ITPB1/415-1292/11/PSZ - Zakres możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizowaniem szkoleń dla kontrahentów.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 30 marca 2012 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB1/415-1292/11/PSZ Zakres możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizowaniem szkoleń dla kontrahentów.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2011 r. (data wpływu 30 grudnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 marca 2012 r. (data wpływu 28 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizowaniem szkoleń dla kontrahentów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizowaniem szkoleń dla kontrahentów.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 26 marca 2011 r. (data wpływu 28 marca 2012 r.)

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Jest Pan wspólnikiem spółki jawnej, która prowadzi działalność polegającą na sprzedaży hurtowej artykułów hydraulicznych instalacyjnych i łazienkowych. Spółka zakupuje produkty firm hiszpańskich i włoskich, których jest wyłącznym przedstawicielem na terenie Polski.

Spółka organizuje największym odbiorcom (klientom) szkolenia, które odbywają się u producenta w ich siedzibach - w fabrykach (Hiszpania, Włochy). Klienci otrzymują zaświadczenia (certyfikaty) za odbyte szkolenie. W związku z taki szkoleniami wyjazdem spółka zwykle ponosi tylko koszty zakupu biletów lotniczych oraz przejazdu swoich kontrahentów oraz pracowników obsługujących szkolenie.

Koszty zakwaterowania, wyżywienia na miejscu ponosi zwykle producent (czyli firma z Hiszpanii), ale możliwa jest sytuacja, że w przyszłości ww. koszty pokryte zostaną przez spółkę. Podczas tego szkolenia ściśle realizowany jest program szkoleniowy ustalony przez Spółkę oraz firmy produkcyjne, których wyroby Spółka sprzedaje.

W ramach szkolenia przedstawiana jest wiedza o oferowanych towarach, nowoczesnych technikach ich dystrybucji, jak również następuje podsumowanie dotychczasowej współpracy oraz przedstawienie planów jej rozwoju, mających na celu pozyskanie nowych klientów oraz zwiększenie sprzedaży towarów.

Robione są również pokazy wytrzymałościowe oraz szkolenia czysto techniczne aby zapoznać z procesem technologicznym, w jakim powstają sprzedawane przez Spółkę towary.

Celem szkolenia jest podniesienie poziomu wiedzy zawodowej uczestników szkolenia, bowiem tematy będą dotyczyły informacji o produktach Spółki, które to informacje niezbędne są do prawidłowego poinformowania kupujących o właściwościach towaru oraz montażu urządzeń oraz prac instalacyjnych przy użyciu tych towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy poniesione wydatki na szkolenie kontrahentów tj. koszty zakupu biletów lotniczych, koszty przejazdów, stanowią dla spółki koszt uzyskania przychodu w oparciu o art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2.

Czy w sytuacji gdy spółka będzie ponosiła wydatki na szkolenie kontrahentów tj. koszty zakupu biletów lotniczych, koszty przejazdów, zakwaterowania i wyżywienia będą one stanowić dla spółki koszt uzyskania przychodu w oparciu o art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, szkolenia są związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, bowiem dzięki nim uzasadnione jest oczekiwanie, że zmniejszy się ilość reklamacji, zwiększy się popyt na produkty Spółki, a także dzięki lepszej znajomości właściwości produktów Spółki wśród sprzedawców i instalatorów, zwiększy się zapotrzebowanie na jej produkty.

Wydatki poniesione na ten wyjazd są zatem poniesione w celu uzyskania przychodów. Poprzez przeszkolenie kontrahentów Spółka uzyskuje lepsze wyniki w sprzedaży produktów co przekłada się na przychody spółki.

Wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. W szczególności zaś wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu (zachowania, zabezpieczenia źródła przychodu), względnie w celu uniknięcia ryzyka wystąpienia strat, bądź znacznego zmniejszenia uzyskiwanych dotąd dochodów.

Kosztami uzyskania przychodu są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Mając na uwadze powyższe, wydatki związane z organizacją szkolenia zagranicznego dla kontrahentów spełniają przesłanki uznania ich za koszt uzyskania przychodów, gdyż wpływają na zwiększenie przychodów.

Zatem wydatki na organizacje szkolenia dla kontrahentów w celu przekazania stosownej wiedzy na temat produktów sprzedawanych, ich cech jakościowych, użytkowych czy technicznych, spełniają przesłanki uznania ich za koszt uzyskania przychodów, w oparciu o art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Szkolenia są związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, ponieważ:

* podczas szkoleń przekazywana jest specjalistyczna wiedza na temat produktów Spółki, dotycząca ich właściwości, możliwości zastosowań, sposobu montażu lub użycia,

* zmniejsza się ilość reklamacji,

* zwiększa się popyt na produkty sprzedawane przez spółkę tego producenta, kontrahenci po wizycie u producenta i szkoleniach dotyczących użytkowania i technicznych parametrach danego produktu. Szkolenie obejmuje zagadnienia, bez znajomości których sprzedaż produktów Spółki przez pośrednika i jego pracowników byłaby niemożliwa, albo mniej efektywna.

W związku z tym, szkolenia przyczyniają się bezpośrednio do zapewnienia sprzedaży towarów Spółki (utrzymanie źródła przychodów) albo jej zwiększenia (pozytywny wpływ na wartość przychodów). Właściwe przeszkolenie osób, wprawdzie niezatrudnionych bezpośrednio, ale uczestniczących w systemie dystrybucyjnym Spółki, ma istotny wpływ na wysokość uzyskiwanych przez Spółkę przychodów. Zachowany zostaje więc podstawowy warunek uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu, jakim jest istnienie między nim a osiągniętym przychodem związku przyczynowo-skutkowego, czyli wpływu określonego wydatku na powstanie lub zwiększenie przychodu.

