ITPB1/415-1321/12/WM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 13 marca 2013 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB1/415-1321/12/WM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2012 r. (data wpływu 13 grudnia 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 marca 2013 r. (data wpływu 7 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania tym podatkiem usług kierowania pojazdami - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania tym podatkiem usług kierowania pojazdami.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wykonywania zleconego transportu drogowego ładunków - obcym taborem samochodowym o ładowności powyżej 2 ton. Usługi te wykonuje samochodami zleceniodawcy, z którym ma podpisaną umowę o świadczenie usług wspomagających działalność transportową. Zgodnie z tą umową Wnioskodawca zobowiązuje się do przewożenia towarów, sprawowania pieczy nad powierzonymi samochodami, nadzorowania czynności związanych z pakowaniem, przeładunkiem, magazynowaniem i przechowywaniem przewożonych towarów, sprawowaniem pieczy nad przekazaną dokumentacją przewozową celną itp., zapewnieniem osoby prowadzącej i obsługującej samochód.

Ponadto w odniesieniu do prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, nie zachodzi okoliczność spełnienia łącznie wszystkich warunków wskazanych w art. 5b ustawy o podatku dochodowym - gdyż ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością, a także ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat wykonanych czynności. Działalność tę opodatkowuje zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 5,5% przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym przysługuje możliwość zastosowania 5,5% stawki podatku zryczałtowanego od przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do stosowania 5,5% stawki podatku zryczałtowanego od przychodów ewidencjonowanych, gdyż w myśl: art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym. Wysokość stawek ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych została określona w art. 12 ww. ustawy i zależy od rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej. Wnioskodawca uważa, że jego działalność podlega pod art. 12 ust. 1 - gdzie ryczałt wynosi 5,5% przychodów w zakresie przewozów ładunków taborem samochodowym o ładowności powyżej 2 ton.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 tej ustawy, przez pozarolniczą działalność gospodarczą należy rozumieć pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

a.

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b.

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c.

polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W myśl art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1.

odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

2.

są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

3.

wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Ustawodawca przyjął uniwersalną definicję pozarolniczej działalności gospodarczej. Dla uzyskiwania przychodów z tego źródła, istotne jest, dla aktywności zarobkowej podatnika - mieszczącej się w zakresie zdefiniowanym w art. 5a pkt 6 ww. ustawy - nieistnienie przeszkód określonych w art. 5b ust. 1 ustawy. Aby dana aktywność została uznana za działalność gospodarczą, konieczne jest łączne spełnienie tych przesłanek.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej "spółką".

Podkreślić jednakże należy, iż u osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest od niewystąpienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 8 ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Jak wynika z art. 8 ust. 1 pkt 6 tej ustawy, opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników rozpoczynających działalność samodzielnie lub w formie spółki, jeżeli podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników, przed rozpoczęciem działalności w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym rok podatkowy, wykonywał w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres działalności podatnika lub spółki.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. e ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników osiągających w całości lub w części przychody z tytułu świadczenia usług wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy. Załącznik ten zawiera wykaz usług, których świadczenie wyłącza podatnika z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych oznaczonych według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Przy czym w myśl art. 8 ust. 2 ww. ustawy, jeżeli podatnicy wymienieni w ust. 1 pkt 6 nie zamierzają wykonywać działalności na rzecz byłych lub obecnych pracodawców, mogą do dnia rozpoczęcia działalności, o którym mowa w art. 7, zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania podatnika o korzystaniu z opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W przypadku gdy podatnik lub spółka dokona sprzedaży towarów handlowych lub wyrobów lub uzyska przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, traci prawo do ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i poczynając od dnia uzyskania tego przychodu do końca roku podatkowego opłaca podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

Wysokość stawek ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych została określona w art. 12 ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne i zależy od rodzaju faktycznie prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi m.in.:

* 8,5% przychodów z działalności usługowej, w tym przychodów z działalności gastronomicznej w zakresie sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, z zastrzeżeniem pkt 1, 2, 4 i 5 oraz załącznika Nr 2 do ustawy (art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. b) tej ustawy),

* 5,5% przychodów z działalności wytwórczej, robót budowlanych lub w zakresie przewozów ładunków taborem samochodowym o ładowności powyżej 2 ton (art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) tej ustawy).

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy "działalność usługowa" to pozarolnicza działalność gospodarcza, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 i Nr 220, poz. 1435 oraz z 2009 r. Nr 33, poz. 256 i Nr 222, poz. 1753) wydanym na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z późn. zm.), z zastrzeżeniem pkt 2 i 3.

Przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie definiują pojęcia "tabor samochodowy o ładowności powyżej 2 ton". Zgodnie ze Współczesnym Słownikiem Języka Polskiego pod redakcją Bogusława Dunaj, Wydawnictwo Langenscheidt Warszawa 2007 r. pod pojęciem słowa "tabor" należy rozumieć ogół środków transportu danego rodzaju jakiegoś przedsiębiorstwa, miasta, państwa itp.: tabor samochodowy, tramwajowy, kolejowy.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem jest wykonywanie zleconego transportu drogowego ładunków obcym taborem samochodowym powyżej 2 ton. Usługi te wykonuje samochodami zleceniodawcy, z którym ma podpisaną umowę o świadczenie usług wspomagających działalność transportową. Zgodnie z umową zobowiązuje się do: przewożenia towarów, sprawowania pieczy nad powierzonymi samochodami, dbania o stan techniczny taboru, nadzorowania czynności związanych z pakowaniem, przeładunkiem, magazynowaniem i przechowywaniem przewożonych towarów, sprawowaniem pieczy nad przekazaną dokumentacją przewozową, celną itp. zapewnieniu uprawnionej osoby prowadzącej i obsługującej samochód, należytego wykonywania umów transportowo-spedycyjnych zawartych przez zleceniodawcę na rzecz swoich kontrahentów. Wnioskodawca wskazał, że nie zachodzą łącznie przesłanki negatywne wymienione w art. 5b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością, a także ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat wykonanych czynności.

Przenosząc opisane wcześniej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy oraz mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, iż dla zastosowania właściwej stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych do przychodów uzyskanych z działalności gospodarczej w zakresie przewozów ładunków samochodem ciężarowym, istotne znaczenie ma sama techniczna możliwość łącznego przewiezienia ładunku o określonym tonażu z uwzględnieniem ciągniętej za samochodem przyczepy, naczepy, itp.

W treści przedmiotowego wniosku nie wskazano, by zachodziły negatywne przesłanki określone w art. 8 ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne uniemożliwiające opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Podano również, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i ponosi odpowiedzialność za szkody wyrządzone przy wykonywaniu umowy wobec klienta.

Jeżeli w istocie jak wskazano w złożonym wniosku, Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, przewozi ładunki samochodem ciężarowym o ładowności powyżej 2 ton, powierzonym środkiem transportowym (nie stanowiącym własności Wnioskodawcy), o ile nie zachodzą przesłanki wyłączenia ww. aktywności zarobkowej z pozarolniczej działalności gospodarczej, to przychód uzyskany ze świadczenia tych usług podlega opodatkowaniu 5,5% stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od zaistniałego w rzeczywistości, wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl