ITPB1/415-1067/10/WM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2010 r. (data wpływu 15 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat leasingowych - jest prawidłowe.

W dniu 15 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 7 lutego 2011 r. (data wpływu 9 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat leasingowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza jako korzystający zawrzeć umowę leasingu operacyjnego na samochód ciężarowy do ładowności 3,5 tony. Okres trwania umowy ma wynosić dwa lata, zatem zachowany zostanie normatywny, procentowy okres amortyzacji samochodu, t.j. przy rocznej stawce wynoszącej 20% X 2 lata, co daje 40%. Suma ustalonych w umowie opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiadać będzie co najmniej wartości początkowej środka trwałego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy opłata wstępna, może przekroczyć 60% wartości początkowej samochodu, co spowoduje, że suma rat leasingowych przez dwuletni okres trwania umowy będzie miała wartość mniejszą niż 40% jego wartości początkowej. Czy w ten sposób ustalone opłaty będą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyznaczony art. 23b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, minimalny czas trwania umowy leasingu, powinien wynosić co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji. Przepis ten nie wskazuje jednocześnie, że suma rat leasingowych objęta umową ma stanowić 40% wartości początkowej środka trwałego. Zatem ma on prawo, przy zachowaniu warunków wymienionych w art. 23b ust. 1 pkt 1 i 2 ww. ustawy, dowolnie ustalać wysokość zarówno opłaty wstępnej, jak i rat leasingowych. Wobec powyższego opłata wstępna przekraczająca 60% wartości początkowej środka trwałego stanowi koszt uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Na podstawie art. 23a pkt 1 ustawy, przez umowę leasingu rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej"finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo do używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej"korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

W myśl art. 23b ust. 1 powyższej ustawy opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1. została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz

2. suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Przepis art. 23b ust. 2 ww. ustawy określa, że opłaty ustalone w umowie leasingu stanowią koszt uzyskania przychodu korzystającego, jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu nie korzystał ze zwolnień w podatku dochodowym, przysługujących na podstawie przepisów wymienionych w tym artykule.

W związku z powyższym, jeżeli zawarta umowa (tzw. leasingu operacyjnego) spełnia określone w art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunki oraz leasingodawca w dniu jej zawarcia nie korzysta ze zwolnień wymienionych w art. 23b ust. 2 ww. ustawy, to leasingobiorca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie poniesione koszty związane z przedmiotem umowy leasingu, t.j. opłatę wstępną i raty leasingowe.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza jako korzystający zawrzeć umowę leasingu operacyjnego na samochód ciężarowy do ładowności 3,5 tony. Okres trwania umowy ma wynosić dwa lata, zatem zachowany zostanie normatywny, procentowy okres amortyzacji samochodu, t.j. przy rocznej stawce wynoszącej 20% X 2 lata, co daje 40%. Suma ustalonych w umowie opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiadać będzie co najmniej wartości początkowej środka trwałego. Opłata wstępna, może przekroczyć 60% wartości początkowej samochodu, co spowoduje, że suma rat leasingowych przez dwuletni okres trwania umowy będzie miała wartość mniejszą niż 40% jego wartości początkowej

Dokonując oceny, czy opisana we wniosku umowa stanowi umowę leasingu o której mowa w art. 23a i 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy stwierdzić, że zgodnie z treścią Załącznika nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych, dla pozycji 7 - samochody ciężarowe, stawka amortyzacyjna wynosi 20%. Zatem okres amortyzacji samochodu ciężarowego wynosi pięć lat. Okres na jaki zawarto umowę leasingu operacyjnego zgodnie z treścią wniosku wynosi dwa lata, a więc okres ten stanowi 40% normatywnego okresu amortyzacji. Zachowany został zatem warunek określony w art. 23b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści wniosku wynika także, że suma ustalonych w umowie opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiadać będzie co najmniej wartości początkowej środka trwałego. Zachowana została więc także druga przesłanka określona w ust. 1 w pkt 2 art. 23b ww. ustawy.

Jeżeli jednocześnie finansujący w dniu zawarcia umowy nie korzysta ze zwolnień wymienionych w art. 23b ust. 2 ww. ustawy, to korzystający - Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie poniesione koszty związane z przedmiotem umowy leasingu, t.j. opłatę wstępną i raty leasingowe.

W treści ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych, ustawodawca nie wskazał innych warunków, od których uzależniałby możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z zawarciem umowy leasingu operacyjnego, w tym w jakiej wysokości powinny być ustalone: opłata wstępna, czy też raty leasingowe lub też w jakiej proporcji ma pozostawać opłata wstępna do wartości początkowej przedmiotu leasingu. Powyższe ustalenie nie podlega ocenie w trybie wydawania interpretacji indywidualnej.

Przedmiotem interpretacji - zgodnie z treścią wniosku - nie są również zagadnienia związane z momentem potrącalności kosztów związanych z zawartą umową leasingu. Powyższe zagadnienie może stanowić przedmiot odrębnego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.