ITPB1/415-1298/11/AD - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych odszkodowania uzyskanego z tytułu wywłaszczenia nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2011 r. (data wpływu 30 grudnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 lutego 2012 r. (data wpływu 20 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 30 grudnia 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

Wskazany wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z powyższym, pismem z dnia 7 lutego 2012 r. znak ITPB1/415-1298/11-2/AD na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h tej ustawy, wezwano Pana do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 17 lutego 2012 r. (data wpływu 20 lutego 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W okresie od 1 stycznia 1998 r. do 31 października 2011 r. prowadził Pan działalność gospodarczą jako wspólnik dwuosobowej spółki cywilnej w zakresie zabudowy wnęk. Dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych prowadzona była podatkowa księga przychodów i rozchodów, a dochody z tej działalności opodatkowane były na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, t.j. 19% podatkiem liniowym. Decyzją z dnia 10 kwietnia 2008 r. Prezydent Miasta zgodnie z ustawą z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych ustalił warunki lokalizacji drogi, która objęła m.in. zabudowaną nieruchomość będącą własnością Pana i pozostałych wspólników spółki oraz wszczął postępowanie wywłaszczeniowe. Nieruchomość została nabyta przez spółkę dla celów prowadzonej działalności gospodarczej w dniu 14 listopada 2001 r. za kwotę: budynek 69.996 zł, grunt 50.004 zł. Nieruchomość została przekazana do użytkowania i wprowadzona do ewidencji środków trwałych w dniu 31 grudnia 2001 r. (od budynku naliczono odpisy amortyzacyjne). Dnia 24 marca 2011 r. na podstawie decyzji Prezydent Miasta orzekł na rzecz spółki odszkodowanie za wywłaszczenie ww. zabudowanej nieruchomości o łącznej wartości 429.582 zł, w tym wartość działki 44.933 zł. Kwota 429.582 zł została przekazana na konto spółki dnia 18 lipca 2011 r. Powyższa kwota z uwagi na zapis art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego nie zwalnia się z podatku odszkodowań dotyczących majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą, została przez spółkę zaksięgowana dnia 18 lipca 2011 r. do podatkowej księgi przychodów i rozchodów jako przychód podlegający opodatkowaniu. Odszkodowanie z tytułu wywłaszczenia nieruchomości przyznane zostało na podstawie art. 12 ust. 4a i 4f oraz art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 193, poz. 1194 z późn. zm.), art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 25 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 154, poz. 958) i art. 129 ust. 1 i ust. 5, art. 132 ust. 1a i 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy słusznie opodatkowano podatkiem dochodowym od osób fizycznych wypłatę odszkodowania za wywłaszczenie nieruchomości sugerując się tym, iż odszkodowania za szkody na majątku związanym z prowadzoną działalnością nie mogą korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. e) ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, opodatkowanie podatkiem dochodowym wypłaty odszkodowania za wywłaszczenie nieruchomości nie było słuszne. Przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłaconego w oparciu o przepisy o gospodarce nieruchomościami podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy. Dlatego też spełniając wszystkie wymogi zawarte w tym przepisie, odszkodowanie to podlega zwolnieniu od podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zasady ustalania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zostały określone w art. 14 tej ustawy, który w ust. 1 stanowi, że za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. (...).

Natomiast w myśl art. 14 ust. 2 pkt 12 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej.

Jednakże na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Z pierwszego zdania zacytowanego przepisu wynika, że podstawowym warunkiem uprawniającym do skorzystania z tego zwolnienia jest, aby uzyskany przychód z tytułu odszkodowania lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości był wypłacany stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami.

Natomiast w zdaniu drugim analizowanego przepisu zawarte zostały warunki dodatkowe, według których zwolnienie to nie przysługuje, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

* nabycie nieruchomości nastąpiło w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego lub jej odpłatnym zbyciem,

* cena jej nabycia była o co najmniej 50% niższa od wysokości odszkodowania lub ceny zbycia.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż w dniu 14 listopada 2001 r. jako wspólnik spółki cywilnej nabył Pan nieruchomość zabudowaną. Nieruchomość została przekazana do użytkowania i wprowadzona do ewidencji środków trwałych w dniu 31 grudnia 2001 r. (od budynku naliczono odpisy amortyzacyjne). Decyzją z dnia 10 kwietnia 2008 r. Prezydent Miasta zgodnie z ustawą z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych ustalił warunki lokalizacji drogi, która objęła m.in. zabudowaną nieruchomość będącą własnością Pana i pozostałych wspólników spółki oraz wszczął postępowanie wywłaszczeniowe. W związku z powyższym dnia 24 marca 2011 r. na podstawie decyzji Prezydent Miasta orzekł na rzecz spółki odszkodowanie za wywłaszczenie ww. zabudowanej nieruchomości. Jak wskazano we wniosku wysokość i zasady ustalania odszkodowania wynikają wprost z ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych oraz ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.

Zgodnie z art. 12 ust. 5 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 193, poz. 1194 z późn. zm.) do ustalenia wysokości i wypłacania odszkodowania za przejęcie nieruchomości pod budowę drogi stosuje się odpowiednio przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Ustawa ta wymieniona jest w art. 2 pkt 11 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.) jako ustawa w zakresie dotyczącym gospodarki nieruchomościami.

Na mocy przytoczonego uprzednio art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolniony od opodatkowania został m.in. przychód z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami. Zaznaczyć należy, że zwolnienie nie będzie przysługiwać, gdy warunki dotyczące okresu sprzedaży oraz ceny nabycia - będą spełnione łącznie. W przypadku gdy spełniony będzie tylko jeden z nich (albo żaden z nich), wówczas zwolnienie będzie podatnikowi przysługiwać.

Natomiast w myśl powołanego przez Pana art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z wniosku wynika, iż otrzymane przez spółkę odszkodowanie z tytułu wywłaszczenia nieruchomości, wypłacono stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami. Ponadto od nabycia własności tej nieruchomości do dnia wszczęcia postępowania wywłaszczeniowego upłynęło więcej niż 2 lata.

Oznacza to, że spełnione zostały przesłanki do zastosowania zwolnienia, zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zatem odszkodowanie o którym mowa we wniosku może korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie tego przepisu.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że powołany przez Pana art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztyn, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.