ITPB1/415-1121/14/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 2 listopada 2014 r. (data wpływu 10 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia poniesionych wydatków na naukę języka obcego do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 10 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia poniesionych wydatków na naukę języka obcego do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od 1 kwietnia 2013 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Rozlicza się na podstawie książki przychodów i rozchodów oraz opłaca podatek według skali podatkowej. Przedmiotem działalności są usługi związane z wykonywaniem (projektowaniem) dokumentacji rysunkowej jednostek pływających (PKD 71.12.Z). Obecnie głównym odbiorcą świadczonych usług jest Sp. z o.o., która współpracuje z kontrahentami na terenie Niemiec. Całość dokumentacji, którą Wnioskodawca wykonuje dotyczy statków budowanych w Niemczech i posiada część opisową w języku niemieckim i angielskim. Z uwagi na charakter wykonywanego zlecenia bardzo często przebywa na terenie stoczni gdzie musi komunikować się z osobami posługującymi się wyłącznie językiem niemieckim, co komplikuje wykonywanie zleconej dokumentacji w sposób rzetelny. W związku z powyższym Wnioskodawca planuje zapisać się na kurs języka niemieckiego, który udokumentuje fakturami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na kształcenie w zakresie nauki języka niemieckiego, udokumentowane fakturami, będą stanowiły koszt uzyskania przychodu w prowadzonej działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w stosunku do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy uznać, że koszty uzyskania przychodów stanowią wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Celem tych wydatków powinno być przy tym osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, o ile w myśl przepisów art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. W świetle powołanego uregulowania, aby dany wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu zaistnieć muszą łącznie trzy warunki:

* winien on pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* wydatek ten nie może być wymieniony w zawartym w art. 23 ust. 1 ww. ustawy katalogu wydatków i odpisów, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów,

* wydatek musi być prawidłowo udokumentowany.

W ocenie Wnioskodawcy nauka języka niemieckiego przyczyni się do podniesienia jakości świadczonych przez Niego usług, gdyż umożliwi pełną i dwustronną komunikację z osobami niemieckojęzycznymi, z którymi Wnioskodawca współpracuje na terenie stoczni. Jednocześnie nakłady poniesione na kształcenie, nie są wydatkami wymienionymi w katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodu, według ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym, wydatki ponoszone na naukę języka niemieckiego będą stanowiły koszt uzyskania przychodu w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Przez pojęcie "zachować" należy rozumieć "dochować coś w stanie niezmienionym, nienaruszonym, utrzymać". Natomiast "zabezpieczyć" oznacza "uczynić bezpiecznym, niezagrożonym, dać ochronę". Można więc przyjąć, że koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, które umożliwią dalsze funkcjonowanie źródła. Kosztami podatkowymi są zarówno koszty, które pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo - skutkowym z przychodami podatkowymi, jak również koszty pośrednie, których powiązanie z konkretnym przychodem nie jest możliwe, jednak dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa poniesienie ich jest uzasadnione.

Kwalifikując zatem wydatek w koszty podatkowe trzeba stwierdzić, że spełnia on dwa warunki: wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub zabezpieczenia albo zachowania źródła przychodów oraz nie może to być wydatek wymieniony w zamkniętym katalogu negatywnym, wymienionym w przepisie art. 23 ustawy.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych w formie kursów językowych nie zostały ujęte w katalogu wydatków nieuznawanych za koszt uzyskania przychodów, zawartym w treści art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Konieczne jest również wykazanie związku przyczynowego między poniesionymi wydatkami, a celem jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodu.

Dla stwierdzenia, czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w związku z nauką języka, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, istotne jest ustalenie, czy:

* wydatki związane są z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i które mają z nią związek,

* wydatki służą tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia nie związanego z działalnością, a więc które co do zasady mają charakter osobisty.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przeszłego wynika, że od 1 kwietnia 2013 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Rozlicza się na podstawie księgi przychodów i rozchodów oraz opłaca podatek według skali podatkowej. Przedmiotem działalności są usługi związane z wykonywaniem (projektowaniem) dokumentacji rysunkowej jednostek pływających (PKD 71.12.Z). Obecnie głównym odbiorcą świadczonych usług jest Sp. z o.o. która współpracuje z kontrahentami na terenie Niemiec. Całość dokumentacji, którą Wnioskodawca wykonuje dotyczy statków budowanych w Niemczech i posiada część opisową w języku niemieckim i angielskim. Z uwagi na charakter wykonywanego zlecenia bardzo często przebywa na terenie stoczni gdzie musi komunikować się z osobami posługującymi się wyłącznie językiem niemieckim, co komplikuje wykonywanie zleconej dokumentacji w sposób rzetelny. W związku z powyższym planuje zapisać się na kurs języka niemieckiego, który udokumentuje fakturami.

Mając na uwadze powyższe, a w szczególności - zawarte w opisie zdarzenia przyszłego - oświadczenie, że decyzja o podjęciu nauki języka niemieckiego spowodowana była potrzebami firmy, stwierdzić należy, że opisane wydatki mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wobec tego za spełnione należy uznać kryterium celowości, wynikające z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznacza, że wydatki te mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.

Przy czym podkreślić należy, że ciężar wykazania związku poniesionych wydatków z działalnością gospodarczą oraz ich wpływu na wysokość osiągniętych przychodów spoczywa na podatniku, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii. Interpretację indywidualną wydaje się bowiem wyłącznie w oparciu o stan faktyczny/zdarzenie przyszłe przedstawiony przez Wnioskodawcę, natomiast w toku prowadzonego postępowania podatkowego lub kontrolnego właściwy organ prowadzi postępowanie dowodowe w celu dokładnego ustalenia stanu faktycznego, który rzeczywiście zaistniał.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.