ITPB1/415-1023/10/PSZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2010 r. (data wpływu 3 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe

W dniu 3 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Wniosek uzupełniono pismami z dnia 17 stycznia 2011 r. (data wpływu 18 stycznia 2011 r.), z dnia 26 stycznia 2011 r. (data wpływu 27 stycznia 2011 r.) oraz z dnia 1 lutego 2011 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W miesiącu styczniu 1997 r. wraz z mężem dokonała Pani zakupu (we wspólności ustawowej) niezabudowanej działki rolnej o powierzchni 2 hektary.

W miesiącu lipcu 2005 r. rozpoczęła Pani prowadzenie działalności gospodarczej pod nazwą Gospodarstwo Agroturystyczne. Od miesiąca lipca 2005 r. jest Pani zarejestrowana jako czynny podatnik w podatku od towarów i usług. W podatku dochodowym od osób fizycznych wybrała Pani opodatkowanie na zasadach ogólnych (do chwili obecnej) i prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Wiodącym przedmiotem w prowadzonej działalności gospodarczej było (i jest obecnie) świadczenie usług krótkotrwałego zakwaterowania. Po zmianach w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, zezwalających na terenie zakupionej działki rolnej na zabudowę agroturystyczną i pensjonatową - w 2005 r. wybudowała Pani i oddała do użytkowania w działalności gospodarczej budynek mieszkalno - administracyjny. Powierzchnia zabudowy tego budynku wynosi 363,70 m ^2. Wartość początkową dla celów amortyzacji przyjęto w kwocie 476.593 zł 83 gr. Budynek w chwili przyjęcia do użytkowania pełni rolę pensjonatowo - turystyczną. Do ewidencji środków trwałych przyjęto nazwę z pozwolenia na budowę. W budynku tym nigdy Pani wraz z rodziną nie mieszkała.

Budynek wpisano do ewidencji środków trwałych, amortyzowano, a od wydatków inwestycyjnych na jego budowę podatek VAT został odliczony.

W latach 2006 i 2007 na ww. działce pobudowane zostały następujące budynki: dom drewniany, stajnia i budynek gospodarczy, z zamiarem wykorzystania ich do celów osobistych małżonków. W związku z tym podatek VAT od wydatków na ich budowę nie został odliczony. Nie były ponoszone wydatki na ich ulepszenie w latach od 2008 do 2010 r.

W grudniu 2007 r. podjęła Pani wraz z mężem decyzję o przekazaniu - z majątku wspólnego do majątku Gospodarstwa Agroturystycznego - tych 3 budynków z uwagi na wzrost zainteresowania działalnością rekreacyjną.

Budynki te zostały wpisane do ewidencji środków trwałych, a odpisy amortyzacyjne stanowiły koszty uzyskania przychodów w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej.

W roku 2008 w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zostały pobudowane następne budynki i obiekty: piwnica wolnostojąca, WC wolnostojące, grill drewniany, wiata na siano, domek drewniany mały (camping). Wszystkie zostały wpisane do ewidencji środków trwałych, amortyzowane, od wydatków na ich budowę odliczony został podatek VAT. Łącznie w ewidencji środków trwałych znajduje się 9 budynków i obiektów budowlanych, które dzielą się zasadniczo na 2 kategorie:

Dom drewniany pełni funkcję mieszkalną. Powierzchnia zabudowy wynosi 67,20 m ^2, powierzchnia użytkowa 98,50 m ^2. Wartość początkowa tego domu przyjęta dla celów amortyzacji wynosi 90.000 zł. Dom drewniany przez okres lata 2007 r. wykorzystywany był do celów osobistych Pani i rodziny. Z chwilą przekazania do działalności dom ten używany jest wyłącznie w Gospodarstwie Agroturystycznym. Wskazała Pani, iż cała powierzchnia tego domu przeznaczona jest dla celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Do ewidencji środków trwałych nie został wpisany grunt (działka gruntowa), nie był przekazany na cele prowadzonej działalności gospodarczej. W aktualnym wypisie z rejestru gruntów z areału 2 ha (20 000 m ²) przypada na:

* inne tereny zabudowane - 1.874 m ^2,

* teren niezabudowany - 18.126 m ²:

* grunty orne (RVI i RV) - 10.200 m ^2,

* lasy - 6.200 m ^2,

* nieużytki - 1.726 m ².

W 2011 r. zamierza Pani wraz z mężem dokonać sprzedaży całej nieruchomości - grunty wraz z zabudowaniami - za cenę 2.854.200 zł obejmującą podatek VAT.

Z ceny przypadać będzie na:

* budynki i obiekty budowlane wraz z powierzchnią gruntu zabudowanego (1.874 m ²), wykorzystywaną w prowadzonej działalności gospodarczej - 1.334.200 zł,

* grunty (18.126 m ²) bez powierzchni zabudowy, nie wykorzystywanej w działalności gospodarczej - 1.520.000 zł.

Poszczególnym budynkom i budowlom przypisano następujące symbole KŚT i PKOB:

* dom drewniany (budynek mieszkalny): KŚT - 1 - 110; PKOB - 1110

* stajnia (budynek): KŚT - 1 - 108; PKOB 1271

* budynek gospodarczy (budynek): KŚT - 1 108; PKOB - 1271

* budynek administracyjno-gospodarczy: KŚT - 1 - 108; PKOB - 1211

* domek drewniany mały, camping (budynek): KŚT - 1 - 109; PKOB - 1212

* wiata na siano (budowla): KŚT - 1 - 108; PKOB - 1271

* piwnica wolnostojąca (budowla): KŚT - 1 - 108; PKOB - 1271

* WC wolnostojące (budowla): KŚT - 1 - 109; PKOB - 1274

* grill drewniany (budowla): KŚT - 1 - 109; PKOB - 1274

Przy ustaleniu poszczególnych wartości korzystano z wyceny rzeczoznawcy majątkowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przychód ze sprzedaży gruntu, po wyłączeniu gruntu (części) wykorzystywanego w działalności gospodarczej, będzie dla Pani wraz z małżonkiem, w podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód ze sprzedaży zabudowanej nieruchomości, w zależności od spełnienia pewnych dodatkowych uwarunkowań, może być kwalifikowany:

* do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych),

* bądź do przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części (art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy).

Uważa Pani, że przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej będzie przychód ze sprzedaży budynków wraz z powierzchnią 1.874 m ² gruntu, które były wykorzystywane w działalności gospodarczej - art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zaś kosztem uzyskania tego przychodu będzie niezamortyzowana część wartości początkowej budynków.

Natomiast przychód ze sprzedaży pozostałego gruntu, o powierzchni 18.126 m ² będzie, Pani zdaniem, stanowić przychód ze źródła przychodów o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a), gdyż grunt ten nie był wykorzystywany w działalności gospodarczej.

Grunt nie był ujęty w ewidencji środków trwałych firmy.

Dla powstania przychodu z działalności gospodarczej konieczne jest, aby zbywane składniki majątku były wykorzystywane na potrzeby związane z działalnością gospodarczą (art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8 powołanej ustawy, źródłami przychodów są:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy - nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy).

W myśl art. 10 ust. 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z kolei przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej jest również odpłatne zbycie składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą będących:

Do przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy, nie zalicza się jednak, stosownie do treści art. 14 ust. 2c ww. ustawy, przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Zatem przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, nie wprowadzonych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ustawy) stanowią przychód z działalności gospodarczej o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy.

W niniejszej sprawie istotnym jest zatem, czy m.in. budynek mieszkalno - administracyjny oraz dom drewniany, o których mowa we wniosku są budynkiem mieszkalnymi, czy też niemieszkalnymi.

Jak wynika z pkt 2 objaśnień wstępnych Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) - budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Należy również zauważyć, iż w klasyfikacji tej rozróżnia się budynki mieszkalne (dział 11) od budynków niemieszkalnych (dział 12), w skład których wchodzą m.in. budynki hoteli (klasa 1211, obejmująca hotele, motele, gospody, pensjonaty i podobne budynki oferujące zakwaterowanie).

O zaliczeniu budynku do właściwej podgrupy i rodzaju decyduje jego przeznaczenie oraz związana z tym konstrukcja i wyposażenie, a nie sposób użytkowania, który w praktyce bywa czasem niezgodny z przeznaczeniem. O zmianie pierwotnego przeznaczenia na stałe decyduje każdorazowo wykonanie odpowiednich robót budowlano - adaptacyjnych. W przypadku budynków (lokali) o różnych przeznaczeniach o zaliczeniu obiektu do właściwej podgrupy i rodzaju decyduje główne jego przeznaczenie.

Decydujące znaczenie w przedmiotowej sprawie ma zatem sposób faktycznego wykorzystania nieruchomości. Ze złożonego wniosku jednoznacznie wynika, iż grunt wraz ze znajdującym się na nim budynkami jest w całości wykorzystywany na cele prowadzonej działalności gospodarczej - wynajem miejsc krótkoterminowego zakwaterowania. Specyfika tej działalności gospodarczej wymagała również niewątpliwie przystosowania budynków do jej potrzeb.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż wskazane we wniosku budynki - wykorzystywane w całości w działalności gospodarczej - nie mogą być uznane za budynki mieszkalne. Oznacza to zarazem, iż są one budynkami niemieszkalnym w rozumieniu wskazanych powyżej przepisów.

Z przedłożonego wniosku wynika, iż w 1997 r. wraz z mężem nabyła Pani nieruchomość, niezabudowaną działkę rolną, która w roku 2005 przeznaczona została do działalności gospodarczej w zakresie gospodarstwa agroturystycznego. Grunt nie został ujęty w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Z treści wniosku nie wynika jednak, że grunt był podzielony, na część wykorzystywaną na potrzeby działalności gospodarczej oraz pozostałą niezagospodarowaną i nie uczestniczącą w wykonywaniu działalności gospodarczej. Grunt stanowił zatem - w całości - środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej. Za takim przyjęciem przemawia również charakter prowadzonej działalności agroturystycznej.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej na gruncie zostały pobudowane: budynek mieszkalno - administracyjny, dom drewniany, stajnia, budynek gospodarczy, piwnica wolnostojąca, WC wolnostojące, grill drewniany, wiata na siano, domek drewniany mały (camping).

Z treści przepisu art. 22a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Podkreślić należy, że zgodnie z art. 22c pkt 1 ustawy, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Pomimo tego, że składniki majątkowe, o których mowa w tym przepisie, nie podlegają amortyzacji podatkowej, to dotyczą ich wszelkie konsekwencje związane z ich statusem jako środków trwałych czy też wartości niematerialnych i prawnych. W szczególności wydatki na nabycie tych środków trwałych lub wartości niematerialnych lub prawnych nie będą podlegały zaliczeniu w koszty uzyskania przychodów.

Również, mimo że określone składniki majątkowe, które stanowią odpowiednio środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, nie podlegają amortyzacji, to jednak podatnik ma obowiązek wprowadzić je do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Stanowi o tym przepis art. 22d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

Należy zauważyć, iż cyt. powyżej przepis art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie wymienia wszystkich przychodów z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy. Natomiast przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy wskazuje na niektóre rodzaje przychodów zaliczanych również do przychodów z działalności gospodarczej.

Zatem przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, nie wprowadzonych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych) stanowią przychód z działalności gospodarczej o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy.

Na podstawie powyższego stwierdzić należy, że przychód ze sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej dla celów działalności gospodarczej, stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Na powyższe nie ma wpływu fakt, że grunty nie zostały ujęte w ewidencji środków trwałych. Przedmiotowy grunt nie został również podzielony - nie wyodrębniono z niego części przeznaczonej wyłącznie dla celów działalności gospodarczej. Nie dokonano rozgraniczenia gruntu na część wykorzystywaną do działalności gospodarczej i część służąca dla celów osobistych. Uznać więc należy, że grunt w całości wykorzystywany był w prowadzonej działalności agroturystycznej.

Sprzedaż powyższa spełniać zatem będzie warunki pozwalające uznać, uzyskane w jej wyniku przychody, za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podarku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód ze sprzedaży przedmiotowych budynków ustalić należy w oparciu o art. 24 ust. 2 ww. ustawy. Zgodne z tym przepisem, dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b), a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wskazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1 dokonanych od tych środków i wartości.

Natomiast w myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. a) i b) ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów oraz wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części. Wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Dochodem ze sprzedaży gruntu będzie zatem różnica pomiędzy przychodem z tego tytułu a kosztami nabycia gruntu. Natomiast przychód ze sprzedaży budynków niemieszkalnych i budowli należy wyliczyć jako różnicę pomiędzy przypadającym na dany obiekt przychodem ze sprzedaży a niezamortyzowaną wartością początkową środka trwałego.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie przepisów prawa podatkowego, mających zastosowanie w przedstawionym przez Zainteresowanego zdarzeniu przyszłym, w zakresie w jakim zdarzenie to dotyczy Pani. Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie jest więc kwestia opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości przez Pani męża.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20.