ITPB1/415-149/08/WM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2008 r. (data wpływu 29 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów rat leasingowych zapłaconych po likwidacji przedmiotu leasingu - jest prawidłowe.

W dniu 29 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów rat leasingowych zapłaconych po likwidacji przedmiotu leasingu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W lipcu 2007 r. autobus, który był i jest przedmiotem leasingu uległ wypadkowi i całkowitemu zniszczeniu. Ekspertyzy w sprawie wyjaśnienia przyczyn wypadku przedłużają się i do czasu ich zakończenia (nie wiadomo kiedy to nastąpi) firma leasingowa nie może zdjąć ze stanu tego autobusu i zakończyć spraw związanych z leasingowaniem go, a co za tym idzie Wnioskodawca zmuszony jest do płacenia rat leasingowych za autobus, który nie przynosi dochodu.

Do zakończenia leasingu pozostało do zapłaty 13 rat. Przy tak długo toczących się sprawach może dojść do sytuacji, że cały leasing zostanie zapłacony, bez zaliczenia go do kosztów uzyskania przychodów, a uzyskane odszkodowanie, Wnioskodawca będzie zmuszony zaliczyć do przychodów i odprowadzić od niego podatek.

Nawet jeśli sprawy potoczą się szybciej i nie spłaci całego leasingu, to po rozliczeniu z firmą leasingową i otrzymaniu pozostałej części z odszkodowania, na Wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek zaliczenia tej części do przychodu i opodatkowania jej.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę pismem z dnia 31 marca 2008 r. do uzupełnienia stanu faktycznego. W piśmie z dnia 7 kwietnia 2008 r. (data wpływu 9 kwietnia 2008 r.) doprecyzował stan faktyczny wskazując:

* zgodnie z ogólnymi warunkami leasingu jest zobowiązany do zapłaty rat zgodnie z harmonogramem do momentu dostarczenia firmie leasingowej dokumentów urzędowych w postaci odpisu protokołu policji, postanowienia o umorzeniu postępowania, zawiadomienia o skierowaniu aktu oskarżenia, informacji ubezpieczyciela o uznaniu szkody całkowitej, tylko po otrzymaniu tych informacji firma leasingowa może wcześniej rozliczyć umowę (§ 13 ust. 5 ogólnych warunków leasingu).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W związku z powyższą sytuacją, czy wiedząc o przyszłym odszkodowaniu, które będzie przychodem Wnioskodawcy, może on zaliczyć raty leasingowe do kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, powinien mieć prawo do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów rat leasingowych, ponieważ zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opłata rat leasingowych jest zabezpieczeniem przyszłych przychodów z tytułu wypłaty odszkodowania, a wiąże się to z tym, że zaplata rat wpłynie na wysokość odszkodowania wypłaconego po rozliczeniu leasingu przez firmę leasingową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem, wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Decydujące znaczenie, zwłaszcza w kontekście przedmiotowego wniosku, dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu, ma cel dla jakiego dany wydatek został poniesiony, przy czym z przepisu tego nie wynika konieczność wystąpienia pozytywnego efektu w postaci faktycznego osiągnięcia przychodu.

Zasady opodatkowania stron umowy leasingu, reguluje rozdział 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 23a pkt 1 ustawy, ilekroć w rozdziale jest mowa o umowie leasingu - rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Na podstawie art. 23b ust. 1 ww. ustawy, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

W odniesieniu do wyżej przytoczonych przepisów stwierdzić należy, iż ustawodawca posługując się sformułowaniem "opłaty ustalone w umowie leasingu", wskazał że do kosztów uzyskania przychodów zaliczone mogą być nie tylko raty leasingowe, ale także inne opłaty wynikające z tej umowy.

Zgodnie z treścią art. 709<5> § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) jeżeli po wydaniu korzystającemu rzecz została utracona z powodu okoliczności, za które finansujący nie ponosi odpowiedzialności, umowa leasingu wygasa. Jeżeli umowa leasingu wygasła z przyczyn określonych w § 1, finansujący może żądać od korzystającego natychmiastowego zapłacenia wszystkich przewidzianych w umowie, a nie zapłaconych rat, pomniejszonych o korzyści, jakie finansujący uzyskał wskutek ich zapłaty przed umówionym terminem i wygaśnięcia umowy leasingu oraz z tytułu ubezpieczenia rzeczy, a także naprawienia szkody (art. 709<5> § 3).

Wygaśnięcie umowy leasingu nie zwalnia więc korzystającego z obowiązku ponoszenia wydatków związanych z tą umową.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż pomimo całkowitego zniszczenia, likwidacji przedmiotu leasingu, Wnioskodawca zobowiązany był na mocy zawartej umowy leasingowej - Ogólnych Warunków Umowy Leasingowej - do zapłaty rat zgodnie z ich harmonogramem. Nie są to już wprawdzie opłaty za korzystanie z przedmiotu leasingu, lecz Wnioskodawca podpisując umowę leasingu, zobowiązał się do ich poniesienia w określonej sytuacji, by móc korzystać z przedmiotu umowy. Zobowiązanie to było więc jednym z elementów umowy leasingu.

Konsekwencją powyższego jest możliwość zaliczenia ww. wydatków związanych z zapłatą tych opłat do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń