ITPB1/415-1199/14/MW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2014 r. (data wpływu 9 grudnia 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 4 marca 2015 r. (data wpływu 9 marca 2015 r.) oraz pismem z dnia 25 marca 2015 r. (data wpływu 27 marca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dochodów uzyskiwanych z tytułu usług agroturystycznych - jest prawidłowe.

W dniu 9 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dochodów uzyskiwanych z tytułu usług agroturystycznych.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest rolnikiem, prowadzi samodzielnie niewielkie gospodarstwo rolne i w ramach tego gospodarstwa prowadzi działalność agroturystyczną zarejestrowaną w Urzędzie Gminy. Wnioskodawczyni zamierza wydzierżawić w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako odrębne źródło przychodów w art. 10 ust. 1 pkt 6 niewielką powierzchnię gruntu na cele nie rolnicze mężowi (posiadają rozdzielność majątkową) prowadzącemu działalność gospodarczą jako jednoosobowa spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Umowa dzierżawy nie będzie określać sposobu wykorzystywania gruntu. Na gruncie przeznaczonym do dzierżawy znajdują się zabudowania letniskowe (3 altany letnie - domki). Wnioskodawczyni zgłosi do Urzędu Gminy fakt czasowego wyłączenia z produkcji rolnej wydzierżawionego gruntu i opłaci dodatkowy podwyższony podatek od nieruchomości.

Dzierżawca będzie wynajmował altany letniskowe, a na polu (wydzierżawionym gruncie) będzie wynajmował place pod namioty i przyczepy kempingowe w sezonie letnim.

Uzyskiwane przez Wnioskodawczynię dochody z tytułu prowadzenia działalności agroturystycznej korzystają ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedmiotem świadczonych przez Wnioskodawczynię usług jest najem pokoi osobom przebywającym na wypoczynku. Ponadto, prowadzony przez Wnioskodawczynię najem w ramach agroturystyki dotyczy pokoi gościnnych znajdujących się w budynku mieszkalnym gospodarstwa rolnego. Liczba pokoi wynajmowanych turystom nie przekracza 5.

Po zawarciu umowy dzierżawy ww. budynek będzie nadal położony w gospodarstwie rolnym w rozumieniu art. 2 ust. 1 z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym. Gospodarstwo rolne zlokalizowane jest na terenie wiejskim.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy uzyskiwane przez Wnioskodawczynię dochody z tytułu prowadzenia działalności agroturystycznej będą mogły nadal korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, uzyskiwane przez Nią dochody z tytułu prowadzenia działalności agroturystycznej będą mogły nadal korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni uważa że będzie jedynie zobligowana - w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - uiścić podatek dochodowy od przychodu uzyskanego z tytułu umowy dzierżawy (jako odrębne źródło przychodów - art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 43 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody uzyskane z tytułu wynajmu pokoi gościnnych, w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym, osobom przebywającym na wypoczynku oraz dochody uzyskane z tytułu wyżywienia tych osób, jeżeli liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza 5.

Zwolnienie określone w tym przepisie uzależnione jest więc od spełnienia łącznie kilku warunków, a mianowicie:

* najem musi dotyczyć pokoi gościnnych znajdujących się w budynkach mieszkalnych,

* budynki, w których pokoje przeznaczone są na wynajem, położone są na terenie wiejskim w gospodarstwie rolnym,

* przedmiotem usług jest najem pokoi gościnnych osobom przebywającym na wypoczynku,

* liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza 5.

Ponadto ww. przepis stanowi, że jeżeli spełnione są powyższe warunki, również dochody uzyskane z tytułu wyżywienia osób, którym wynajęto pokoje, nie podlegają opodatkowaniu.

W myśl art. 2 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969 z późn. zm.) za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi samodzielnie niewielkie gospodarstwo rolne i w ramach tego gospodarstwa prowadzi działalność agroturystyczną zarejestrowaną w Urzędzie Gminy. Przedmiotem świadczonych przez Wnioskodawczynię usług jest najem pokoi osobom przebywającym na wypoczynku. Liczba pokoi wynajmowanych turystom nie przekracza 5. Ponadto, prowadzony przez Wnioskodawczynię najem w ramach agroturystyki dotyczy pokoi gościnnych znajdujących się w budynku mieszkalnym gospodarstwa rolnego. Gospodarstwo rolne zlokalizowane jest na terenie wiejskim.

Wnioskodawczyni zamierza wydzierżawić w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako odrębne źródło przychodów w art. 10 ust. 1 pkt 6 niewielką powierzchnię gruntu na cele nie rolnicze mężowi (małżonkowie posiadają rozdzielność majątkową) prowadzącemu działalność gospodarczą jako jednoosobowa spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Umowa dzierżawy nie będzie określać sposobu wykorzystywania gruntu. Na gruncie przeznaczonym do dzierżawy znajdują się zabudowania letniskowe (3 altany letnie - domki). Wnioskodawczyni zgłosi do Urzędu Gminy fakt czasowego wyłączenia z produkcji rolnej wydzierżawionego gruntu i opłaci dodatkowy podwyższony podatek od nieruchomości.

Po zwarciu umowy dzierżawy budynek, w którym znajdują się wynajmowane w ramach agroturystyki pokoje, będzie nadal położony w gospodarstwie rolnym w rozumieniu art. 2 ust. 1 z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawione zdarzenie przyszłe, a przede wszystkim oświadczenie Wnioskodawczyni, że po zawarciu umowy dzierżawy budynek, w którym znajdują się wynajmowane w ramach agroturystyki pokoje, będzie nadal położony w gospodarstwie rolnym w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym, należy stwierdzić, że przychody Wnioskodawczyni uzyskiwane z wynajmu osobom przebywającym na wypoczynku pokoi znajdujących się w budynku mieszkalnym, położonym na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym, korzystają ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na możliwość korzystania z tego zwolnienia nie ma wpływu fakt, że Wnioskodawczyni będzie uzyskiwała przychody z dzierżawy gruntu wraz z zabudowaniami. Istotnym jest jedynie - co wykazano powyższej - czy po oddaniu gruntu w dzierżawę posiadane przez Wnioskodawczynię grunty spełniają kryteria wynikające z przytoczonej definicji gospodarstwa rolnego.

Tutejszy organ zastrzega, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Ponadto, ze względu na zakres żądania Wnioskodawczyni - zakreślony doprecyzowanym w wyniku wezwania pytaniem dotyczącym zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - ocenie interpretacyjnej organu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostały poddane wyłącznie okoliczności związane z wynajmowaniem pokoi w gospodarstwie rolnym. Organ nie odniósł się natomiast do skutków podatkowych zawarcia umowy dzierżawy. Kwestia ta może być przedmiotem odrębnego wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.