Niewątpliwie jest to działanie, którym Spółka przyczynia się do wzrostu wiedzy i umiejętności współpracujących odbiorców, dystrybutorów oraz pracowników odpowiedzialnych za sprzedaż, co w konsekwencji wpływa na zwiększenie osiągniętych przychodów. Zachowany więc zostaje podstawowy warunek uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu, jakim jest istnienie między nim, a osiągniętym przychodem związku przyczynowo-skutkowego, czyli wpływu określonego wydatku na powstanie przychodu lub jego zachowania czy też zabezpieczenia źródła przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

Zgodnie z przepisem art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Z uwagi na to, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia "reprezentacja", ani też nie odsyła do innych przepisów prawa, należy posłużyć się wykładnią słownikową. W internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego PWN pojęcie to zostało zdefiniowane następująco: "reprezentacja" to "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną". Przenosząc definicję słownikową na grunt ustaw podatkowych, zgodnie z przyjętym poglądem doktryny prawa podatkowego, należy przyjąć, że reprezentacja to występowanie w imieniu podatnika wiążące się z okazałością, w celu wywołania jak najlepszego działania. Reprezentacja to przede wszystkim działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, związane w szczególności z utrzymywaniem delegacji lub kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów.

Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami. Za wydatki związane z reprezentacją należy uznać te, które mają na celu kształtowanie własnego wizerunku firmy, powodujące pozytywne postrzeganie przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne, co z kolei stanowi zachętę do podejmowania rozmów, czy współpracy.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego (stanu faktycznego) należy stwierdzić, iż rozstrzygnięcie czy wydatki, o których mowa mogą stanowić koszty uzyskania przychodów zależy od tego, czy dotyczą one reprezentacji, t.j. czy wydatki na usługi gastronomiczne ukierunkowane będą na reprezentowanie firmy oraz budowanie jej prestiżu (wizerunku).

W treści złożonego wniosku, wskazuje Pan, iż spółka, której jest Pan wspólnikiem, ponosi koszty zakupu biletów lotniczych, przejazdu kontrahentów oraz swoich pracowników na szkolenia. W przyszłości możliwe jest również ponoszenie kosztów noclegów oraz usług gastronomicznych, zakupywanych w związku z odbywaniem szkoleń.

Podstawowym zagadnieniem w przedmiotowej sprawie jest rozstrzygnięcie czy ponoszone przez spółkę wydatki ukierunkowane są na reprezentowanie firmy oraz budowanie jej prestiżu (reprezentacja), czy też nie mają tego charakteru a służą zachęcaniu potencjalnych klientów do nawiązania bądź utrzymania kontaktów oraz nabywania oferowanych towarów, co ma znaczenie w kontekście wielkości osiąganych przychodów.

Jak wskazano powyżej, kwalifikacja prawna wydatków na organizację spotkań wymaga oceny, czy organizowanie szkoleń miało kształtować popyt na dystrybuowane towary Spółki, czy też miało służyć budowaniu relacji z kontrahentami i wywołaniu jak najlepszego wrażenia spółki.

A zatem, w sytuacji, gdy głównym celem organizacji szkoleń jest reklama towarów i usług oferowanych przez spółkę lub szkolenie osób uczestniczących w dystrybucji tych towarów (usług) i liczba uczestników nie była wynikiem ich selekcji, to wydatki na organizację tego spotkania mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Również ewentualne koszty wyżywienia można będzie uznać za koszt podatkowy, o ile zapewnienie poczęstunku stanowić będzie przejaw gościnności nie wykraczający poza główny cel tych spotkań, tj. informowania klientów Spółki o oferowanych produktach, nowoczesnych technikach dystrybucji, informowania o właściwościach towarów, montażu urządzeń.

W przypadku natomiast, gdy możliwość uczestniczenia w szkoleniach mieli tylko wyselekcjonowani partnerzy handlowi spółki - grupa jej klientów o określonym "potencjale zakupowym usług" i jeśli spotkanie to zostało przygotowywane z myślą o budowaniu relacji z tymi kontrahentami, wydatki na jego organizację, w tym koszty wyżywienia, mają charakter reprezentacyjny.

Reasumując, wydatki na organizację szkolenia dla kontrahentów w celu przekazania stosownej wiedzy na temat produktów przez nią sprzedawanych, ich cech jakościowych, użytkowych czy technicznych, co do zasady, spełnia przesłanki uznania ich za koszt uzyskania przychodów, o ile przedmiotowe wydatki nie mają charakteru kosztów reprezentacji oraz pod warunkiem ich właściwego udokumentowania. Jednakże, jednoznaczne przesądzenie o charakterze tych kosztów wymagałoby przeprowadzenia postępowania dowodowego. Tutejszy organ nie jest uprawniony do dokonania takich ustaleń w ramach postępowania w przedmiocie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Z tego względu, niniejsza interpretacja ogranicza się do wykładni przepisu art. 22 ust. 1 i art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i wskazania elementów faktycznych, które są istotne dla kwalifikacji przedmiotowych kosztów.

Dodatkowo należy zaznaczyć, iż na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego. Dlatego też Spółka powinna posiadać dowody dokumentujące celowość i racjonalność poniesionych wydatków, w aspekcie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym dowody dokumentujące szkoleniowy charakter wyjazdu, z których jednoznacznie będzie wynikać taki właśnie charakter.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl