ITPB1/415-204a/11/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 21 lutego 2011 r. (data wpływu 22 lutego 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 marca 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 22 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od 11 maja 2010 r. rozpoczęła Pani działalność gospodarczą na zasadach ogólnych (książka przychodów i rozchodów) w zakresie sprzedaży detalicznej zegarków, zegarów i biżuterii. Jest Pani również czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Lokal, w którym prowadzi Pani działalność gospodarczą jak również towar handlowy przekazał Pani były mąż w wyniku podziału majątku. W umowie przedwstępnej podziału majątku wspólnego dokonanego w dniu 26 marca 2010 r. przed notariuszem stwierdzono, iż łączył Panią i męża jako małżonków ustrój wspólności ustawowej, który ustał z chwilą uprawomocnienia się wyroku Sądu Okręgowego z dnia 9 listopada 2009 r. W okresie wspólności majątkowej nie zawierali Państwo ze sobą umów majątkowych, rozszerzających lub ograniczających albo ustanawiających rozdzielność majątkową pełną lub z wyrównaniem dorobków. W wyniku ww. aktu notarialnego zawarła Pani z byłym mężem umowę podziału majątku wspólnego, na podstawie której były mąż nabył na wyłączną własność nieruchomość zabudowaną, Pani zaś nabyła na wyłączną własność lokal niemieszkalny wraz z wyposażeniem oraz własność towarów handlowych - nieopisanych szczegółowo w niniejszej umowie - o wartości netto 70.000 zł, a która to wartość została powiększona o podatek VAT. Ustalili Państwo w akcie wartość majątku wspólnego na łączną kwotę 88.290 zł oraz zastrzeżenie, iż w przypadku przejęcia przez Panią towarów handlowych o wartości mniejszej niż 70.000 zł, mąż Pani miał być zobowiązany do pokrycia różnicy w formie gotówki płatnej przy wydaniu lokalu i towarów, co się faktycznie stało w niniejszym przypadku. W akcie notarialnym zostało również zastrzeżone, iż w związku z przekazaniem towarów oraz rzeczy ruchomych o ustalonej wartości były mąż wystawi na rzecz Pani fakturę z naliczonym podatkiem VAT według stawki 22%, zaś Pani zobowiązała się do jednoczesnego zwrotu na jego rzecz naliczonego podatku VAT na konto w terminie do dnia 25 czerwca 2010 r. Oświadcza Pani, iż podział majątku pomiędzy nią a małżonkiem w wyniku ustania wspólności ustawowej został dokonany w sposób ekwiwalentny i równy w naturze, po 50% dla każdego. Dokonana dopłata pieniężna do towaru, majątku ruchomego i lokalu niemieszkalnego również mieściła się w Pani 50% udziału w majątku wspólnym. Towar handlowy przyjęła Pani na stan firmy i go sprzedaje. W poz. 10 księgi przychodów i rozchodów wpisała Pani kwotę 0 zł, zaś w uwagach kwotę z faktury i adnotację, iż towar pochodzi z podziału majątku. Do faktury w dokumentach dołączyła Pani kserokopię aktu notarialnego. Faktura opiewa na kwotę 64.644 zł 93 gr netto. Nadmienia Pani, iż faktura za towar jest wystawiona z tą samą datą co rozpoczęła działalność, tj. z dniem 11 maja 2010 r. (w tym dniu uzyskała Pani pierwszy obrót z kasy fiskalnej - sprzedaż towaru). Otrzymany w wyniku podziału majątku lokal niemieszkalny przekazała Pani do działalności i ujawniła w ewidencji środków trwałych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 1. W pozostałym zakresie wniosek zostanie rozpatrzony odrębnym pismem.

Wnioskodawczyni uważa, że kwota 64.644 zł 93 gr netto na zakup towarów handlowych z faktury wystawionej przez byłego męża w wyniku notarialnej umowy podziału majątku wspólnego nie podlega wartościowo wpisaniu do księgi przychodów i rozchodów w poz. "10", więc w remanencie początkowym powinna znaleźć się ta kwota łączna, tj. oprócz wyszczególnienia asortymentu również kwoty poszczególnych pozycji wyrażonych wartościowo tak, aby przy wyliczeniu kwoty kosztów na koniec roku podatkowego wartość remanentu początkowego była na plus w kosztach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

W myśl art. 24 ust. 2 ww. ustawy, u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14a kosztami uzyskania, powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.

Stosownie natomiast do § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.) podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej "spisem z natury" na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności. Materiały i towary handlowe objęte spisem z natury winny być wycenione według cen zakupu lub nabycia albo wg cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeżeli są one niższe od cen zakupu lub nabycia (por. § 29 ust. 1 ww. rozporządzenia).

Natomiast stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1964 Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). W myśl art. 31 § 1 z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Do majątku wspólnego należą w szczególności:

W związku z postanowieniami tego przepisu dochody z działalności prowadzonej przez jednego z małżonków bądź przez obydwoje małżonków, będą stanowiły majątek wspólny chyba, że w drodze umowy, czy też na mocy wyroku sądowego współwłasność została zniesiona.

Opisany ustrój majątkowy trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba że w czasie trwania związku małżeńskiego: 1) małżonkowie zawarli małżeńską umowę majątkową, 2) z ważnych powodów na żądanie jednego z małżonków sąd orzekł zniesienie wspólności, 3) wspólność ustała z mocy prawa na skutek całkowitego lub częściowego ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków, ogłoszenia upadłości przez jednego z nich.

Zniesienie wspólności ustawowej kreuje prawo małżonków do majątku dorobkowego na zasadzie współwłasności w częściach ułamkowych, które z reguły jest stanem przejściowym i prowadzi do podziału majątku, podział ten nie jest obowiązkowy.

Zgodnie z art. 1037 Kodeksu cywilnego w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego podział majątku dorobkowego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków. Jeżeli w skład tegoż majątku wchodzi nieruchomość, umowa o podział powinna być zawarta w formie aktu notarialnego.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast, biorąc pod uwagę stanowisko judykatury (w rozumieniu orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego), nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. nie jest przyznanie nieruchomości na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Za datę nabycia prawa rzeczowego, które przypadło osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę jego nabycia, jeżeli wartość otrzymanego przez daną osobę prawa w wyniku podziału, mieści się w udziale jaki przysługuje każdemu z małżonków w majątku dorobkowym małżeńskim,

Jeżeli natomiast wartość otrzymanego przez małżonka prawa rzeczowego przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części prawa, która przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym małżeńskim, należy przyjąć dzień dokonania podziału majątku wspólnego.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego w trakcie związku małżeńskiego łączył Panią i męża ustrój wspólności ustawowej, który ustał z chwilą uprawomocnienia się wyroku Sądu Okręgowego z dnia 9 listopada 2009 r. Następnie zawarła Pani z byłym mężem umowę podziału majątku wspólnego, na podstawie której nabyła na wyłączną własność lokal niemieszkalny wraz z wyposażeniem oraz własność towarów handlowych. W akcie notarialnym zostało również zastrzeżone, iż w związku z przekazaniem towarów oraz rzeczy ruchomych o ustalonej wartości były mąż wystawi na rzecz Pani fakturę z naliczonym podatkiem VAT według stawki 22%, zaś Pani zobowiązała się do jednoczesnego zwrotu na jego rzecz naliczonego podatku VAT. Ponadto oświadcza Pani, iż podział majątku pomiędzy nią a małżonkiem w wyniku ustania wspólności ustawowej został dokonany w sposób ekwiwalentny i równy w naturze, po 50% dla każdego. Dokonana dopłata pieniężna do towaru, majątku ruchomego i lokalu niemieszkalnego również mieściła się w Pani 50% udziału w majątku wspólnym. Towar handlowy przyjęła Pani na stan firmy i go sprzedaje.

Należy zatem przyjąć, iż podział majątku wspólnego był ekwiwalentny w naturze. Wartość majątku jaka przypadła Pani po podziale majątku wspólnego nie przewyższa bowiem wartość udziału jaki przysługiwał Pani w majątku dorobkowym małżeńskim. Tym samym uznać należy, iż w Pani przypadku dniem nabycia towarów będzie dzień ich zakupu w trakcie trwania wspólności ustawowej.

Biorąc pod uwagę powyższe uznać należy, iż zobowiązana jest Pani ująć otrzymane w drodze podziału majątku wspólnego towary w remanencie początkowym, a w remanencie końcowym materiały i towary handlowe nie sprzedane na koniec roku podatkowego i wartość tych remanentów wpisać do podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Jednocześnie wartość wynikającą z wyceny tych remanentów należy uwzględnić przy ustaleniu dochodu z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej stanowiącego podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym opierając się na przedstawionym we wniosku opisie stanie faktycznym należy uznać, iż stanowisko Pani jest prawidłowe.

Z uwagi, iż w niniejszej sprawie wskazała Pani, że przedmiotem złożonego w dniu 22 lutego 2011 r. wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest stan faktyczny - zgodnie z dyspozycją wyrażoną w części D.1. wniosku ORD-IN, tutejszy organ wydając przedmiotową interpretację prawa podatkowego dokonał wykładni przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.