ITPB1/415-157/09/WM - Skutki podatkowe zwrotu podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2009 r. (data wpływu 2 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

W dniu 2 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W roku 1999 spółka jawna, której jest Pan wspólnikiem, nabyła samochód ciężarowy marki Toyota Avensis o dopuszczalnej ładowności 570 kg. Samochód ten był wykorzystywany przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Nadto od dnia 18 sierpnia 2003 r. spółka użytkowała przy prowadzeniu działalności gospodarczej w ramach umowy leasingowej samochód ciężarowy marki Toyota Avensis, który to samochód został 12 października 2006 r. nabyty.

Do dnia 30 kwietnia 2004 r. spółka odliczyła od podatku należnego podatek naliczony wyszczególniony w fakturach VAT dokumentujących nabycie paliwa do ww. samochodów ciężarowych oraz z faktur VAT dokumentujących należne raty leasingowe.

Po dniu 1 maja 2004 r. spółka zastosowała się do ograniczeń o których mowa w art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku o towarów i usług i zaprzestała odliczania od podatku należnego podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie paliwa do ww. samochodów ciężarowych. Natomiast podatek naliczony wynikający z raty leasingowej strona odliczała jedynie w wysokości 50 %. Pozostałą część podatku naliczonego spółka zaliczała do kosztów uzyskania przychodów. Także od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. podatek naliczony związany z nabyciem paliwa do ww. samochodów ciężarowych spółka zaliczała do kosztów uzyskania przychodów danego roku podatkowego.

Do ograniczenia w odliczaniu podatku naliczonego strona zastosowała się po nowelizacji ustawy z dnia 22 sierpnia 2005 r. dokonanej ustawą z dnia 22 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. z 2005 r. Nr 90, poz. 756).

Spółka jawna jest podatnikiem VAT czynnym zobowiązanym od składania kwartalnych deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT - 7K). Od dnia 1 stycznia 2004 r. wspólnicy spółki jawnej opłacali podatek dochodowy od osób fizycznych wg stawki podatkowej wysokości 19 %. Od dnia 1 stycznia 2009 r. wspólnicy spółki jawnej są zobowiązani do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy po dokonaniu korekty podatku naliczonego za okres od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. oraz uzyskaniu przez spółkę jawną zwrotu nadpłaconych zobowiązań z tytułu podatku od towarów i usług, który to podatek naliczony - był przez spółkę zaliczany do kosztów uzyskania przychodów za poszczególne lata podatkowe od roku 2004 do roku 2008 -spółka ma obowiązek dokonania korekty zeznań i deklaracji w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych za poszczególne okresy rozliczeniowe, tj: miesiąc, kwartał oraz rok podatkowy oraz obowiązek pomniejszenia kosztów uzyskania przychodu za dany okres rozliczeniowy o podatek naliczony i po dokonanej korekcie kosztów ustalenie wysokości należnych zobowiązań z tytułu podatku dochodowego za poszczególne okresy rozliczeniowe, czy też ma prawo uznać, iż odzyskany podatek naliczony, który był w poprzednich latach podatkowych zaliczony przez stronę do kosztów uzyskania przychodów - stanowi przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych pod datą otrzymania nadpłaty na rachunek bankowy spółki jawnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, przyjmując za podstawę stwierdzenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w wyroku z dnia 23 grudnia 2008 r., iż Rzeczpospolita Polska w zakresie podatku od wartości dodanej po wejściu do Unii Europejskiej bezpodstawnie wprowadziła od dnia 1 maja 2004 r. ograniczenia w uprawnieniach nabytych przez podatników do odliczenia podatku naliczonego należy uznać, iż spółce przysługuje prawo do korekty deklaracji dla podatku od towarów i usług za okres od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. oraz prawo do pomniejszania podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących nabycie paliwa do opisanych na wstępie samochodów ciężarowych marki Toyta Avensis.

Nadto spółce przysługuje prawo odliczenia od podatku należnego za okres od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 11 października 2006 r. od podatku należnego w całości podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących opłacone raty leasingowe.

Z uwagi na fakt, iż spółka zaliczała w okresie od dnia 1 maja 2004 r. do 31 grudnia 2008 r. do kosztów uzyskania przychodu podatek naliczony kierując się ograniczeniami wprowadzonymi przez ustawodawcę - niezgodnie z Dyrektywami Unii Europejskiej - zwrot z tego tytułu nadpłaconego podatku należnego będzie stanowił dla spółki stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, pod datą uzyskania tego zwrotu.

Skutkiem czego należy uznać, iż na Wnioskodawcy nie spoczywa obowiązek korekty deklaracji podatkowych oraz zeznań podatkowych za ww. okres ani też obowiązek wpłat zaległości podatkowych z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych wraz z odsetkami za zwłokę za lata podatkowe 2004 - 2008.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

W myśl ust. 2 pkt 1 powyższego artykułu, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Ponieważ zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, Wnioskodawca - zgodnie z powołanym powyżej artykułem - mógł zaliczać nie odliczony podatek VAT do kosztów uzyskania przychodów przy zachowaniu zasad określonych w art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy.

Przepis art. 14 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 7d ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej jest również - w przypadku obniżenia lub zwrotu podatku od towarów i usług lub zwrotu podatku akcyzowego zgodnie z odrębnymi przepisami - naliczony podatek od towarów i usług lub zwrócony podatek akcyzowy, w tej części, w której podatek uprzednio został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

Jeżeli zatem zwrot podatku od towarów i usług następuje zgodnie z odrębnymi przepisami, to kwota zwrotu podatku w części uprzednio zaliczonej do kosztów uzyskania przychodów będzie stanowiła przychód, zgodnie z cytowanym powyżej art. 14 ust. 2 pkt 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uznanie kwoty zwrotu podatku za przychód oznacza, że nie wystąpi obowiązek dokonania korekty uprzednio złożonych deklaracji dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych.

W rozpatrywanej sprawie Spółka, w okresie od 1 maja 2004 r. do 31 grudnia 2008 r. nie odliczała w całości podatku VAT wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie paliwa oraz w okresie od 1 maja 2004 r. do 11 października 2006 r. 50 % podatku VAT wynikającego z faktur VAT dotyczących rat leasingowych, ponieważ nie zezwalały na to przepisy ustawy o podatku VAT.

Nieodliczoną część podatku od towarów i usług Wnioskodawca zaliczał proporcjonalnie do jego prawa w udziale w kosztach Spółki do kosztów uzyskania przychodów.

Należy zatem stwierdzić, że w przypadku opisanym we wniosku w dniu zwrotu nadpłaty na rachunek bankowy Spółki, u Wnioskodawcy jako wspólnika tejże spółki powstanie przychód podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych - proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku, a więc Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku korygować kwoty kosztów uzyskania przychodów za lata 2004-2008.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.