ITPB1/415-1071/14/DP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn.z. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2014 r. (data wpływu 27 października 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z uczestnictwem pracowników w pracowniczym programie motywacyjnym - jest prawidłowe.

W dniu 27 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z uczestnictwem pracowników w pracowniczym programie motywacyjnym.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka B.M. Sp. z o.o. ("Spółka", "Wnioskodawca") planuje wprowadzić dobrowolny program motywacyjny dla Członków Zarządu Spółki oraz Kluczowych Menedżerów ("Uczestnicy").

Uczestnicy są zatrudnieni lub współpracują ze Spółką na podstawie umów o pracę, kontraktów menedżerskich lub uchwał powołujących ich do zarządu Spółki. Spółka zawrze z Uczestnikami odrębną od obecnej formy współpracy/zatrudnienia i niezwiązaną z nią umowę pochodnego instrumentu finansowego ("Umowa"). Na podstawie tej Umowy Uczestnikom przyznane zostanie warunkowe prawo ("Prawo") do otrzymania w przyszłości kwot rozliczenia pieniężnego za każdy rok obrotowy ("Rozliczenie Pieniężne"), którego wysokość uzależniona będzie od wskaźników finansowych Spółki.

Zgodnie z założeniami programu z Uczestnikami będą zawierane dwa rodzaje umów:

* jedna, w której wysokość kwoty Rozliczenia Pieniężnego uzależniona będzie od skonsolidowanej wartości wskaźnika EBITDA Grupy B.M. Sp. z o.o. za dany rok obrotowy ("EBITDA");

* druga w której wysokość kwoty Rozliczenia Pieniężnego uzależniona będzie od wysokości skonsolidowanego zysku netto Grupy B.M. Sp. z o.o. za dany rok obrotowy ("Zysk Netto").

Realizacja Prawa przez Uczestników dokonywać się będzie poprzez wypłatę Uczestnikom przez wyznaczonego przez Spółkę agenta płatniczego (tekst jedn.: spółkę S.I. Sp. z o.o.) kwoty Rozliczenia Pieniężnego po spełnieniu warunków określonych w Umowie.

Realizacja Prawa przez Uczestnika będzie mogła nastąpić po zakończeniu danego okresu rozliczeniowego. Rozliczenie Pieniężne będzie dokonywane za dany rok obrotowy (tekst jedn.: będzie wypłacane raz na rok).

Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego zostanie przyznane Uczestnikowi odpłatnie (cena nabycia Prawa przez Uczestnika wynosi 100 zł) i będzie ono niezbywalne aż do momentu jego realizacji.

W związku z tym, że Prawo będzie zależne od wysokości wskaźników EBITDA lub Zysku Netto i będzie warunkowe, brak jest jakichkolwiek gwarancji, co do otrzymania przez Uczestników kwoty Rozliczenia Pieniężnego.

Ustalenie wartości Rozliczenia Pieniężnego za dany rok obrotowy nastąpi na podstawie ostatecznych wyników finansowych Grupy B.M. Sp. z o.o. za dany rok obrotowy, zawartych w odpowiednim skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym Grupy B.M. Sp. z o.o., a jej ewentualna wypłata nastąpi w ciągu 30 dni od zatwierdzenia skonsolidowanego sprawozdania finansowego Grupy B.M. za rok obrotowy, którego dotyczy Rozliczenie Pieniężne.

Umowa z Uczestnikami zostanie zawarta na czas nieokreślony i będzie mogła zostać rozwiązana przez każdą ze stron z zachowaniem określonego w Umowie okresu wypowiedzenia.

Zgodnie z planowanymi założeniami programu, kwota Rozliczenia Pieniężnego w przypadku, gdy jej wartość zależy od:

a. Zysku Netto będzie kalkulowana na podstawie następującego wzoru:RP =% x Zn Gdzie: RP - kwota Rozliczenia Pieniężnego% - wartość procentowa określana w indywidualnej umowie pomiędzy Uczestnikami i Spółką; Zn - zysk netto Spółki wynikający z rocznego skonsolidowanego sprawozdania finansowego Grupy B.M. Sp. z o.o.

Różnica, o której mowa powyżej, zostanie zaokrąglona w następujący sposób:

* jeżeli wyliczona kwota różnicy po przecinku będzie mniejsza bądź równa 0,5 mln PLN, różnica zostanie zaokrąglona w dół;

* jeżeli wyliczona kwota różnicy po przecinku będzie większa niż 0,5 mln PLN, różnica zostanie zaokrąglona w górę.

W przypadku obu rodzajów Umów, jeżeli Umowa zostanie rozwiązana w trakcie roku obrotowego, Rozliczenie Pieniężne będzie realizowane w kwocie ustalonej w proporcji do czasu trwania Umowy w danym roku obrotowym, z uwzględnieniem pełnych miesięcy kalendarzowych. W takim przypadku ustalenie wartości Rozliczenia Pieniężnego nastąpi w terminie i na zasadach określonych dla wypłaty Rozliczenia Pieniężnego dla Uczestników, którzy nie rozwiązali Umowy w trakcie rok obrotowego. Spółka zamierza kontynuować prowadzenie programu w kolejnych latach obrotowych.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że:

* Według jego wiedzy, przyznane Uczestnikom zgodnie z planowanym programem Prawo do otrzymania w przyszłości Kwot Rozliczenia stanowi instrument finansowy, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. W szczególności jest to instrument finansowy wskazany w punkcie c) powołanego przepisu, tj. niebędące papierami wartościowymi (...) inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest (...) wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez (...) rozliczenie pieniężne. Instrumentem bazowym dla powyższego Prawa w zależności od podpisanego rodzaju Umowy będzie wartość wskaźnika EBITDA lub Zysk Netto. Prawo to jednocześnie jest, zgodnie z art. 3 pkt 28a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, instrumentem pochodnym, gdyż przez takie instrumenty należy rozumieć (...) inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości (...) wskaźników finansowych (...).

* Wnioskodawca nie planuje udostępniać (oferować) tego rodzaju instrumentu finansowego innym osobom niż Uczestnikom.

* Według Wnioskodawcy cena za nabycie Prawa, którą mają uiszczać Uczestnicy, będzie odpowiadać wartości rynkowej przyznanego im prawa do Rozliczenia Pieniężnego w momencie jego nabycia.

* Przyznany Uczestnikom instrument finansowy w postaci Prawa nie jest udostępniany (oferowany) przez Wnioskodawcę innym osobom niż Uczestnikom. Ponadto, wszyscy Uczestnicy za takie same instrumenty finansowe uiszczą taką samą cenę, która odpowiada, według Wnioskodawcy, ich wartości rynkowej w momencie ich nabycia. W związku z tym, żaden Uczestnik nie występuje w pozycji uprzywilejowanej w porównaniu z innymi uczestnikami rynku na oferowany przez Wnioskodawcę instrument finansowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy ewentualny przychód po stronie Uczestników z tytułu nabycia i realizacji Prawa, powstanie tylko w momencie realizacji Prawa (tekst jedn.: w momencie, kiedy kwota Rozliczenia Pieniężnego stanie się należna) i stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 tej ustawy i czy w związku z tym na Spółce będą ciążyły obowiązki płatnika oraz obowiązki informacyjne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Uczestników z tytułu nabycia i realizacji Prawa powstanie tylko w momencie realizacji Prawa (tekst jedn.: w momencie, gdy kwota Rozliczenia Pieniężnego stanie się należna) i będzie on stanowić przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 tej ustawy. W związku z tym na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika, jednak zobowiązana ona będzie do sporządzenia i przesłania do urzędów skarbowych i Uczestników imiennych informacji o wysokości osiągniętego dochodu z kapitałów pieniężnych (informacji PIT-8C) zgodnie z art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16 oraz art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód po stronie Uczestników nie powstanie zatem w momencie nabycia przez nich Prawa, gdyż na tym etapie nie otrzymują oni jeszcze środków pieniężnych. Ponadto, Uczestnicy ponoszą odpłatność za nabycie Prawa w wysokości 100 zł.

Nabycie Prawa przez Uczestników stanowi jedynie uzyskanie uprawnienia do otrzymania wypłaty w formie Rozliczenia Pieniężnego w przyszłości, po spełnieniu warunków określonych w Umowie, w szczególności pod warunkiem, że kwota zysku będzie większa niż zero (w przypadku Umów w których wartość Rozliczenia Pieniężnego zależy od Zysku Netto) lub wartość wskaźnika EBITDA przekroczy określoną w Umowie wartość (w przypadku Umów w których wartość Rozliczenia Pieniężnego zależy od EBITDA). Ponadto, Uczestnicy nie mogą rozporządzać nabytym Prawem aż do momentu jego realizacji. "Przysporzenie", które otrzymują Uczestnicy w chwili nabycia Prawa jest więc jedynie potencjalne i realizować się będzie (jeśli spełnione zostaną określone w Umowie warunki) dopiero w przyszłości.

W rezultacie, po stronie Uczestników nie powstanie przychód w chwili nabycia przez nich Prawa, tym samym Spółka nie będzie miała w tym momencie obowiązków płatnika ani obowiązków informacyjnych, o których mowa w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe stanowisko potwierdzają przytoczone poniżej interpretacje Ministra Finansów wydane w podobnych stanach faktycznych:

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 16 kwietnia 2014 r., sygn. IPPB2/415-82/14-5/MK1, w której stwierdzono, że: Ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Podatnika z tytułu nabycia i realizacji Prawa powstanie tylko w momencie realizacji Prawa (tekst jedn.: w momencie, gdy Kwota Rozliczenia stanie się należna) i będzie on stanowić przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu ort. 17 ust. 1 pkt 10 u.p.d.o.f., podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 u.p.d.o.f. i zadeklarowaniu zgodnie z art. 3ob ust. 6 (tekst jedn.: w zeznaniu podatkowym Podatnika).

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 marca 2014 r., sygn. IPPB2/415-892/13-4/MK, w której stwierdzono, że: przychód po stronie Uczestników Programu powstanie dopiero w momencie realizacji Rozliczenia Pieniężnego (a nie na żadnym wcześniejszym etapie), który w konsekwencji stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 u.p.d.o.f., podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 u.p.d.o.f. W rezultacie, na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika w rozumieniu u.p.d.o.f., natomiast będzie na niej ciążył obowiązek wystawienia informacji o wysokości dochodu z kapitałów pieniężnych (PIT-8C).

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 grudnia 2013 r., sygn. ILPB2/415-839/13-4/WM, w której stwierdzono, że: Samo przyznanie Uczestnikowi pochodnych instrumentów finansowych - po spełnieniu warunków programu - nie rodzi skutku w postaci powstania przychodu. Zatem otrzymanie Prawa w ramach programu motywacyjnego stanowiących pochodne instrumenty finansowe nie stanowi nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest bowiem związane z jakimkolwiek przysporzeniem w majątku osoby otrzymującej instrumenty finansowe. Wnioskodawca wskazał bowiem, że w momencie ich przyznania nie można stwierdzić, czy ich realizacja przyniesie Uczestnikowi wymierne korzyści ekonomiczne, a tym bardziej oszacować wartości tej korzyści. Otrzymanie świadczenia pieniężnego z tytułu Realizacji Prawa stwarza Uczestnikom, potencjalną tylko możliwość uzyskania w przyszłości korzyści majątkowych.

Mając na względzie powyższe oraz biorąc pod uwagę, że po stronie Uczestników nie powstanie przychód w chwili nabycia przez nich Prawa, Spółka nie będzie miała w tym momencie obowiązków płatnika ani obowiązków informacyjnych, o których mowa w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dopiero w momencie realizacji Prawa, możliwe będzie określenie konkretnej wielkości przysporzenia.

Jednocześnie, przychód uzyskany z tytułu realizacji Prawa powinien zostać zaliczony do kategorii kapitałów pieniężnych. Takie wnioski wynikają z analizy poniższych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Artykuł 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy wskazuje, że źródłem przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż: nieruchomości lub ich części oraz udział w nieruchomości, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, a także prawo wieczystego użytkowania gruntów. Natomiast, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 10 tej ustawy przychodami z kapitałów pieniężnych są m.in. przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Definicja pochodnych instrumentów finansowych została zawarta w art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z nią pochodnymi instrumentami finansowymi są instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. Należy podkreślić, że pojawiające się w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi pojęcia "prawo", "umowa" i "instrument finansowy" to określenia mające w zasadzie to samo znaczenie. W praktyce instrumenty finansowe mogą w sensie cywilnoprawnym stanowić wiązkę umów lub złożone konstrukcje umowne składające się z powiązanych ze sobą funkcjonalnie relacji kontraktowych. Powyższe oznacza, że umowy cywilnoprawne, w tym Umowa zawierana z Uczestnikami, mogą być, po spełnieniu warunków określonych w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, kwalifikowane jako instrumenty finansowe.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 2c tej ustawy, instrumentami finansowymi są m.in. niebędące papierami wartościowymi opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne. Ponadto, zgodnie z art. 3 pkt 28a ww. ustawy przez pochodne instrumenty finansowe należy rozumieć opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości instrumentów finansowych, walut, stóp procentowych, rentowności, indeksów finansowych, wskaźników finansowych, towarów, zmian klimatycznych, stawek frachtowych, poziomów emisji, stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, a także innych aktywów, praw, zobowiązań, indeksów lub wskaźników (instrumentów bazowych) oraz instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego.

Z powyższego wynika zatem, że instrumentem bazowym dla pochodnych instrumentów finansowych mogą być również w szczególności wskaźniki finansowe. Przyjmuje się powszechnie, że wskaźniki finansowe są współczynnikami tworzonymi na podstawie informacji zawartych w sprawozdaniu finansowym przedsiębiorstwa. Wysokość wskaźnika finansowego, od którego zależeć będzie Rozliczenie Pieniężne, tj. Zysk Netto lub EBITDA osiągniętych przez Spółkę za dany rok obrotowy, będzie ustalana na podstawie danych zawartych w odpowiednim skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym Grupy B.M. Sp. z o.o.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego przez Uczestników, może być uznane zarówno jako:

Z Umowy, którą Spółka zamierza podpisać z Uczestnikami wynika, że są oni uprawnieni z tytułu posiadanego Prawa do uzyskania świadczenia, zaś Spółka jest zobowiązana do realizacji zobowiązania, w określonym terminie i na określonych warunkach. Jest to charakterystyczne dla (odpowiednio) nabywcy i wystawcy instrumentów finansowych. Zgodnie z ustawą o obrocie instrumentami pochodnymi, realizacja pochodnego instrumentu finansowego może nastąpić poprzez rozliczenie pieniężne. W takiej formie (tekst jedn.: poprzez zapłatę Rozliczenia Pieniężnego) będzie właśnie realizowane Prawo nabyte przez Uczestników. W rezultacie, zgodnie z ww. ustawą, Prawo do żądania przez Uczestników wypłaty Rozliczenia Pieniężnego po spełnieniu określonych warunków, należy uznać za instrument finansowy, którego cena (kwota Rozliczenia Pieniężnego) zależy bezpośrednio lub pośrednio od wartości wskaźnika finansowego. W związku z tym wypełnia ono definicję pochodnego instrumentu finansowego z art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z powyższego, realizacja Prawa dokonana przez Uczestników stanowi realizację instrumentów finansowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z treścią art. 30b ust. 1 tej ustawy od dochodów uzyskanych m.in. z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych i z realizacji praw z nich wynikających, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu. Zgodnie z treścią art. 30b ust. 6 ww. ustawy, uzyskane w roku podatkowym dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających podatnik obowiązany jest wykazać w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po zakończeniu roku podatkowego, tj. do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym powstał przychód podatkowy.

W rezultacie, zdaniem Wnioskodawcy kwota Rozliczenia Pieniężnego wynikająca z realizacji Prawa przez Uczestników (w oparciu o wartość EBITDA lub Zysk Netto) stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 tej ustawy. Zatem, również w chwili realizacji Prawa i dokonania na rzecz Uczestników wypłaty Rozliczenia Pieniężnego, Spółka nie będzie płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Niemniej jednak, zgodnie z art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Spółka będzie zobligowana do sporządzenia dla Uczestników imiennych informacji o wysokości dochodu z kapitałów pieniężnych (informacji PIT-8C) w terminie do końca lutego następnego roku i przesłania jej do Uczestników i właściwych urzędów skarbowych.

