ITPB1/415-163/07/IL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2007 r. (data wpływu 3 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym dochodu uzyskanego z pracy najemnej wykonywanej za granicą - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym dochodu uzyskanego z pracy najemnej wykonywanej za granicą.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jest Pan obywatelem Polski zamieszkałym w S. Podpisał Pan umowę o pracę z firmą norweską od 1 maja 2007 r., na stanowisko kierownika budowy oraz inżyniera nadzoru konstrukcji stalowej. Teren budowy znajduje się w miejscowości S. w Portugalii. Zgodnie z zawartą umową o pracę wynagrodzenie jest przekazywane na Pana konto bankowe w Polsce. Ponadto nadmienił Pan, że posiada tylko dochody uzyskane z tytułu zawarcia umowy z firmą norweską. Natomiast w Polsce nie osiąga i nie będzie Pan osiągał żadnych dochodów w 2007 r.

Przedstawiony stan faktyczny został uzupełniony pismem z dnia 23 października 2007 r., w którym doprecyzowano, iż:

* okres, w którym będzie Pan pracował w Portugalii rozpoczął się 1 września i skończy się 31 grudnia 2007 r., razem będzie wynosił 122 dni, czyli nie przekroczy 183 dni,

* firma norweska nie posiada siedziby w Portugalii, nie posiada stałej placówki ani zakładu,

* wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę wypłaca firma norweska,

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy dochody uzyskane z Norwegii będą podlegać obowiązkowi podatkowemu w Polsce oraz czy Wnioskodawca będzie miał obowiązek złożenia zeznania za 2007 rok w Polsce.

Zdaniem Wnioskodawcy dochody uzyskane z Norwegii nie podlegają obowiązkowi podatkowemu w Polsce oraz nie będzie on zobowiązany do złożenia za 2007 rok rocznego zeznania podatkowego w Polsce.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenie źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Zgodnie jednak z treścią art. 4a cyt. ww. ustawy przepis ten stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Umowy mają na celu regulację sytuacji, w których może mieć miejsce podwójne opodatkowanie, przede wszystkim z tego powodu, że źródło przychodów położone jest w innym państwie, niż państwo rezydencji podatnika osiągającego przychody.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Konwencji z dnia 9 maja 1995 r. między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Portugalską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, z uwzględnieniem postanowień art. 16, 18, 19 i 20, płace, uposażenia i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w Polsce) osiąga z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim umawiającym się państwie (w Portugalii). Jeżeli praca jest tam wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim państwie (Portugalii).

Jednakże, zgodnie z art. 15 ust. 2 Konwencji, bez względu na postanowienia ustępu 1, wynagrodzenia, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w Polsce) osiąga z pracy najemnej, wykonywanej w drugim umawiającym się Państwie (w Portugalii), podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym państwie (w Polsce), jeżeli łącznie spełnione będą następujące warunki:

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 Konwencji, wynagrodzenie pracowników mających miejsce zamieszkania w Polsce podlega opodatkowaniu tylko w Polsce, chyba że praca wykonywana jest na terytorium Portugalii. W takim przypadku dochód ten może być opodatkowany zarówno w Portugalii jak i w państwie rezydencji, czyli w Polsce.

Natomiast, art. 15 ust. 2 Konwencji określa wyjątek od powyższej zasady, zgodnie z którym wynagrodzenia pracowników podlegają opodatkowaniu wyłącznie w państwie rezydencji, czyli w Polsce, o ile łącznie zostaną spełnione określone w tym artykule warunki. Niespełnienie któregokolwiek z tych warunków powoduje, iż wynagrodzenie pracowników podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 15 ust. 1 Konwencji, czyli w państwie, w którym praca jest wykonywana (w Portugalii) oraz w państwie miejsca zamieszkania podatnika (w Polsce).

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca ma miejsce zamieszkania w Polsce i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Osiąga dochód z pracy najemnej wykonywanej na terenie Portugalii dla firmy norweskiej, z którą zawarł umowę o pracę od 1 maja 2007 r. Wnioskodawca będzie przebywał na terenie Portugalii w okresie od 1 września 2007 r. do 31 grudnia 2007 r. tj. łącznie 122 dni.

W związku z tym, że:

* okres pobytu na terenie Portugalii nie przekroczy łącznie 183 dni w ciągu dwunastomiesięcznego okresu zaczynającego się lub kończącego w danym roku podatkowym,

* wynagrodzenie wypłacane jest przez pracodawcę norweskiego, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w Portugali,

* wynagrodzenie wypłacane jest przez pracodawcę norweskiego, który nie prowadzi działalności za pomocą położonego w Portugalii zakładu

nie ma Pan obowiązku rozliczania podatku w Portugalii.

Z uwagi na to, iż zostały spełnione wszystkie warunki określone w art. 15 ust. 2 Konwencji, dochód o którym mowa będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce i będzie Pan zobowiązany do złożenia za 2007 rok rocznego zeznania podatkowego w Polsce.

Końcowo należy wskazać, iż gdyby chociaż jeden z wymienionych warunków nie został spełniony np. gdyby pobyt wnioskodawcy w Portugali przekroczył łącznie 183 dni w ciągu dwunastomiesięcznego okresu rozpoczynającego lub kończącego się w danym roku podatkowym, powodowałoby to w świetle postanowień Konwencji, możliwość opodatkowania w państwie, w którym praca jest wykonywana (Portugalii) i konsekwencji konieczność zastosowania odpowiedniej metody unikania podwójnego opodatkowania.

Ww. Konwencja między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Portugalską w art. 23 przewiduje metodę wyłączenia z progresją. W sytuacji gdyby podatnik oprócz dochodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania osiągnął inne dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce, zastosowanie znalazłby przepis art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Gdyby zaś nie uzyskał innych dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce, nie miałby obowiązku złożenia rocznego zeznania podatkowego.

Powyższej interpretacji udzielono na podstawie stanu faktycznego opisanego w złożonym wniosku z dnia 28 sierpnia 2007 r., uzupełnionego pismem z dnia 23 października 2007 r. Dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji celem wydania interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń