umowie przedwstępnej podziału majątku wspólnego dokonanego w dniu 26 marca 2010 r. przed notariuszem stwierdzono, iż łączył Panią i męża jako małżonków ustrój wspólności ustawowej, który ustał z chwilą uprawomocnienia się wyroku Sądu Okręgowego z dnia 9 listopada 2009 r. W okresie wspólności majątkowej nie zawierali Państwo ze sobą umów majątkowych, rozszerzających lub ograniczających albo ustanawiających rozdzielność majątkową pełną lub z wyrównaniem dorobków. W wyniku ww. aktu notarialnego zawarła Pani z byłym mężem umowę podziału majątku wspólnego, na podstawie której były mąż nabył na wyłączną własność nieruchomość zabudowaną, Pani zaś nabyła na wyłączną własność lokal niemieszkalny wraz z wyposażeniem oraz własność towarów handlowych - nieopisanych szczegółowo w niniejszej umowie - o wartości netto 70.000 zł, a która to wartość została powiększona o podatek VAT. Ustalili Państwo w akcie wartość majątku wspólnego na łączną kwotę 88.290 zł oraz zastrzeżenie, iż w przypadku przejęcia przez Panią towarów handlowych o wartości mniejszej niż 70.000 zł, mąż Pani miał być zobowiązany do pokrycia różnicy w formie gotówki płatnej przy wydaniu lokalu i towarów, co się faktycznie stało w niniejszym przypadku. W akcie notarialnym zostało również zastrzeżone, iż w związku z przekazaniem towarów oraz rzeczy ruchomych o ustalonej wartości, były mąż wystawi na rzecz Pani fakturę z naliczonym podatkiem VAT według stawki 22%, zaś Pani zobowiązała się do jednoczesnego zwrotu na jego rzecz naliczonego podatku VAT na konto w terminie do dnia 25 czerwca 2010 r. Oświadcza Pani, iż podział majątku pomiędzy nią a małżonkiem w wyniku ustania wspólności ustawowej został dokonany w sposób ekwiwalentny i równy w naturze, po 50% dla każdego. Dokonana dopłata pieniężna do towaru, majątku ruchomego i lokalu niemieszkalnego również mieściła się w Pani 50% udziału w majątku wspólnym. Towar handlowy przyjęła Pani na stan firmy i go sprzedaje. W poz. 10 księgi przychodów i rozchodów wpisała Pani kwotę 0 zł, zaś w uwagach kwotę z faktury i adnotację, iż towar pochodzi z podziału majątku. Do faktury w dokumentach dołączyła Pani. kserokopię aktu notarialnego. Faktura opiewa na kwotę 64.644 zł 93 gr netto. Nadmienia Pani, iż faktura za towar jest wystawiona z tą samą datą co rozpoczęła działalność, tj. z dniem 11 maja 2010 r. (w tym dniu uzyskała Pani pierwszy obrót z kasy fiskalnej - sprzedaż towaru). Otrzymany, w wyniku podziału majątku lokal niemieszkalny przekazała Pani do działalności i ujawniła w ewidencji środków trwałych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 2. W pozostałym zakresie wniosek zostanie rozpatrzony odrębnym pismem.

Wnioskodawczym uważa, że nieruchomość przekazana przez małżonka po podziale majątku wspólnego w wyniku rozwodu, ale przed rozpoczęciem Jej działalności gospodarczej, którą w dniu 11 maja 2010 r. przekazała w całości do prowadzonej działalności gospodarczej, ujawniając ją w ewidencji środków trwałych, podlega amortyzacji od ceny z aktu notarialnego - podziału majątku wspólnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

W myśl art. 22c pkt 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Stosownie do art. 22d ust. 2 ww. ustawy, składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

Sposób ustalenia wartości początkowej środków trwałych określają postanowienia art. 22g ww. ustawy.

Przepis art. 22g ust. 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r., stanowi, że za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się:

Stosownie do art. 22g ust. 8 ww. ustawy, jeśli nie można ustalić ceny nabycia środków trwałych lub ich części nabytych przez podatników przed dniem założenia ewidencji, o której mowa w art. 22n, wartość początkową tych środków przyjmuje się w wysokości wynikającej z wyceny dokonanej przez podatnika, z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji oraz stanu i stopnia ich zużycia. Zauważyć jednakże należy, iż możliwość ustalenia wartości początkowej środka trwałego w drodze wyceny dokonanej przez podatnika stanowi sytuację szczególną, wyjątek od obowiązującej zasady ustalania tejże wartości wg ceny nabycia. Niemożność ustalenia wartości początkowej środka trwałego zgodnie z ww. generalną zasadą winna mieć przy tym charakter obiektywny. Zauważyć również trzeba, że sprecyzowany w tym przepisie warunek dokonywania wyceny przez podatnika nie oznacza, iż nie może on posiłkować się przy tej wycenie opinią specjalisty (biegłego).

W myśl zaś art. 22g ust. 16 ww. ustawy, przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3-5, ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.

Przepis art. 19 ust. 3 ww. ustawy stanowi, że wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Ze stanu faktycznego wniosku wynika, iż w wyniku podziału majątku wspólnego otrzymała Pani na wyłączną własność m.in. lokal niemieszkalny, który przed rozwodem nabyty został do majątku wspólnego Pani i byłego małżonka. Lokal ten przekazała Pani do działalności i ujawniła w ewidencji środków trwałych. Oświadcza Pani również, iż podział majątku pomiędzy nią a małżonkiem w wyniku ustania wspólności ustawowej został dokonany w sposób ekwiwalentny i równy w naturze, po 50% dla każdego.

Trzeba w tym miejscu ponownie wskazać, iż podział majątku nie stanowi nabycia rzeczy (nieruchomości), tylko wtedy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym małżonkom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Wówczas datą nabycia nieruchomości jest data nabycia udziału w nieruchomości, a nie data podziału majątku. Skoro zatem wartość majątku jaka przypadła Pani po podziale majątku wspólnego nie przewyższa wartości udziału jaki przysługiwał Pani w majątku dorobkowym małżeńskim uznać należy, iż w Pani przypadku dniem nabycia nieruchomości będzie data nabycia ww. nieruchomości w drodze kupna w trakcie trwania wspólności majątkowej.

Tym samym skoro nabycie lokalu niemieszkalnego nastąpiło w drodze kupna w trakcie trwania wspólności majątkowej, jego wartość początkową zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi jego pierwotna cena nabycia.

Podkreślić również należy, iż gdy podatnik przejmie do swojej działalności składnik majątkowy wykorzystywany wcześniej w działalności byłego współmałżonka to w danej sytuacji brak jest podstaw do dokonywania niejako "od początku" amortyzacji tych samych środków trwałych, od których dokonywane były - w trakcie trwania związku małżeńskiego - przez męża odpisy amortyzacyjne, które miały bezpośredni wpływ na wysokość dochodu osiągniętego z tytułu prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, z której dochód również był Pani dochodem wspólnym. Tym samym brak jest możliwości do ponownego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów tego samego wydatku, poniesionego ze wspólnego majątku małżonków, a co za tym idzie w takiej sytuacji odpisy amortyzacyjne winny być dokonywane za zasadzie kontynuacji.

Reasumując, biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że przejmując prawo do nieruchomości (lokalu niemieszkalnego) z działalności męża powinna Pani w ewidencji prowadzonej przez siebie uznać jako jej wartość początkową w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez siebie, wartość początkową określoną w ewidencji prowadzonej przez byłego męża i uwzględnić dotychczasową wysokość odpisów amortyzacyjnych dokonanych przez niego.

W świetle powyższych wyjaśnień nie sposób zgodzić się ze stanowiskiem Pani, według którego wartość początkową całej nieruchomości ustalić należy w oparciu o wartość rynkową na dzień podziału majątku wspólnego. Nie potwierdza go analiza przytoczonych przepisów, z których nie wynika, iż zmiana sposobu użytkowania środka trwałego, jego przesunięcie z majątku prywatnego do bazy składników związanych z działalnością gospodarczą rzutuje na sposób ustalenia wartości początkowej. Albowiem wartość początkową środka trwałego ustala się w zależności od sposobu jego nabycia.

Z uwagi, iż w niniejszej sprawie wskazała Pani, że przedmiotem złożonego w dniu 22 lutego 2011 r. wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest stan faktyczny - zgodnie z dyspozycją wyrażoną w części D.1. wniosku ORD-IN, tutejszy organ wydając przedmiotową interpretację prawa podatkowego dokonał wykładni przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.