ITPB1/415-1105/10/PSZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2010 r. (data wpływu 24 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej opodatkowanej zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej - jest prawidłowe.

W dniu 24 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej opodatkowanej zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od 1994 r. do 13 lutego 2009 r. prowadziła Pani działalność gospodarczą - zakład fryzjerski. Od 1999 r. do jej zakończenia w 2009 r. działalność opodatkowana była w formie karty podatkowej.

Na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej w grudniu 2004 r. dokonała Pani zakupu lokalu usługowo - handlowego. Wartość nabytej nieruchomości wyniosła 40.463 zł 35 gr. W związku z tym, iż nieruchomość była wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej, została ona wpisana do ewidencji środków trwałych, pomimo, iż podatnicy opodatkowani w formie karty podatkowej od obowiązku ich prowadzenia zwolnieni są na mocy ustawy. W grudniu 2008 r. lokal ten został sprzedany za cenę 250.000 zł W dniu 9 stycznia 2009 r. dokonała Pani wpłaty na konto Urzędu Skarbowego wpłaty 19% podatku w wysokości 47.500 zł. Do chwili obecnej wpłata ta pozostaje na koncie Urzędu Skarbowego. Po zmianie właściwości miejscowej od 4 listopada 2010 r., uzyskała Pani informację, iż nie była zobowiązana do zapłaty tego podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym fakt sprzedaży tej nieruchomości wywołuje obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym sprzedaż nieruchomości nie wywołuje obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych. Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą opłacać osoby fizyczne osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Podatek dochodowy w formie karty podatkowej ustalany jest odrębnie na każdy rok podatkowy w drodze decyzji naczelnika urzędu skarbowego. Podatnicy korzystający z tej formy opodatkowania na podstawie art. 24 ust. 1 ww. ustawy są zwolnieni od obowiązku prowadzenia ksiąg, składania zeznań podatkowych, deklaracji o wysokości uzyskanego dochodu oraz wpłacania zaliczek na podatek dochodowy, nie prowadzą ewidencji (wykazu) środków trwałych oraz ewidencji wyposażenia, gdyż od obowiązku ich prowadzenia zwolnieni są na mocy ustawy. W konsekwencji, podatnicy ci nie muszą wykazywać również rzeczywistych przychodów z prowadzonej działalności. Stawki karty podatkowej zostały bowiem tak skalkulowane, że odpowiadają wysokości podatków przypadających od przeciętnych w skali kraju przychodów i dochodów osiąganych przy określonym stanie zatrudnienia w danym rodzaju i zakresie działalności oraz w danej grupie miejscowości. Tym samym stawki karty podatkowej uwzględniają również podatek należny od przychodów uzyskanych ze sprzedaży składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej opodatkowanej w tej formie, jeżeli źródłem tych przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Opodatkowaniu w formie karty podatkowej podlegają przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których zalicza się również przychody uzyskane ze sprzedaży składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej. Przychodami z pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowanej kartą podatkową nie są natomiast przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z tą działalnością: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Źródłem przychodów z tego tytułu jest bowiem odpłatne zbycie, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie pozarolniczą działalność gospodarcza. Tym samym przychody uzyskane z tych tytułów nie są objęte stawką karty podatkowej. Przychody te podlegają opodatkowaniu według zasad określonych w art. 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym z tytułu tej transakcji nie zaistniał obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), w art. 10 w ust. 1 wyraźnie rozróżnia źródła przychodów.

Klasyfikacja przychodu do danego źródła przychodów powoduje określone konsekwencje podatkowe, w tym również w zakresie możliwości wyboru formy opodatkowania. Możliwość wyboru formy opodatkowania mają m.in. podatnicy osiągający przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, t.j. ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

Jednakże w myśl art. 14 ust. 2c ustawy do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą,

Opodatkowanie niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne na podstawie przepisów ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym jest wyjątkiem od generalnej zasady opodatkowania na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą opłacać osoby fizyczne osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Artykuł 23 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym stanowi, iż zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą płacić podatnicy prowadzący działalność wymienioną w punktach 1-11 tego przepisu.

Analiza przepisów art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 1 pkt 1 i art. 23 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym prowadzi do wniosku, iż przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej (za wyjątkiem osiąganych z enumeratywnie wymienionych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym źródeł), w przypadku podatnika, który złożył właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, są opodatkowane zgodnie z formami określonymi w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym i tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych t.j. na zasadach opisanych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą płacić podatnicy prowadzący działalność wymienioną w ust. 1 art. 23 cyt. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Obliczanie podatku dochodowego jest w tym przypadku dokonywane w sposób uproszczony, bez ustalania podstawy opodatkowania zgodnie z jej podstawową konstrukcją przyjętą w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wysokość świadczenia podatkowego przy opodatkowaniu w tej formie wynika z treści przepisów prawa podatkowego.

Podatek dochodowy w formie karty podatkowej ustalany jest odrębnie na każdy rok podatkowy w drodze decyzji naczelnika urzędu skarbowego. Podatnicy korzystający z tej formy opodatkowania są zwolnieni od obowiązku prowadzenia ksiąg, składania zeznań podatkowych, deklaracji o wysokości uzyskanego dochodu oraz wpłacania zaliczek na podatek dochodowy.

W konsekwencji, podatnicy ci nie muszą wykazywać również rzeczywistych przychodów z prowadzonej działalności. Stawki karty podatkowej zostały bowiem tak skalkulowane, że odpowiadają wysokości podatków przypadających od przeciętnych w skali kraju przychodów i dochodów osiąganych przy określonym stanie zatrudnienia w danym rodzaju i zakresie działalności oraz w danej grupie miejscowości.

W przypadku opodatkowania w formie karty podatkowej wysokość podatku nie jest uzależniona od wielkości uzyskiwanych przychodów, ani od ponoszonych kosztów. Wysokość podatku jest uzależniona od rodzaju prowadzonej działalności i jest wypadkową przede wszystkim dwóch wielkości: po pierwsze liczby zatrudnionych osób (co mówi o wielkości przedsiębiorstwa) oraz liczby mieszkańców miejscowości, w której prowadzona jest działalność.

Tym samym stawki karty podatkowej uwzględniają również podatek należny od przychodów uzyskanych ze sprzedaży składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej opodatkowanej w tej formie, jeżeli źródłem tych przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Bez znaczenia dla uznania przychodów uzyskanych ze sprzedaży tych składników za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej pozostaje okoliczność, że podatnicy opodatkowani kartą podatkową nie prowadzą ewidencji (wykazu) środków trwałych oraz ewidencji wyposażenia, skoro od obowiązku ich prowadzenia zwolnieni są na mocy ustawy. Jednocześnie nieprowadzenie tych ewidencji nie oznacza, że przychody uzyskane ze sprzedaży omawianych składników majątku nie stanowią przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Należy bowiem zauważyć, że opodatkowaniu w formie karty podatkowej podlegają przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których zalicza się również przychody uzyskane ze sprzedaży składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej.

Reasumując stwierdzić należy, że skoro przychód z odpłatnego zbycia budynku użytkowego wykorzystywanego w działalności gospodarczej jest przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej, a w przypadku podatnika, który złożył właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek o zastosowanie karty podatkowej, wszystkie przychody z tej działalności są opodatkowane zgodnie z ustawą o zryczałtowanym podatku dochodowym, której przepisy dotyczące opodatkowania w formie karty podatkowej nie przewidują odrębnego opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości, to przychody te są obojętne podatkowo.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.