ITPB1/415-195/08/WM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2008 r. (data wpływu 31 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu z dzierżawy gruntu rolnego na cele nierolnicze - jest prawidłowe.

W dniu 31 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu z dzierżawy gruntu rolnego na cele nierolnicze.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Nie prowadzi Pan pozarolniczej działalności gospodarczej, a jedynie wspólnie z żoną gospodarstwo rolne. W 2007 r. osiągnęliście przychody z tytułu dzierżawy części gruntów na cele nierolnicze - pod elektrownie wiatrowe. Posiadacie Państwo wspólność majątkową, ale dochody z dzierżawy nieruchomości opodatkowaliście oddzielnie (po połowie).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy osiągane przychody z tytułu dzierżawy nieruchomości na cele nierolnicze stanowią przychody ze źródła o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pana zdaniem, w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy wymieniono m.in. przychody z gospodarstwa rolnego na cele nierolnicze, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą. Argumentując, iż nie prowadzi Pan pozarolniczej działalności gospodarczej, a dzierżawione grunty stanowią część gospodarstwa rolnego, uzyskane przychody z tytułu dzierżawy przedmiotowego gruntu na cele nierolnicze są przychodami ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z zm.) przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych jako odrębne źródło przychodów w art. 10 ust. 1 pkt 6 wymienia najem, podnajem, dzierżawę, poddzierżawę oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawę, poddzierżawę działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Na podstawie powyższych przepisów do źródeł przychodów z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy zalicza się m.in. dzierżawę gospodarstwa rolnego lub jego składników, ale wówczas, gdy gospodarstwo rolne (grunty rolne) jest dzierżawione na cele nierolnicze lub na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, nie prowadzi Pan pozarolniczej działalności gospodarczej, a jedynie gospodarstwo rolne i uzyskuje przychody z dzierżawy części gruntów z tego gospodarstwa na cele nierolnicze.

W rezultacie w przedmiotowej sprawie przychody uzyskane z dzierżawy części gruntów rolnych na cele nierolnicze - pod elektrownie wiatrowe - zaliczyć należy do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 cyt. ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.