ITPB1/415-190b/14/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2014 r. (data wpływu), uzupełnionym pismem z dnia 23 kwietnia 2014 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 24 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Z uwagi na stwierdzone we wniosku braki formalne, pismem z dnia 16 kwietnia 2014 r. Nr ITPP3/443-87/14-2/AT; ITPB1/415-190/14-2/AD; ITPB2/436-48/14-2/DSZ wezwano Wnioskodawcę do ich usunięcia. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 23 kwietnia 2014 r.

W ww. wniosku oraz w jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W małżeństwie Wnioskodawcy ustalono rozdzielność majątkową. Wnioskodawca zamierza od dnia 3 marca 2014 r. prowadzić działalność gospodarczą m.in. w zakresie doradztwa gospodarczego, wynajmu nieruchomości, szkolenia, outsourcing usług biurowych. Będzie płatnikiem podatku VAT oraz podatku dochodowego na zasadach ogólnych. Dla celów podatku dochodowego będzie prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów. Przed rozpoczęciem działalności gospodarczej Wnioskodawca rozpoczął poszukiwania lokalu w celu prowadzenia działalności gospodarczej. W dniu 13 stycznia 2014 r. uczestniczył w licytacji komorniczej lokalu użytkowego. Występował jako licytant (nabycie w części ułamkowej wraz z innymi osobami - część przypadająca na Wnioskodawcę w wys. #189;). Wnioskodawca wylicytował w części ułamkowej ww. nieruchomość. W miesiącu styczniu 2014 r. nastąpiła zapłata wadium, natomiast w m-cu lutym 2014 r. dokonano opłaty od przybicia oraz uiszczenie reszty ceny nabycia (nabycie ze środków własnych oraz z zewnętrznych źródeł finansowania) Zgodnie z wyjaśnieniami komornika wystawiona zostanie faktura VAT. Jest to nieruchomość - lokal użytkowy składający się z 2 izb oraz pomieszczeń przynależnych. Z lokalem użytkowym związany jest udział w częściach wspólnych oraz w prawie użytkowania wieczystego gruntu. Wnioskodawca zamierza wykorzystywać ww. nieruchomość do prowadzenia działalności gospodarczej. Rozważa możliwość wprowadzenia lub nie nieruchomości do ewidencji środków trwałych oraz odliczenia lub nie podatku VAT związanego z zakupem nieruchomości. Przewidywany okres użytkowania lokalu użytkowego będzie dłuższy niż rok. Zostanie przyjęta stawka amortyzacji w wysokości 2,5% rocznie. W związku z wykorzystywaniem lokalu na cele prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie ponosił wydatki związane z opłatami związanymi z użytkowaniem wieczystym, opłatami na rzecz wspólnoty mieszkaniowej, opłatami za energię elektryczną, wodę, itp. Wielkość wydatków będzie odpowiadała udziałowi Wnioskodawcy. W przypadku uzyskania przez właścicieli nieruchomości 1 faktury, połowa wartości będzie refakturowana przez Wnioskodawcę na pozostałych współwłaścicieli.

W kontekście przedstawionego stanu faktycznego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych sformułowano następujące pytania.

1. Czy będzie możliwość zaliczenia w poczet kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych związanych z zakupem ww. nieruchomości (wprowadzenie do ewidencji księgowej w wartości netto zgodnie z zapisami na fakturze VAT, tj. udział we własności nieruchomości oraz udział w prawie użytkowania wieczystego).

2. Czy będzie możliwość zaliczenia w poczet kosztów uzyskania przychodów wydatków eksploatacyjnych i innych związanych z ww. lokalem.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie drugie. W pozostałym zakresie wniosek zostanie rozpatrzony odrębnym pismem.

Zdaniem Wnioskodawcy, możliwość zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów będzie niezależna od faktu skorzystania lub nie z odliczenia VAT związanego z zakupem nieruchomości oraz wprowadzeniem lub nie ww. nieruchomości do ewidencji środków trwałych. Uprawnienie do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynika z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Muszą więc być poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia jego źródła i nie mogą być wymienione w art. 23 ustawy, jako niestanowiące kosztów podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Musi to być zatem taki wydatek, którego związek z prowadzoną działalnością nie budzi wątpliwości, a obowiązek wykazania tego związku należy do podatnika. Kwalifikacja wydatków do kosztów uzyskania przychodów, ze względu na kryterium celowości, leży bowiem w gestii podatnika. Należy jednak mieć na uwadze, że prawidłowość dokonanej kwalifikacji podlega ocenie organów podatkowych.

Ponadto, jak powyżej wskazano, koszty podatkowe ponoszone przez podmiot gospodarczy podlegają podziałowi na koszty bezpośrednie i pośrednie. Koszty bezpośrednie obejmują wydatki, które są ściśle (bezpośrednio) związane z danymi przychodami jakie osiąga podmiot gospodarczy. Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jednakże warunkują ich uzyskanie. Podział kosztów na bezpośrednie i pośrednie każdorazowo wymaga dokonania indywidualnej oceny w warunkach konkretnego stanu faktycznego.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza wykorzystywać na potrzeby działalności gospodarczej nabyty w drodze licytacji udział w nieruchomości, na który składa się lokal użytkowy oraz związany z nim udział w częściach wspólnych nieruchomości i w prawie użytkowania wieczystego gruntu. W związku z wykorzystywaniem lokalu na cele prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie ponosił wydatki związane z opłatami za użytkowanie wieczyste, opłatami na rzecz wspólnoty mieszkaniowej, opłatami za energię elektryczną, wodę, itp.

Mając na uwadze brzmienie analizowanego przepisu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz kierując się treścią wniosku, uznać należy, że wskazane w nim wydatki, o ile zostaną prawidłowo udokumentowane mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej. Przy czym wykazanie związku poniesionych wydatków z działalnością gospodarczą oraz ich wpływu na wysokość osiągniętych przychodów spoczywa na Wnioskodawcy jako na podatniku.

Jednocześnie wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów. Wobec powyższego załączone do wniosku dokumenty nie były przedmiotem merytorycznej analizy, a oceny stanowiska dokonano wyłącznie na podstawie opisu stanu faktycznego zawartego we wniosku.

W odniesieniu natomiast do powołanej we wniosku indywidualnej interpretacji prawa podatkowego, tut. organ informuje, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.