ITPB1/415-1182/10/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2010 r. (data wpływu 28 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odsetek od środków zgromadzonych na rachunkach bankowych Szkolnych Kas Oszczędnościowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odsetek od środków zgromadzonych na rachunkach bankowych Szkolnych Kas Oszczędnościowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Bank planuje otwieranie rachunków bankowych dla Szkolnych Kas Oszczędności. Interesy członków SKO wobec Banku reprezentować będzie opiekun SKO, np. nauczyciel. W praktyce SKO powoływane są przeważnie przez dyrektora szkoły. Środki wpłacane przez uczniów na SKO deponowane będą na rachunku oszczędnościowym.

Zgodnie z art. 49 ustawy z dnia 13 maja 2002 r. - prawo bankowe (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 z późn. zm.):

ust. 1 Banki mogą prowadzić w szczególności następujące rodzaje rachunków bankowych:

Środki zdeponowane na rachunku bankowym SKO będą oprocentowane, a odsetki będą podlegały rocznej kapitalizacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, SKO zakwalifikować należy jako pewien program, system oszczędzania. Brak jest podstawy prawnej dla przyznania SKO jakiegokolwiek atrybutu składającego się na osobowość prawną, a także zdolność prawną rozumianą jako możność bycia podmiotem prawa. Możliwość otwierania dla SKO rachunków oszczędnościowych (jak dla osób fizycznych) wynika z art. 49 ust. 3 ustawy z dnia 13 maja 2002 r. - Prawo bankowe (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 z późn. zm.). W ocenie Banku SKO należy traktować jako zespół osób fizycznych - uczniów grupujących się dla realizacji celu, którym jest wyrobienie w dzieciach nawyku oszczędzania. Z uwagi jednak na fakt, że Ministerstwo Finansów w interpretacji Nr PB5/RB-033-230-1269/02 wyraziło pogląd, że SKO stanowi jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, powstaje wątpliwość w zakresie charakteru prawnego SKO, a w konsekwencji sposobu opodatkowania środków zgromadzonych na rachunku SKO. Zdaniem Banku przyjmując, że SKO stanowi zespół osób fizycznych, zgodnie zaś z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Natomiast w myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i inne prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a) do c). Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Ponadto w myśl art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się odsetki od wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach bankowych lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. W ocenie Banku odsetki od środków zgromadzonych na rachunkach SKO stanowią dla osób fizycznych oszczędzających w ramach SKO przychód z kapitałów pieniężnych, w związku z tym bank jako płatnik, zgodnie z art. 41 ust. 1 i 4 ww. ustawy jest obowiązany do pobierania zryczałtowanego podatku od kapitałów pieniężnych o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 3 tej ustawy. Bank nie ma jednak obowiązku sporządzania informacji o wysokości przychodów o której mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i przekazywania jej SKO.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednym ze źródeł przychodów określonym w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są kapitały pieniężne.

Stosownie do treści art. 17 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się odsetki od wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach bankowych lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą.

Na podstawie art. 30a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a, z odsetek lub innych przychodów od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku podatnika lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, prowadzonych przez podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą.

Z literalnego brzmienia wyżej powołanego przepisu wynika, iż zryczałtowany podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodu z tytułu odsetek pobiera się, jeżeli zostaną spełnione łącznie trzy przesłanki:

* środki te zgromadzone są na rachunku podatnika lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania,

* rachunek podatnika lub inne formy oszczędzania, przechowywania lub inwestowania prowadzone są przez podmiot do tego uprawniony na podstawie odrębnych przepisów,

* środki pieniężne nie są, gromadzone w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą.

W myśl art. 41 ust. 4 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w ust. 1 tego artykułu t.j. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, są obowiązane pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych m.in. w art. 30a ust. 1 ustawy.

Zgodnie zaś z treścią art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z treści wniosku wynika, iż bank planuje otwieranie rachunków bankowych dla Szkolnych Kas Oszczędności. Interesy członków SKO wobec Banku reprezentować będzie opiekun SKO, np. nauczyciel. W praktyce SKO powoływane są przeważnie przez dyrektora szkoły. Środki wpłacane przez uczniów na SKO deponowane będą na rachunku oszczędnościowym.

Z przepisu art. 49 ust. 3 ustawy z dnia 13 maja 2002 r. prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 z późn. zm.), wynika że rachunki oszczędnościowe, oszczędnościowo - rozliczeniowe oraz rachunki lokat terminowych mogą być prowadzone wyłącznie dla:

Na tej podstawie stwierdzić należy, że rachunek bankowy, prowadzony dla szkolnej kasy oszczędnościowej nie jest rachunkiem osoby fizycznej.

Odnosząc zdarzenie przyszłe do zacytowanych przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, iż z istoty powołanego wyżej przepisu art. 30 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczącego opodatkowania odsetek wynika, iż ma on zastosowanie jedynie do osób fizycznych uzyskujących przychody z tego tytułu, natomiast nie dotyczy on odsetek zgromadzonych na rachunku szkolnej kasy oszczędności.

Tym samym uznać należy, iż odsetki zgromadzone na rachunkach bankowych Szkolnych Kas Oszczędności nie podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie art. 30a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie nie będą ciążyły na Banku obowiązki płatnika wynikające z treści art. 41 ust. 4 oraz 42a ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej datowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.