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, że ewentualny przychód po stronie Uczestników powstanie dopiero w momencie realizacji Prawa (a nie na żadnym wcześniejszym etapie), który w konsekwencji stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 ww. ustawy. W konsekwencji, na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych natomiast będzie na niej ciążył obowiązek wystawienia informacji o wysokości dochodu z kapitałów pieniężnych (PIT-8C).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne - to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu - przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Jednocześnie, stosownie do art. 11 ust. 2 ww. ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Na podstawie art. 11 ust. 2a ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Zgodnie natomiast z art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Na podstawie art. 12 ust. 2 ww. ustawy wartość pieniężną świadczeń w naturze przysługujących pracownikom na podstawie odrębnych przepisów ustala się według przeciętnych cen stosowanych wobec innych odbiorców - jeżeli przedmiotem świadczenia są rzeczy lub usługi wchodzące w zakres działalności pracodawcy.

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b (art. 12 ust. 3 ww. ustawy).

Należy również wskazać że na podstawie art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Z kolei w pkt 9 art. 13 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się również przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Z kolei stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty, na co wskazuje użyty w przepisie zwrot "w szczególności". W związku z tym nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Należy stwierdzić, że sam fakt przyznania Uprawnionemu pochodnych instrumentów finansowych - po spełnieniu warunków (tekst jedn.: odpowiedniej realizacji wskaźnika ekonomicznego Spółki) - nie rodzi skutku w postaci powstania przychodu. Otrzymanie prawa w ramach programu motywacyjnego przez Uprawnionego stanowiących pochodne instrumenty finansowe nie stanowi nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie jest związane z przysporzeniem majątku osoby otrzymującej instrumenty finansowe. Jak bowiem wynika z wniosku prawo ma charakter warunkowy i w momencie jego przyznania nie można stwierdzić, czy jego realizacja przyniesie Uprawnionemu wymierne korzyści majątkowe. Prawo to jest przyznawane wyłącznie uczestnikom programu i nie jest możliwe ustalenie jego wartości rynkowej.

W odniesieniu do skutków podatkowych związanych z realizacją praw wynikających z otrzymanych w ramach Programu pochodnych instrumentów finansowych należy wskazać, że zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c).

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Stosownie do treści art. 17 ust. 1b ww. ustawy, przychód określony w ust. 1 pkt 10 powstaje w momencie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych.

Ponadto, w myśl art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych - oznacza to instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r. poz. 94).

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi - instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są niebędące papierami wartościowymi:

Z kolei, zgodnie z § 3 pkt 4 rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 149, poz. 1674 z późn. zm.) instrument pochodny - instrument finansowy, to taki, którego:

Cechą pochodnych instrumentów finansowych jest to, że ich wartość uzależniona jest od wartości instrumentów bazowych, czyli np. wartości akcji, obligacji, wartości indeksu giełdowego, itp.

Wobec tego, że we wniosku wskazano, że przyznawane uprawnionym jednostki stanowią pochodny instrument finansowy w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdzić należy, że realizacja praw przysługujących Uprawnionym generować będzie przychód z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód z tego tytułu będzie podlegał opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30b ww. ustawy.

Na mocy art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Z kolei stosownie do art. 30b ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, dochodem z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a.

Po zakończeniu roku podatkowego podatnik (w przedmiotowej sprawie Uprawniony) będzie zobowiązany w zeznaniu podatkowym wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym oraz obliczyć należny podatek dochodowy. W konsekwencji, Spółka nie będzie obowiązana z tego tytułu do obliczenia, poboru i odprowadzania zaliczki na podatek. Zeznanie według ustalone formularza (PIT-38) należy złożyć w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. W tym samym terminie podatnik obowiązany jest do wpłaty należnego podatku wynikającego z zeznania.

Na Spółce będzie natomiast ciążył obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C. Na podstawie bowiem art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2, sporządzone według ustalonego wzoru.

Reasumując, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zarówno na moment przyznania warunkowego prawa do otrzymania Kwoty Rozliczenia, jak również w chwili realizacji praw z nich wynikających. Na spółce ciążyć będą jednakże obowiązki informacyjne, w rozumieniu art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako podmiocie wypłacającym świadczenie z tytułu realizacji przez Uprawnionego prawa do otrzymania kwoty Rozliczenia.

Odnosząc się natomiast do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, że dotyczą one tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym czy zdarzeniu przyszłym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące, zwłaszcza, że wydane zostały w innym stanie faktycznym i prawnym. Natomiast organy podatkowe, pomimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.