ITPB1/415-1269/13/14-S/MP - Kwalifikacja przychodu do właściwego źródła.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 16 września 2014 r. sygn. akt I SA/Gd 688/14 (data wpływu 24 listopada 2014 r.) - stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2013 r. (data wpływu 16 grudnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 marca 2014 r. (data wpływu 7 marca 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji przychodu do właściwego źródła - jest prawidłowe.

W dniu 16 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji przychodu do właściwego źródła. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 4 marca 2014 r. (data wpływu 7 marca 2014 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Zatrudnioną na podstawie umowy o pracę. Mąż Wnioskodawczyni jest także zatrudniony na podstawie umowy o pracę a ponadto prowadzi działalność gospodarczą (usługi serwisowe kotłów gazowych) - opodatkowaną zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W czerwcu 2013 r. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem dokonała odbioru od dewelopera (protokół odbioru) lokalu mieszkalnego, a w dniu 12 lipca 2013 r. - na podstawie aktu notarialnego - przeniesiona została własność tego lokalu. Pomiędzy małżonkami istnieje wspólność majątkowa.

Dnia 14 lipca 2013 r. pomiędzy C.A. a Wnioskodawczynią (zwaną dalej: Właścicielem), podpisana została Umowa współpracy w celu krótkotrwałego zakwaterowania w lokalu.

Z postanowień zawartej umowy wynika, iż: Właściciel upoważnia C.A. do udostępniania klientom w celu krótkotrwałego zakwaterowania lokalu turystycznego, zlokalizowanego w budynku apartamentowym (zwanego dalej apartamentem) wraz z przynależnym miejscem parkingowym zlokalizowanym w tym samym budynku oraz upoważnia C.A. do pobierania opłaty z tytułu udostępniania apartamentu w celu krótkotrwałego zakwaterowania klientów zewnętrznych oraz udostępniania miejsca parkingowego z ograniczeniami określonymi w umowie. Wykonywanie przez C.A. powyższych praw polegać będzie na odpłatnym udostępnianiu apartamentu pozyskanym przez C.A. gościom na podstawie zawieranych we własnym imieniu umów najmu tego apartamentu. Właściciel zobowiązuje się do zapłaty na rzecz C.A. prowizji w wysokości i na warunkach opisanych w umowie.

Właściciel zobowiązuje się do bieżącego opłacania wszystkich mediów związanych z apartamentem oraz zablokowania płatnych rozmów telefonicznych z aparatu będącego na wyposażeniu apartamentu. Właściciel zobowiązuje się wyposażyć apartament zgodnie z załączonym do umowy załącznikiem. Wyposażenie zakupione przez Właściciela stanowić będzie własność Właściciela. Właściciel zobowiązuje się do wymiany zużytych elementów wyposażenia. Właściciel zobowiązany jest zagwarantować odpowiedni stan techniczny apartamentu przez cały okres trwania umowy.

Umowa zawarta została na czas określony do dnia 1 września 2015 r.

W związku z najmem ww. lokalu Wnioskodawczyni nie zarejestrowała działalności gospodarczej a dochody z tego tytułu - stanowiące w myśl art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód z tytułu najmu - opodatkowuje na zasadach ogólnych (składając PIT-36), jako odrębne źródło przychodów jakim jest najem prywatny.

Wnioskodawczyni do dnia 20 sierpnia 2013 r. złożyła:

Lokal mieszkalny - o którym mowa we wniosku - znajduje się w paśmie nadmorskim. W 2013 r. lokal wynajmowany był tylko w miesiącach: lipiec, sierpień i do połowy września. W pozostałych miesiącach lokal nie był wynajmowany i w tym czasie Wnioskodawczyni nie uzyskiwała dochodów z tytułu najmu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prowadzony przez Wnioskodawczynię najem może być opodatkowany na podstawie przepisu art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako odrębne źródło przychodów, czy też stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni uważa, że uzyskiwane przez nią przychody z najmu nie stanowią przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W dniu 10 marca 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wydał interpretację indywidualną nr ITPB1/415-1269/13/DP stwierdzając, iż stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2013 r. (data wpływu) jest nieprawidłowe, gdyż przychody z tytułu oddania apartamentu (lokalu mieszkalnego) do używania - w celach określonych w umowie o współpracy w celu krótkotrwałego zakwaterowania w lokalu - wraz z przynależnym miejscem parkingowym - ze względu na wskazane cechy - nie mogą stanowić źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Mając bowiem na uwadze profesjonalny, zarobkowy, zorganizowany i ciągły charakter świadczonych usług należy stwierdzić, że podejmowane przez Wnioskodawczynię czynności wypełniają przesłanki zawarte w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (działalność gospodarczą).

Ponadto stwierdzono, że nie można również przyjąć, by zawarta przez Wnioskodawczynię umowa o współpracy była umową najmu definiowaną w art. 659 § 1 ustawy - Kodeks cywilny, zgodnie z którym przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 24 marca 2014 r. (data wpływu). Odpowiedź na ww. wezwanie została udzielona pismem z dnia 24 kwietnia 2014 r. znak ITPB1/415W-47/14/MP. W dniu 5 maja 2014 r. wpłynęła do tutejszego organu skarga na ww. interpretację, w której wniesiono o uchylenie zaskarżonej interpretacji w całości.

Wyrokiem z dnia 16 września 2014 r. sygn. akt I SA/Gd 688/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną i stwierdził, że nie podlega ona wykonaniu.

W dniu 24 listopada 2014 r. do tutejszego organu wpłynął odpis ww. wyroku ze stwierdzeniem jego prawomocności.

Biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wydanym w niniejszej sprawie orzeczeniu - stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową - wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy.

Treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ustawy, daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków:

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym źródła przychodu jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. W czerwcu 2013 r. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem dokonała odbioru od dewelopera lokalu mieszkalnego, a w dniu 12 lipca 2013 r. - na podstawie aktu notarialnego - przeniesiona została własność tego lokalu. Pomiędzy małżonkami istnieje wspólność majątkowa. Dnia 14 lipca 2013 r. pomiędzy C.A. a Wnioskodawczynią, podpisana została Umowa współpracy w celu krótkotrwałego zakwaterowania w lokalu. Z postanowień umowy wynika, że: Właściciel upoważnia C.A. do udostępniania klientom w celu krótkotrwałego zakwaterowania lokalu turystycznego (lokalu mieszkalnego) wraz z przynależnym miejscem parkingowym oraz upoważnia C.A. do pobierania opłaty z tytułu udostępniania apartamentu w celu krótkotrwałego zakwaterowania klientów zewnętrznych oraz udostępniania miejsca parkingowego z ograniczeniami określonymi w umowie. Wykonywanie przez C.A. powyższych praw polegać będzie na odpłatnym udostępnianiu apartamentu pozyskanym przez C.A. gościom na podstawie zawieranych we własnym imieniu umów najmu tego apartamentu. Właściciel zobowiązuje się do zapłaty na rzecz C.A. prowizji w wysokości i na warunkach opisanych w umowie. Właściciel zobowiązuje się: do bieżącego opłacania wszelkich mediów związanych z apartamentem; do wyposażenia apartamentu oraz do wymiany zużytych elementów wyposażenia. Jest zobowiązany zagwarantować odpowiedni stan techniczny apartamentu przez cały okres trwania umowy. Umowa zawarta została na czas określony do dnia 1 września 2015 r. Lokal mieszkalny - o którym mowa we wniosku - znajduje się w paśmie nadmorskim. W 2013 r. lokal był wynajmowany tylko w miesiącach: lipiec, sierpień i do połowy września.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że jeżeli rozmiar, powtarzalność, zarobkowy charakter oraz sposób zorganizowania wskazują na znamiona działalności gospodarczej, to w takim przypadku wynajem spełnia przesłanki uznania go za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i winien być rozliczany na zasadach właściwych dla tej działalności. Jednakże, opisany we wniosku zakres najmu wskazuje, że nie jest prowadzony w sposób zorganizowany. Zorganizowany sposób działania w obrocie gospodarczym oznacza bowiem prowadzenie działalności w sposób metodyczny, systematyczny i uporządkowany, który wiąże się z planowanym charakterem działań i realizacją poszczególnych zamierzeń w sposób ciągły. W przypadku Wnioskodawczyni trudno mówić o profesjonalizmie, gdyż przedmiotem najmu jest jeden lokal o powierzchni 28 m2. Wnioskodawczyni poza zawarciem umowy z wymienioną firmą nie podejmuje innych działań, które wskazywałyby na prowadzenie przez nią działalności gospodarczej w zakresie najmu. Biorąc pod uwagę rozmiar wynajmu (jedno mieszkanie) oraz brak powtarzalności i systematyczności (mieszkanie wynajmowane jest tylko w miesiącach letnich) nie wskazują na znamiona działalności gospodarczej. Ponadto, lokal ten nie stanowi składnika majątku związanego z działalnością gospodarczą.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przywołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni która wynajmuje jeden lokal mieszkalny, a czynności związane z wynajmem lokalu nie są podejmowane przez Nią w sposób ciągły (stały), lecz okazjonalny, może zakwalifikować osiągany przychód do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.