ITPB1/415-196/07/IB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 listopada 2007 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB1/415-196/07/IB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 6 września 2007 r. (data wpływu 10 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od podatku dochodowego należności za czas podróży służbowej poza granicami kraju - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od podatku dochodowego należności za czas podróży służbowej poza granicami kraju.

Wezwaniem z dnia 10 października 2007 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy zwrócił się do Spółki o uzupełnienie wniosku poprzez wyczerpujące przedstawienie zaistniałego stanu faktycznego, sformułowanie pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych i wskazanie konkretnych przepisów prawa podatkowego, które mają być przedmiotem interpretacji indywidualnej.

Pismem z dnia 22 października 2007 r. uzupełniono wniosek w ww. zakresie.

W przedmiotowym wniosku oraz uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka wysyła, deleguje pracowników w podróże służbowe. Zgodnie z przepisami prawa Spółka jest zobowiązana do wypłaty pracownikom diet i innych należności z tytułu odbytych przez nich podróży służbowych. Jednym z wydatków, jakie Spółka jest zobowiązana zwrócić pracownikowi jest opłata za nocleg w hotelu. Zwykle w ramach świadczonych usług hotelowych pracownik jest uprawniony do skorzystania ze śniadań hotelowych-śniadanie stanowi integralną część usługi hotelowej i wliczone jest w cenę noclegu. Koszt śniadania nie jest wyodrębniony w wystawionej fakturze, a zrezygnowanie ze śniadania nie ma wpływu na koszt noclegu. Spółka nie żąda od swoich pracowników składania oświadczenia o korzystaniu ze śniadań. W sytuacji, gdy na wystawionym przez usługodawcę rachunku ujęta była informacja o śniadaniu, Spółka dokonywała pomniejszenia wypłaconej diety o 15% niezależnie od tego, czy śniadanie było odrębnie wycenione. Spółka przyjmowała, że śniadanie zostało pracownikowi zapewnione i to ją obliguje do dokonania potrącenia z diety. Po przeanalizowaniu publikowanych na stronach internetowych interpretacji prawa podatkowego oraz po szkoleniu w sprawie rozliczania podróży służbowych Spółka zmieniła sposób rozliczania należnych pracownikom diet. Jeżeli na wystawionym przez usługodawcę rachunku za nocleg była odrębnie wyszczególniona cena śniadania, Spółka przyjmowała, że śniadanie jest świadczeniem niezależnym od noclegu i dokonywała w tym przypadku pomniejszenia o 15% wysokości należnej diety. W pozostałych przypadkach pracownikowi wypłacano diety w pełnej wysokości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku wypłacenia diet w pełnej wysokości w sytuacji, gdy na rachunku dokumentującym koszty za nocleg w hotelu poniesione w trakcie zagranicznej podróży służbowej przez pracownika znajduje się informacja o śniadaniu (przy jednoczesnym braku wyodrębnienia ceny śniadania), wypłacone diety korzystają ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z zapisami rozporządzenia z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju pracownikowi przysługują między innymi diety, a w przypadku gdy pracownik otrzymuje za granicą częściowe lub całkowite wyżywienie, wysokość diet ulega odpowiedniemu zmniejszeniu. Zdaniem Spółki, gdy śniadanie stanowi integralną część usługi hotelowej i nie wpływa na koszt noclegu, nie znajduje uzasadnienia obniżenie wysokości diety o 15%. W związku z tym ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych będzie korzystała cała wypłacona pracownikowi dieta. Obniżenie diety, zdaniem Spółki, dotyczy sytuacji, gdy śniadanie jest usługą niezależną od usługi hotelowej.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Artykuł 12 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Na podstawie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju.

Ze złożonego wniosku wynika, że Spółka wypłaca swoim pracownikom zwrot kosztów podróży służbowych odbywanych poza granicami kraju.

Stosowne uregulowania w tym zakresie zawiera rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1991 z późn. zm.).

Na podstawie § 2 ww. rozporządzenia z tytułu podróży, odbywanej w terminie i w państwie określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują:

1.

diety;

2.

zwrot kosztów:

a.

przejazdów i dojazdów,

b.

noclegów,

c.

innych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.

W myśl § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia dieta jest przeznaczona na pokrycie kosztów wyżywienia i inne drobne wydatki. Stosownie zaś do § 5 ust. 2 tego rozporządzenia pracownikowi, który otrzymuje za granicą częściowe wyżywienie, przysługuje odpowiednio na:

1.

śniadanie - 15% diety;

2.

obiad - 30% diety;

3.

kolację - 30% diety;

4.

inne wydatki - 25% diety.

W sytuacji przedstawionej we wniosku Spółka zwraca pracownikowi koszty noclegu w hotelu na podstawie rachunku (faktury) dokumentującego opłatę za nocleg wraz ze śniadaniem, przy czym cena śniadania nie jest wyszczególniona na tym rachunku i Spółka wypłaca temu pracownikowi dietę w pełnej wysokości.

W świetle wyżej cytowanych przepisów § 5 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. o tym, czy pracownikowi z tytułu podróży służbowej przysługuje dieta w pełnej wysokości decyduje jednak nie fakt wyodrębnienia lub nie wyodrębnienia ceny śniadania na rachunku (fakturze) czy też sposób świadczenia tej usługi przez hotel (tj. wpływ rezygnacji ze śniadania na koszt noclegu i wartość tego rachunku) lecz fakt otrzymywania lub nie otrzymywania przez pracownika częściowego wyżywienia.

Skoro rachunek dokumentuje usługę hotelową obejmującą nocleg i śniadanie, przy braku stosownych przeciwdowodów należy więc uznać, że pracownik otrzymuje za granicą częściowe wyżywienie w postaci śniadania. W konsekwencji, zgodnie z przepisami wspomnianego rozporządzenia przysługuje mu dieta nie w wysokości określonej w załączniku do tego rozporządzenia, ale obniżona o 15%, zgodnie z § 5 ust. 2 ww. rozporządzenia.

Uwzględniając zatem przepisy art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w stanie faktycznym przedstawionym przez Spółkę dieta (w pełnej wysokości) wypłacona pracownikowi nie jest w całości wolna od podatku dochodowego. Zwolnienie tej należności od podatku dochodowego przysługuje tylko do wysokości przysługującej pracownikowi zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl