ITPB1/415-1157/10/DP - Sposób ewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów zakupu towarów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2010 r. (data wpływu 20 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów zakupu towarów - jest prawidłowe.

W dniu 20 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów zakupu towarów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - osoba fizyczna - prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży towarów. Uzyskiwane dochody z ww. działalności opodatkowane są na zasadach wynikających z ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca na podstawie art. 24a ust. 1 ww. ustawy, prowadzi podatkową księgę przychodów, w której koszty uzyskania przychodów są rozliczane na podstawie zasady określonej w art. 22 ust. 4 ww. ustawy - czyli są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Wpisy do podatkowej księgi są dokonywane na podstawie § 30 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2003 r. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.) w terminie do dnia 20-go każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. W związku z prowadzoną, działalnością gospodarczą Wnioskodawca dokonuje zakupów towarów handlowych, które zazwyczaj otrzymuje wraz z fakturą. Zdarzają, się sytuacje, gdy data otrzymania towarów jest późniejsza od daty wystawienia i otrzymania faktury, zazwyczaj kilka dni, jednak gdy faktura zostaje wystawiona na koniec miesiąca, to zdarza się że towar (wraz z fakturą) Wnioskodawca otrzymuje na początku następnego miesiąca.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jakim miesiącu i z jaką datą w kolumnie 2 (data zdarzenia gospodarczego) należy ująć w podatkowej księdze przychodów i rozchodów zakup towarów handlowych w przypadku otrzymania towaru w terminie późniejszym (w tym także w miesiącu następnym) w stosunku do daty wystawienia faktury i czy data wpisania w kolumnie 2 jest datą poniesienia kosztu.

Zdaniem Wnioskodawcy, zakup towarów handlowych, które zostały otrzymane wraz z fakturą w późniejszym terminie (w tym także w miesiącu następnym) w stosunku do daty wystawienia faktury należy ująć w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w tym miesiącu, w którym wystawiona była faktura, wpisując w kolumnie 2 (data zdarzenia gospodarczego) datę wystawienia faktury, która jest także datą poniesienia kosztu. Zatem wydatki na zakup towarów handlowych, będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w miesiącu, w którym została wystawiona faktura dokumentująca ich zakup. Powyższe stanowisko wynika z analizy art. 22 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem w ust. 4 ww. ustawy określono, że koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Zgodnie z art. 22 ust. 6b ww. ustawy - za dzień poniesienia kosztu w przypadku podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów uważa się dzień wystawienia faktury lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Ponadto w § 17 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, określono że zakup towarów handlowych musi być wpisany do księgi, z zastrzeżeniem § 30 ww. rozporządzenia, niezwłocznie po ich otrzymaniu, najpóźniej przed przekazaniem do magazynu, przerobu. Wpisy do podatkowej księgi przychodów i rozchodów dokonywane są zgodnie z § 30 ww. rozporządzenia do 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Taki sposób dokonywania zapisów, mimo iż faktury otrzymywane są później od daty ich wystawienia wraz z towarem, pozwala na chronologiczne prowadzenie księgi oraz wpisywanie faktury do miesiąca, w którym została wystawiona.

Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 14 kwietnia 2009 r. Nr ILPB1/415-104/09-2/AA oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 5 maja 2008 r. Nr lBPB1/415-119/08/KB.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wykazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* musi być właściwie udokumentowany.

W myśl art. 22 ust. 6b ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba i 6bb i 7b, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Zauważyć należy, iż definicja momentu poniesienia kosztu zawarta w ww. art. 22 ust. 6b dotyczy wszystkich podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów niezależnie od przyjętej metody ewidencjonowanych zdarzeń gospodarczych.

Stosownie do treści art. 24a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Sposób księgowania kosztów przez podatników określony został w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.).

Z przepisów zawartych w § 17 ust. 1 ww. rozporządzenia wynika, iż zakup materiałów podstawowych oraz towarów handlowych musi być wpisany do księgi, z zastrzeżeniem § 30, niezwłocznie po ich otrzymaniu, najpóźniej przed przekazaniem do magazynu, przerobu lub sprzedaży. Przepis § 30 ww. rozporządzenia stanowi, iż w razie prowadzenia księgi przez biuro rachunkowe, zapisy są dokonywane w porządku chronologicznym na podstawie dowodów, o których mowa w § 12-16, oraz sum miesięcznych przychodów wynikających z ewidencji, o której mowa w § 8 ust. 1 pkt 2, lub danych wynikających z zestawienia, o którym mowa w § 20 ust. 2, przekazywanych przez podatnika zgodnie z postanowieniami umowy, w czasie zapewniającym prawidłowe i terminowe rozliczenia z budżetem, lecz nie później niż do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Zgodnie z treścią pkt 3 "Objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów" ujętych w Załączniku Nr 1 do ww. rozporządzenia w kolumnie 2 należy wpisywać dzień miesiąca wynikający z dokumentu stanowiącego podstawę dokonywania wpisu (datę poniesienia wydatku, otrzymania towaru lub uzyskania przychodu albo datę zestawienia sprzedaży).

W sytuacji kiedy faktura dokumentująca nabycie towaru handlowego została wystawiona przed dostawą towaru (np. w miesiącu poprzedzającym dostawę), to w kolumnie 2 podatkowej księgi przychodów i rozchodów "Data zdarzenia gospodarczego" należy wpisać datę wystawienia faktury. Data wystawienia faktury jest datą poniesienia kosztu uzyskania przychodów.

Reasumując, w świetle wyżej przytoczonych przepisów w opisanym stanie faktycznym, zakup towarów handlowych należy wprowadzić do podatkowej księgi przychodów i rozchodów na podstawie faktury. Dla podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, zgodnie z literalnym brzmieniem przepisu art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dniem poniesienia kosztu jest dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu. Zatem zakup towarów handlowych należy ująć w kolumnie 2 "Data zdarzenia gospodarczego" podatkowej księgi przychodów i rozchodów pod datą wystawienia faktury.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 - 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.