ITPB1/415-157/07/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2007 r. (data wpływu 31 sierpnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów z tytułu umów o zarządzanie przedsiębiorstwem - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu umów o zarządzanie przedsiębiorstwem.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od 7 lipca 1991 r. prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą, z której przychody, począwszy od roku 2004 opodatkowane są podatkiem liniowym 19%.

Jest Pan również udziałowcem i prezesem zarządu w spółce z o.o. Z tytułu pełnienia funkcji Prezesa zarządu nie jest Pan, ani nigdy nie był zatrudniony w spółce z o.o., nie świadczył usług w ramach umowy zlecenia, umowy o dzieło, jak również z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej.

Wraz z córką zamierza Pan założyć spółkę jawną, która będzie świadczyć usługi zarządzania na rzecz spółki z o.o. Córka jest udziałowcem spółki z o.o. i jednocześnie zatrudniona jest na umowę o pracę, a od dnia 1 kwietnia 2004 r. dodatkowo świadczy na rzecz spółki z o.o. usługi w ramach działalności gospodarczej, opodatkowanej na zasadach ogólnych. Żadna z tych czynności, którą wykonywała lub wykonuje nie ma charakteru usług zarządzania, to jest takich, które zamierza wykonywać spółka jawna. Ponadto wskazuje Pan, iż wspólnik spółki jawnej jest zatrudniony w spółce z o.o. na stanowisku - specjalista do spraw obsługi klienta i wykonuje usługi w ramach prowadzonej jednoosobowo działalności gospodarczej - opracowanie nowych prototypów towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód uzyskany z tytułu świadczenia usług zarządzania na podstawie umowy zawartej między spółką jawną a spółką z o.o., stanowić będzie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Uzyskane przez wspólnika spółki jawnej przychody nie będą efektem czynności wykonywanych wyłącznie przez niego, lecz stanowić będą efekt działań pozostałych wspólników spółki jawnej. Tym samym przychodów tych nie można traktować jak przychodów z działalności wykonywanej osobiście. W związku z powyższym podatnik ma prawo do opodatkowania wszystkich dochodów podatkiem liniowym.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje.

Ustawodawca, w uregulowaniach zawartych w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) dla celów podatku dochodowego dokonał wyraźnego rozróżnienia źródeł przychodu podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Stosownie do treści przepisu art. 9a ust. 1 wyżej powołanej ustawy, dochody osiągnięte przez podatników z pozarolniczej działalności gospodarczej, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania, a jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego - do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia tej działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu (art. 9a ust. 2). Z powyższych przepisów wynika, iż możliwość opodatkowania dochodów 19% podatkiem liniowym dotyczy tylko i wyłącznie dochodów uzyskanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Istotnym jest zatem ustalenie z jakiego źródła przychodu podatnik uzyskuje dochód. Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jej treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa: wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa, polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych, prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9. Wyłączenie to obejmuje więc m.in. przychody uzyskane z działalności wykonywanej osobiście o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej powyżej ustawy. Poszczególne kategorie tych przychodów wymieniono w art. 13 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 13 pkt 9 ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menadżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście, przychodów z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze - przy jednoczesnym zdefiniowaniu na użytek tej ustawy pojęcia pozarolniczej działalności gospodarczej - nie pozostawia wątpliwości, że źródłem tych przychodów nie jest pozarolnicza działalność gospodarcza, lecz zawsze działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy. Tym samym przychody uzyskane z tytułu tego rodzaju umów stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeżeli umowy te zawierane są w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

Bez znaczenia pozostaje forma prawna w jakiej podatnik prowadzi tę działalność. W konsekwencji, również wówczas, kiedy przychody z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menadżerskich lub umów o podobnym charakterze osiągane są w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną w formie osobowej spółki cywilnej, jawnej czy komandytowej, ich źródłem dla wspólnika jest działalność wykonywana osobiście.

Przy klasyfikowaniu przychodów z tytułu kontraktów menedżerskich do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, bez znaczenia pozostaje także okoliczność, czy przedmiotowe usługi świadczone są samodzielnie czy przy udziale osób trzecich np., sekretarki, zleceniobiorców, asystentów czy też wspólnika spółki osobowej.

Menedżer to osoba zarządzająca przedsiębiorstwem lub jego częścią. Czynności zarządcze dotyczą określonej osoby, tym samym mogą być dokonywane bezpośrednio przez tę osobę. Nie jest możliwe wykonywanie tych czynności przez podmiot inny niż osoba fizyczna np., przez spółkę jawną.

Z tych powodów, kontrakt menadżerski, nawet wówczas, kiedy zawierany jest z osobami fizycznymi występującymi jako autonomiczne podmioty gospodarcze, czyli przedsiębiorcami prowadzącymi zarejestrowaną działalność gospodarczą na własny rachunek, również w przypadku wykonywania czynności zarządczych przy merytorycznej pomocy osób trzecich, nie traci osobistego charakteru. Prawnopodatkowej kwalifikacji przychodów z tytułu umów o zarządzanie lub umów o podobnym charakterze nie zmienia również okoliczność, że podatnik tego rodzaju przychody osiąga z tytułu udziałów w spółce cywilnej, jawnej czy komandytowej. Również w takim przypadku, przedmiotowe przychody zalicza się do przychodów z działalności wykonywanej osobiście.

Jednocześnie z uwagi na fakt, iż w przypadku zawarcia umowy powierzającej zarząd przedsiębiorstwem występuje duża dowolność nazewnictwa, przepis art. 13 pkt 9 ww. ustawy, dotyczy nie tylko przychodów uzyskanych na podstawie kontraktu menadżerskiego lecz wszelkiego rodzaju umów o podobnym charakterze, z których wynika, że podatnikowi w drodze umowy cywilnoprawnej zostało zlecone sprawowanie zarządu przedsiębiorstwem, spółką czy instytucją.

Stwierdzić przy tym należy, że przepis art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest regulacją szczególną. Wyłącza zatem, w zakresie swej dyspozycji możliwość zastosowania przepisu ogólnego, jakim jest art. 8 ust. 1 ww. ustaw, dotyczący m.in. przychodów z tytułu udziału w spółce niebędącej osobą prawną.

Biorąc zatem powyższe pod uwagę, dochody otrzymywane przez wspólnika spółki jawnej z tytułu świadczenia usług zarządzania dla innych podmiotów gospodarczych, (w tym przypadku spółki z ograniczoną odpowiedzialnością), są dochodami osoby z działalności wykonywanej osobiście. Z tego względu nie mogą być opodatkowane na podstawie art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. 19% podatkiem dochodowym. Należy jeszcze raz podkreślić, że są to dochody wspólników, a nie spółki, bez względu na to, że osoba zarządzająca jest wspólnikiem spółki osobowej.

W związku z tym, dochody z tytułu świadczenia usług zarządzania winny podlegać opodatkowaniu na zasadach ogólnych wg skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwzględnieniem kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 22 ust. 9 pkt 5 ww. ustawy i wynikającym z art. 41 ust. 1 tejże ustawy, obowiązkiem poboru zaliczek na podatek dochodowy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20.