ITPB1/415-1263/11/MR - Określenie skutków podatkowych w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wycofania lokalu użytkowego z działalności gospodarczej oraz jego późniejszej sprzedaży wraz z udziałem w prawie użytkowania wieczystego gruntu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2011 r. (data wpływu 19 grudnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 22 grudnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wycofania lokalu użytkowego z działalności gospodarczej oraz jego późniejszej sprzedaży wraz z udziałami w prawie wieczystego użytkowania gruntu - jest prawidłowe.

W dniu 19 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji m.in. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wycofania lokalu użytkowego z działalności gospodarczej oraz jego późniejszej sprzedaży wraz z udziałami w prawie wieczystego użytkowania gruntu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni w dniu 16 września 1999 r. zakupiła lokal użytkowy wraz ze związanymi z nim udziałami w częściach wspólnych budynku i prawie użytkowania wieczystego gruntu oraz odliczyła podatek naliczony od zakupu. Następnie w zakupionym lokalu Wnioskodawczyni prowadziła działalność gospodarczą (handlową) opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Od czerwca 2009 r. lokal został przeznaczony do celów najmu opodatkowanego podatkiem od towarów i usług. Od 1 stycznia 2010 r. (po upływie 10-letniego okresu korekty z art. 91 ustawy o VAT) ze względu na nieprzekroczenie limitu obrotów określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT wnioskodawczyni wybrała zwolnienie podmiotowe z podatku VAT. Lokal użytkowy od 1 stycznia 2010 r. do dnia dzisiejszego jest wynajmowany w ramach działalności gospodarczej jako środek trwały wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Obecnie Wnioskodawczyni rozważa możliwość wycofania lokalu użytkowego z działalności gospodarczej i przeznaczenia go jako składnika majątkowego niezwiązanego z działalnością gospodarczą do celów najmu prywatnego, w ramach odrębnego źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przyszłości Wnioskodawczyni bierze pod uwagę sprzedaż lub darowiznę lokalu użytkowego.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (oznaczone we wniosku nr 2 i nr 4).

* Czy wycofanie lokalu użytkowego i przekazanie do celów najmu prywatnego pozostanie neutralne z punktu widzenia podatku dochodowego.

* Czy sprzedaż lokalu użytkowego wraz z udziałami w prawie wieczystego użytkowania gruntu po upływie 6 lat między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu w którym został wycofany z działalności, a dniem jego odpłatnego zbycia nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zdaniem Wnioskodawczyni, wycofanie nieruchomości z działalności gospodarczej nie spowoduje u niej powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej jak również z pozostałych źródeł przychodu. Czynność ta nie wiąże się bowiem z odpłatnym zbyciem środka trwałego, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, czy też w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wycofana nieruchomość nadal stanowić będzie własność Wnioskodawczyni, będzie jedynie wykorzystywana na potrzeby najmu prywatnego. Zatem, opisana powyżej czynność będzie dla Wnioskodawczyni obojętna podatkowo. Wycofanie nieruchomości z działalności gospodarczej nie spowoduje również konieczności dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów z tego źródła przychodów.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

Stosownie do treści art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3 nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Wymieniony wyżej art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej jest również odpłatne zbycie składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą będących:

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane.

Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej. Na gruncie niniejszej sprawy, przedmiotem planowanego zbycia będzie lokal użytkowy wraz z udziałami w częściach wspólnych budynku i prawie użytkowania wieczystego gruntu. Przedmiotowa nieruchomość została nabyta w 1999 r. dla celów prowadzonej działalności gospodarczej i została wprowadzona do ewidencji środków trwałych. Obecnie Wnioskodawczyni planuje wycofanie nieruchomości z działalności gospodarczej na cele najmu prywatnego, stanowiącego odrębne źródło przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz wskazane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że jeżeli przed zbyciem wymienionych składników majątku, zostały one skutecznie wycofane z działalności gospodarczej, to w sytuacji gdy między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym wycofanie to nastąpiło i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, nie powstanie przychód z działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni nie osiągnie również przychodu z odpłatnego zbycia określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Przy czym, stosownie do treści art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

Jednakże w myśl art. 14 ust. 2c ww. ustawy do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 30e ust. 1 wskazanej powyżej ustawy - od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W przedmiotowym wniosku wskazano, iż planowane jest wycofanie lokalu użytkowego z działalności gospodarczej i przeznaczenie go jako składnika majątkowego niezwiązanego z działalnością gospodarczą, t.j. na cele najmu prywatnego. Następnie Wnioskodawczyni planuje dokonać sprzedaży przedmiotowego lokalu wraz z udziałami w prawie wieczystego użytkowania gruntu.

W świetle ww. przepisów, wycofanie wskazanego we wniosku środka trwałego (lokalu użytkowego) z działalności gospodarczej nie spowoduje powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz nie wystąpi konieczność skorygowania dotychczasowych odpisów amortyzacyjnych od przedmiotowego lokalu.

Przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej u Wnioskodawczyni powstanie jednak w sytuacji zbycia wycofanego z tej działalności środka trwałego oraz udziału w prawie wieczystego użytkowania gruntu, jeżeli odpłatne zbycie nastąpi przed upływem okresu 6 lat licząc między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia.

W zaprezentowanym zdarzeniu przyszłym nie znajdzie też zastosowania przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.