ITPB1/415-137/08/WM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 kwietnia 2008 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB1/415-137/08/WM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2008 r. (data wpływu 25 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów pierwszej raty leasingowej w dacie jej poniesienia - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów pierwszej raty leasingowej w dacie jej poniesienia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Prowadząc pozarolniczą działalność gospodarczą, w celu ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych prowadzi Pan księgi rachunkowe. W 2007 r. zawarł Pan umowę tzw. leasingu operacyjnego, przedmiotem którego jest ładowarka - maszyna do robót ziemnych. Umowa zawarta została na 36 miesięcy, co stanowi 40% normatywnego okresu amortyzacji. Suma ustalonych opłat, pomniejszona o należny VAT odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych, a zatem umowa leasingu spełnia warunki określone postanowieniami art. 23b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tytułem pierwszej raty leasingowej zapłacono kwotę stanowiącą 10% sumy wszystkich rat, przy czym wydanie przedmiotu nastąpiło po jej uiszczeniu. Pozostałe raty stanowią 2,636%.

W 1993 r. nabył pan udział we współwłasności działki gruntowej o pow. 104 ha. Udział posiada także Pana żona, syn i córka. Działka ta jest ziemią rolną i takie miała przeznaczenie, przy czym przez cały okres jej posiadania nie była prowadzona przez Pana ani pozostałych współwłaścicieli jakakolwiek działalność rolnicza. Udział we współwłasności stanowi pana majątek osobisty, w żaden sposób nie związany z jakąkolwiek działalnością. Aktualnie jest sporządzany miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, gdzie przewidziano pod budownictwo część tej działki - około 70 ha. Za moją zgodą i pozostałych współwłaścicieli Urząd Miejski część tej ziemi (wymienione wyżej 70 ha) podzielił na działki o powierzchni około 10-12 arów, które będą przedmiotem sprzedaży przez współwłaścicieli.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy pierwszą zwiększoną ratę leasingową można zaliczyć w koszty uzyskania przychodu jednorazowo w momencie jej poniesienia, czy tez odpisywać proporcjonalnie przez cały okres trwania umowy leasingowej.

2.

Czy w zakresie sprzedaży udziałów we współwłasności podzielonych działek o powierzchni około 10-12 arów, będzie Pan podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy koszt związany z pierwsza zwiększoną ratą leasingową należy potrącać w dacie jej poniesienia. Koszty, których nie można bezpośrednio powiązać z określonym przychodem też powinny być uwzględniane w roku, w którym zostały poniesione. Pierwsza rata leasingowa jest takim kosztem, którego nie można przyporządkować do konkretnego przychodu, ale jej poniesienie warunkuje uzyskanie przychodu. Opłata jest warunkiem koniecznym aby uzyskać prawo do używania rzeczy na podstawie umowy leasingu. Skoro opłata ta stanowi przychód finansującego w momencie jej otrzymania, to powinna też być odpowiednio zaliczona do kosztów - jednorazowo u korzystającego.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pierwsze z zadanych pytań, natomiast odpowiedź na drugie pytanie jest przedmiotem odrębnej interpretacji w zakresie podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem, wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Decydujące znaczenie, zwłaszcza w kontekście przedmiotowego wniosku, dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu, ma cel dla jakiego dany wydatek został poniesiony, przy czym z przepisu tego nie wynika konieczność wystąpienia pozytywnego efektu w postaci faktycznego osiągnięcia przychodu.

Zasady opodatkowania stron umowy leasingu, reguluje rozdział 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 23a pkt 1 ustawy, ilekroć w rozdziale jest mowa o umowie leasingu - rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Zgodnie z art. 23b ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z zm.) opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1.

została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz

2.

suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

W związku z powyższym, jeżeli zawarta umowa spełnia określone w art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunki oraz leasingobiorca w dniu jej zawarcia nie korzysta ze zwolnień wymienionych w art. 23b ust. 2 ww. ustawy, to może on zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie poniesione koszty związane z przedmiotem umowy leasingu, w tym także wydatki związane z uiszczeniem pierwszej raty leasingowej. Moment zaliczenia pierwszej raty leasingowej do kosztów uzyskania przychodów nie jest sprecyzowany w art. 23b ust. 1 cyt. ustawy. W związku z tym rozstrzygając tę kwestię należy brać pod uwagę ogólne zasady potrącania kosztów uregulowane w art. 22 ust. 4-6 ustawy.

Z analizy złożonego przez Pana wniosku wynika, że zdarzenia gospodarcze zachodzące w toku prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej ewidencjonuje Pan prowadząc księgi rachunkowe, czego konsekwencją jest obowiązek zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z zasadami przewidzianymi w art. 22 ust. 5-5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 22 ust. 5 ww. ustawy, u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącane w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów stosownie do art. 22 ust. 5d, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Podkreślić należy, że bez względu na nazewnictwo, jeżeli uiszczenie wynikającej z umowy leasingu określonej kwoty jest warunkiem koniecznym do rozpoczęcia realizacji umowy leasingu, a więc skuteczności tej umowy, to - z uwagi na tę właśnie rolę - należy przyjąć, że jest to koszt dotyczący całej umowy i ściśle określonego czasu jej trwania, z reguły przekraczającego rok podatkowy.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, pomimo, że pierwsza rata leasingowa (stanowiąca 10% sumy wszystkich rat), poniesiona była jednorazowo, to dotyczy ściśle określonego okresu trwania umowy leasingu przekraczającego rok podatkowy i mimo uiszczenia jej przed dniem wydania przedmiotu leasingu do korzystania, ma ona charakter opłaty wstępnej, warunkowała bowiem rozpoczęcie realizacji umowy leasingu - odbiór przedmiotu leasingu i przyjęcie go do używania.

W konsekwencji pierwszą ratę leasingową, powinien Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego opłaty te dotyczą, tj. proporcjonalnie do okresu trwania umowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl