ITPB1/415-1178/10/DP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 marca 2011 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB1/415-1178/10/DP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2010 r. (data wpływu 22 grudnia 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 stycznia 2011 r. (data wpływu 5 stycznia 2011 r.) oraz pismem z dnia 12 stycznia 2011 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe, o ile osoba z którą będzie podpisana umowa korzysta z praw autorskich oraz jej praca spełnia przesłanki utworu określone w ww. ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

UZASADNIENIE

W dniu 22 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 3 stycznia 2011 r. (data wpływu 5 stycznia 2011 r.) oraz pismem z dnia 12 stycznia 2011 r. (data wpływu).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od dnia 1 czerwca 1991 r. prowadzi Pani działalność szkoleniową o symbolu wskazanym jako "PKWiU" 80-42B "kształcenie ustawiczne dorosłych i pozostałe formy kształcenia, gdzie indziej niesklasyfikowane". Początkowo na podstawie zgody Dyrektora Generalnego Ministerstwa Edukacji Narodowej dnia 19 marca 1991 r., a następnie zgody Kuratorium Oświaty z dnia 29 kwietnia 1991 r. Ponadto zgodnie z zaświadczeniem z dnia 18 listopada 1998 r. została Pani wpisana do ewidencji Kuratora Oświaty, jako osoba prowadząca indywidualną działalność oświatową w formach pozaszkolnych w zakresie kursów kwalifikacyjnych doskonalących i dokształcających, seminariów szkoleniowych itp.

Obecnie prowadzi Pani wyłącznie jednodniowe seminaria szkoleniowe oraz szkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy (jedno i dwudniowe) wynikające z rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkoleń w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy. Usługi szkolenia zawodowego prowadzone są dla służb finansowo-księgowych i pracowniczych. Służą one podnoszeniu kwalifikacji zawodowych tych służb i wymagane są do wykonywania pracy na określonym stanowisku, na podstawie przepisów rozdz. III Kodeksu pracy (art. 102-103), który szczegółowo określa wszystkie wymagania w zakresie kwalifikacji zawodowych pracowników. Na seminaria uczestnicy są kierowani przez swój zakład pracy, korzystając ze zwolnienia na czas szkolenia. W celu przeprowadzenia wykładów autorskich zatrudnia Pani wykładowców na podstawie umowy o dzieło z jednoczesnym opracowaniem materiałów szkoleniowych z zastrzeżeniem praw autorskich. Od wynagrodzenia naliczała Pani 50% koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych:

Czy prawidłowe będzie od 1 stycznia 2011 r. naliczanie 50% kosztów uzyskania przychodów od umów o dzieło zawieranych z wykładowcami na przeprowadzenie tematycznego wykładu autorskiego z opracowaniem materiałów szkoleniowych z zastrzeżeniem praw autorskich.

Uważa Pani, iż zatrudnieni wykładowcy powinni nadal korzystać z 50% kosztów uzyskania przychodów od wynagrodzeń ustalonych w umowie o dzieło na wykłady autorskie oraz opracowanie materiałów szkoleniowych z zastrzeżeniem praw autorskich.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe, o ile osoba z którą będzie podpisana umowa korzysta z praw autorskich oraz jej praca spełnia przesłanki utworu określone w ww. ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 3, takich jak np. "twórca", "korzystanie przez twórców z praw autorskich" lub pojęć z nimi związanych, jak np. "utwór", zaś ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.).

W myśl art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności - jak stanowi ust. 2 tego przepisu - przedmiotem prawa autorskiego są utwory: 1) wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe); 2) plastyczne; 3) fotograficzne; 4) lutnicze; 5) wzornictwa przemysłowego; 6) architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne; 7) muzyczne i słowno - muzyczne; 8) sceniczne, sceniczno - muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne; 9) audiowizualne (w tym filmowe).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że do prowadzenia szkoleń z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy oraz szkoleń zawodowych dla służb finansowo-księgowych i pracowniczych - zatrudnia Pani wykładowców na podstawie umowy o dzieło. Umowy dotyczą przeprowadzania wykładów autorskich z jednoczesnym opracowaniem materiałów szkoleniowych z zastrzeżeniem praw autorskich.

Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub artystów wykonawców z praw pokrewnych albo rozporządzania tymi prawami, występują wówczas gdy spełnione są dwie przesłanki. Po pierwsze, konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu lub artystycznego wykonania. Po drugie zaś, osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi, stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego. W umowach, które towarzyszą zamawianiu utworów, strony powinny wyraźnie postanowić, iż przedmiotem zamówienia jest właśnie dobro niematerialne, podlegające ochronie na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W konsekwencji zastosowanie kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% będzie możliwe wówczas, gdy dana osoba uzyska przychód za wykonanie czynności będącej przedmiotem prawa autorskiego lub pokrewnego oraz gdy twórca dokona rozporządzenia prawami autorskimi do swojego utworu, czyli gdy przejdą one na zleceniodawcę lub gdy udzieli licencji na korzystanie z nich.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy dotyczące możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu do wynagrodzeń wypłacanych na podstawie umów o dzieło można uznać za prawidłowe, ale tylko i wyłącznie wtedy, gdy osoba z którą będzie podpisana umowa korzysta z praw autorskich oraz jej praca spełnia przesłanki utworu określone w ww. ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do ustalenia czego Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy nie jest uprawniony.

Jednocześnie podkreślić należy, że ocena zawartego we wniosku stanowiska została dokonana jedynie na podstawie przepisów prawa podatkowego. Definicja prawa podatkowego zawarta jest w art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, w świetle której, ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego - rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Organy podatkowe nie są właściwe w zakresie rozstrzygania autorskiego charakteru wykonywanych czynności. Interpretacja przepisów ustawy o prawie autorskim nie leży w kompetencji organów podatkowych. Organy podatkowe nie są zatem uprawnione do orzekania, czy określony rezultat pracy jest utworem w rozumieniu prawa autorskiego, komu przysługują w niniejszej sprawie autorskie prawa majątkowe i na jakiej podstawie (ustawy czy umowy stron) może dojść do rozporządzenia tymi prawami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 - 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl